Hoogbrugstraat

Het Sint-Gillishospitaal is een voormalig hospitaal en gasthuis in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het rijksmonument ligt aan de Hoogbrugstraat in het stadsdeel Wyck.

De Poort van Beusdael, vroeger abusievelijk aangeduid als Refugie van Meerssen, is het voormalige poorthuis van de heren van Beusdael in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw ligt op de hoek van de Hoogbrugstraat en de Ruiterij in het stadsdeel Wyck en is sinds 1966 geklasseerd als rijksmonument.

Plein 1992 is een plein in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de Maas in het nieuwe stadsdeel Céramique ten zuiden van Oud-Wyck.

De Sint-Gerarduskerk is een voormalig kerkgebouw in het Maastrichtse stadsdeel Wyck. De kerk, gelegen aan de Wycker Grachtstraat nr. 30, was van 1939 tot 1977 een hulp- of bijkerk (rectoraatskerk) van de Sint-Martinusparochie. Het entreegebouw met een beeldje van Sint-Gerardus boven de ingang is een gemeentelijk monument.

Het Huis Rouffaer is een herenhuis aan de Hoogbrugstraat in Wyck, in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het koopmanshuis ontleent zijn naam aan de ondernemersfamilie Rouffaer, die het liet bouwen en het enkele generaties bewoonde. Het gebouw in Lodewijk XVI-stijl is sinds 1966 geklasseerd als rijksmonument.

Hoge Barakken en Lage Barakken (Maastrichts: Hoeg en Lieg Barakke) zijn twee in elkaars verlengde liggende straten in het stadsdeel Wyck, in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De straten vinden hun oorsprong in een steeg die in de zestiende eeuw langs de eerste Wycker stadsmuur liep. Later stonden hier kazernes. De scheidslijn tussen Hoge Barakken en Lage Barakken is de Hoogbrugstraat. Het zijn nu rustige woonstraten met een gevarieerde bebouwing. De twee straten tellen gezamenlijk drie rijksmonumenten en 23 gemeentelijke monumenten.

De Toren van Siza is een 54 meter hoge torenflat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen op de kop van de Avenue Céramique in het stadsdeel Wyck-Céramique. Het in 2001 voltooide gebouw van de Portugese architect Álvaro Siza Vieira bevat 41 luxe appartementen, verdeeld over zeventien verdiepingen. Het is daarmee het hoogste woongebouw in Maastricht.

Het Centre Céramique is een multifunctioneel gebouw in Maastricht, gelegen op de hoek van de Avenue Céramique en Plein 1992 in de gelijknamige wijk Céramique. Het gebouw uit 1999 is ontworpen door Jo Coenen en herbergt onder andere de stadsbibliotheek van Maastricht, het Maastricht Museum, de gemeentelijke muziekschool en Werkcentrum Zuid-Limburg.

De Cinema Palace, ook Palace (Franse uitspraak), was een bioscoop die bestond tussen 1927 en 2005, gelegen aan de Lage Barakken en Wycker Brugstraat in Maastricht.

De Duitse Poort, oorspronkelijk Hoogbruggepoort, later ook Akerpoort of Wyckerpoort genoemd, is een voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de Wycker stadsmuur en was gelegen aan het einde van de Hoogbrugstraat, waar ze de toegang vormde tot de stad Maastricht vanuit het oosten (Valkenburg, Aken, Keulen). De oorspronkelijke poort dateerde waarschijnlijk uit de 14e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. Vanaf de 17e eeuw was de veldzijde van de poort deels aan het oog onttrokken door de uitbreiding van de vestingwerken van Maastricht. De poort werd in 1869 illegaal gesloopt.

Het Annunciatenklooster was een klooster van de zusters Annunciaten, gelegen aan de Wycker Grachtstraat in het Maastrichtse stadsdeel Wyck. Op nummer 9 is een gedenksteen te vinden.

Beluga was een restaurant in de Nederlandse stad Maastricht, dat van 1997 tot 2019 eigendom was van chef-kok Hans van Wolde. Vanaf 2014 wordt het restaurant aangeduid als Beluga Loves You. Eind 2018 verkocht Van Wolde het restaurant aan zijn voormalige sous-chef Servais Tielman.