Sint-Remigiuskerk (Wambeek)

Het Kerkhof van Wambeek is een gemeentelijke begraafplaats gelegen in het Belgische dorp Wambeek. Het kerkhof ligt in het dorpscentrum rond de Sint-Remigiuskerk. Aan de zuidwestelijke kant van de kerk liggen 25 graven van oud-strijders uit de Eerste Wereldoorlog. Tegen de noordelijke zijgevel staat een gedenksteen met de namen van twaalf gesneuvelde dorpsbewoners uit de Eerste en één uit de Tweede Wereldoorlog. Er staat ook een gedenksteen voor een Britse soldaat (pivate Brown) die hier op 18 november 1918 zou gestorven zijn maar van wie men niet weet waar hij begraven ligt.

De pastorie van Wambeek is een typisch pastoriegebouw uit de 18e eeuw. Het is er gekomen nadat de pastoor van Wambeek de bouw ervan in 1752 heeft kunnen laten opleggen aan het kapittel van Sint-Gertrude van Nijvel en het kapittel van Sint-Rombouts te Mechelen door de Souverijne Raede van Brabant.

Brouwerij De Troch is een Belgische brouwerij in het Vlaams-Brabantse Wambeek. In de brouwerij maakt men geuzebieren.

De watermolen van Klapscheut is een molen op de Keurebeek in Wambeek, deelgemeente van Ternat, die gefaseerd door de Vlaamse Overheid erkend is als erfgoed.

Het memoriaal Louis Braffort te Wambeek (Ternat) is een arduinen kapel. Zij werd in 1947 opgericht op de plaats waar op 24 augustus 1944 het lijk van de vermoorde Brusselse stafhouder Louis Braffort werd aangetroffen (sommige bronnen vermelden dat hij ook daar zou zijn vermoord, maar dat is onzeker). Zij staat op het punt waar drie wegen samenkomen: de Elshoutweg, de Doelstraat en de Galgestraat te Wambeek. Dit memoriaal vervangt het kruis (met Nederlandstalige opschriften) dat er voorheen stond, en dat een tijdje naast het memoriaal is bewaard gebleven. Het memoriaal is opgericht door de (toen nog unitaire) Orde van Advocaten bij het Hof van Beroep te Brussel. De ontwerper ervan is architect Charles Duyver. In de nis van de kapel staat een beeld van de heilige Ludovicus. Oorspronkelijk stond er een beeld van deze heilige, in witte marmer gemaakt door beeldhouwer Harry Elström. Maar dat beeld is bij een plundering in 1981 vernietigd en nadien bij de restauratie van het memoriaal in 1983 vervangen. Het memoriaal heeft nu een opschrift in het Latijn: INCLYTO VIRO / LUDOVICO / BRAFFORT / VIRTUTE AC DOC / TRINA PRAECLARO / ORDINIS / ADVOCATORUM / IN SENATU / BRUXELLENSI CAPITI / AB HOSTIUM SERVIS / PESSIMIS CRUDELITER / AC MISERE HIC / TRUCIDATO DIE / XXIV AUG. MCMXLIV / PIE OCCUBUIT (zeer vrij en beknopt vertaald: Voor de illustere Louis Braffort die door zijn moed en wijsheid schitterde in de Brusselse Raad van de Orde van Advocaten, en die op 24 augustus laffelijk werd vermoord door wie met de vijand heeft meegeheuld) De kapel werd ingehuldigd op 2 oktober 1947. Een grote menigte was daarbij aanwezig. Diverse rouwhuldes en redevoeringen werden uitgesproken. De inhuldiging kwam ook in de pers en de (vooral Franstalige) literatuur aan bod. Enkele maanden na deze inhuldiging werd het al beschadigd. De kapel is eigendom van de gemeente Ternat. Zij liet de herstellingen uitvoeren na beschadiging, en liet het memoriaal ook restaureren in 2007. Om de vijf jaar organiseren de twee Brusselse Ordes van Advocaten een herdenkingsplechtigheid bij dit monument. Stafhouder Braffort is immers een symbool voor de onafhankelijkheid van de advocatuur, omdat hij geweigerd heeft om in te gaan op een bevel van de Duitse overheid tijdens de Tweede Wereldoorlog om de namen van Joodse advocaten bekend te maken. De recentste herdenking was in augustus 2019, toen stafhouders Peters Callens (NL) en Michel Forges (F) samen met de burgemeester van Ternat, M. Vanderhasselt, hulde hebben gebracht.

De Plotermolen is een watermolen in de tot de Vlaams-Brabantse gemeente Ternat behorende plaats Sint-Katherina-Lombeek, gelegen aan de Sint-Katherinastraat 68. Deze bovenslagmolen op de Molenbeek fungeerde als korenmolen.

De Kruikenburg (ook: Cruyckenbourgh of Cruykenburg) was vroeger een heerlijkheid en later een graafschap in Brabant. Die heerlijkheid bestond uit de tegenwoordige gemeente Ternat samen met de deelgemeenten Wambeek en Lombeek. Nu verwijst de naam nog steeds naar een waterkasteel ten westen van Brussel, te Ternat in Vlaams-Brabant. De naam Kruikenburg komt van de kruiken die vroeger op verschillende torens van het kasteel stonden. Deze kruiken waren uitgehouwen in ruwe steen. Erbovenop stond een windwijzer. Enkele jaren geleden werd het kasteel voorzien van een nieuwe kruik. Op de toren boven de toegangspoort staat er als verwijzing naar de oude kruiken, een met goud vergulde kruik voorzien van een windwijzer. Het kasteel heeft net als vele andere middeleeuwse verdedigingsburchten een U-vorm. Deze U wordt gevormd door drie vleugels die om een binnenplaats staan. Op de hoeken staan ronde toren. Enkel de ingangstoren is vierkant.

De pastorie van Sint-Katherina-Lombeek is een voormalige pastorie die teruggaat tot de 18e eeuw. Het historische gebouw is thans het voorgebouw van een tweedelige constructie (voorgebouw en achtergebouw) die dienst doet als lokaal sociaal huis van het Ternatse OCMW (achtergebouw) en 'intercommunaal' steunpunt van Welzijskoepel (voorgebouw- voormalige pastorie). Het voorgebouw is vermoedelijk een uitbreiding met een verdieping van wat voorzien een pastoriegebouw met één gelijkvloerse verdieping was.

De Eikautermolen was een staakmolen in Borchtlombeek (deelgemeente van Roosdaal) waarvan de molenmotte nog zichtbaar is.

De Ploter is een cultuurcentrum dat zich bevindt in Sint-Katherina-Lombeek in de gemeente Ternat. Het is een van de oudste cultuurcentra in Vlaams-Brabant. Cultuurcentrum De Ploter heeft jaarlijks een uitgebreid aanbod aan evenementen. De Ploter is voorzien van een grote zaal die toegang biedt aan 360 mensen.

't Hof van Lombeek is een oude, ruime gesloten hoeve aan de Lindenstraat nr. 4 in Sint-Katherina-Lombeek, een deelgemeente van Ternat in de Belgische provincie Vlaams-Brabant.

De Sint-Katharinakerk is een kerkgebouw in Sint-Katherina-Lombeek, een deelgemeente van de Belgische gemeente Ternat. Het neoclassicistisch gebouw is opgetrokken in de eerste helft van de 19e eeuw, uit bak- en zandsteen. In 1859 werd de kerk vergroot, onder meer met een ingebouwde neogotische toren. Het interieur vertoont enkele schilderijen uit de 17e en 18e eeuw en bevat een 16e-eeuws Mariabeeld. Het meubilair is een mengeling van laatbarok en Lodewijk XVI-stijl.