Charlatan (zaal)

De Vlasmarkt is een plein in de binnenstad van de Belgische stad Gent. De Vlasmarkt bevindt zich tussen de Sint-Jacobsnieuwstraat en de Sint-Jacobskerk.

Het Huis van Oombergen is een historisch pand aan de Koningstraat 18 in de Belgische stad Gent. Het rococo Huys van Oomberghen werd gebouwd op de plek van het middeleeuwse romaanse Dammansteen. In de 16de eeuw was het gebouw in bezit van Jan Damman heer van Oombergen; in 1746 werd het verkocht aan architect David 't Kindt. Die richtte het herenhuis in Lodewijk XV-stijl op en diende er zelf de bouwaanvraag voor in. Nadien werd het Huis van Oombergen bewoond door verschillende adellijke families. Sinds 1892 wordt het gebouw ingenomen door de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren. In 2011-2012 werd het pand gerestaureerd. Sinds 1990 is het pand een beschermd monument.

De Sint-Jacobskerk is een kerk in de Belgische stad Gent. De kerk is gewijd aan de apostel Jacobus de Meerdere.

Het Secundair Kunstinstituut Gent is een school binnen het Vlaamse kunstsecundair onderwijs gelegen aan Ottogracht 4 te Gent.

Brouwerij Excelsior is een gesloten en reeds afgebroken brouwerij, die actief was aan de Gentse Steendam in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen.

Het Lakenmetershuis is een historisch gebouw op de Vrijdagmarkt in Gent. Het heeft een typisch Hollandse architectuur. De classicistische halsgevel werd vervaardigd door de bekende Gentse architect Bernard De Wilde in 1771-1772. Sinds 1868 is hier het Willemsfonds gevestigd.

Het Poëziecentrum is een informatie-, documentatie- en studiecentrum in Gent voor Nederlandstalige poëzie en anderstalige poëzie in Nederlandse vertaling. Er is ook bijzondere aandacht voor Zuid-Afrikaanse poëzie. Het centrum werd in 1976 opgericht door Willy Tiberghien. Van 2012-2023 werd Poëziecentrum geleid door Carl De Strycker. Sinds 2023 is Dave Van Robays de directeur. Het centrum is momenteel gehuisvest in "het Toreken" op de Vrijdagmarkt in Gent.

Het Toreken is een gebouw op de hoek van de Vrijdagmarkt en de Kammerstraat van de Belgische stad Gent. Anno 2012 biedt het onderdak aan het Poëziecentrum.

De Gelukstraat is een straat in de Waterwijk in Gent, van de Ottogracht tot de Oudevest. Deze straat ontstond aan het eind van de 13de eeuw, na de uitbreiding van Gent met het gebied tussen de Ottogracht (de oude noordelijke grens van Gent) en de Nieuwe Leie (gegraven tussen Krommewal en Nieuwbrugkaai). De huizen met nummer 17-25 vormen samen met alle huizen met oneven nummers en de even nummers 2-26 in de Sint-Katelijnestraat en de huizen in de Goudstraat 8-12 een beschermd stadsgezicht.

De Ottogracht is een straat en voormalige gracht in het historische centrum van de Belgische stad Gent. De gracht eerde met zijn naam keizer Otto II. Langs de gracht lag het refugiehuis van de Abdij van Boudelo, tegenwoordig de Baudelobibliotheek.

Huis de Pelikaan is een beschermd herenhuis in de Sint-Katelijnestraat in Gent. De naam verwijst naar een houten beeld van een pelikaan, dat begin 20ste eeuw boven de voordeur stond.

De Rode Pomp was een centrum voor kamermuziek, gelegen in Nieuwpoort te Gent. Het centrum werd in 1993 opgericht door André Posman. Op het hoogtepunt werden ca. 150 concerten georganiseerd per jaar. Heel wat gerenommeerde musici hebben met de Rode Pomp samengewerkt. Het was ook een lanceerplatform voor aanstormend talent. Het centrum beschikte over een concertzaal, de kunstgalerij La Perseveranza en een café-restaurant. De Rode Pomp gaf ook het tijdschrift 'Nieuwe Vlaamse Muziekrevue' uit en produceerde CD's onder het label 'Gents Muzikaal Archief'. In de programmatie werd gestreefd naar een evenwicht tussen het standaardrepertoire en de hedendaagse muziek met nadruk op nieuwe Belgische muziek. Zeer veel nieuwe werken werden in De Rode Pomp gecreëerd. Jaarlijks werd tijdens de Gentse feesten een festival gehouden 'LEVEnDE BELGEN'. Het eerste festival in 1993 was uitsluitend gewijd aan de muziek van Boudewijn Buckinx. Er werden ook elders festivals georganiseerd o.m. een zevental in Sint Petersburg en in Bratislava. Voorts vonden er themaconcerten of festivals plaats met muziek uit andere landen en continenten. De Rode Pomp ontving in 2002 de Fugatrofee, uitgereikt door de Unie van Belgische Componisten, voor haar verdiensten voor de Belgische muziek. In 2009 stopte de Rode Pomp met bestaan.