Gemeentehuis van Grimbergen met onderwijzerswoning en jongensschool

De Sint-Servaasbasiliek is een barokkerk in de Belgische plaats Grimbergen (provincie Vlaams-Brabant). De basiliek wordt beschouwd als een van de mooiste en meest harmonieuze barokkerken in de Lage Landen. De kerk maakt deel uit van de norbertijnerabdij van Grimbergen en doet tevens dienst als parochiekerk. In 1999, op het hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, werd aan de kerk de eretitel van basiliek verleend. Na de godsdienstoorlogen brak er met het doordachte beleid van Albrecht en Isabella (1598 - 1621) een rustige en voorspoedige periode aan in de Zuidelijke Nederlanden. Dit liet de Norbertijnengemeenschap toe een nieuwe kerk te bouwen onder het abbatiaat van Carolus Fernandez de Velasco. In 1660 werd de bouw aangevat van de abdijkerk volgens de plannen van de norbertijn Gilbertus van Zinnik (1627 - 1665). Het gebouw werd opgetrokken in een triomfantelijke en feestelijke barokstijl die tevens getuigt van de geest van het Concilie van Trente (1545-1563) en de Katholieke Reformatie. In 1700 waren de werken dermate gevorderd dat de kerk kon worden ingewijd.

Grimbergen is een plaats en gemeente in de provincie Vlaams-Brabant in België. De gemeente, die de benaming "Parel van Brabant" deelt met de Nederlandse dorpen Oisterwijk en Heeze, telt ruim 39.000 inwoners. De gemeente wordt gerekend tot de streek Brabantse Kouters. Sint-Servaas is de patroonheilige van Grimbergen.

De Abdij van Grimbergen (Canonia Grimbergensis in het Latijn) is een norbertijnenabdij in de Brabantse circarie. Ze ligt in Grimbergen (provincie Vlaams-Brabant), ongeveer 10 kilometer ten noorden van Brussel. Het is de oudste bewoonde norbertijnenabdij van België. Het embleem van de abdij is de feniks, ontleend aan de Griekse mythologie. Net zoals deze vogel herrijst uit zijn as, is de abdij namelijk na herhaalde verwoestingen (in 1142, 1579 en 1816) heropgebouwd. Dit wordt ook verwoord in de leuze ardet nec consumitur ("zij brandt, maar wordt niet verteerd").

Het Prinsenbos is een bos dicht bij het centrum van Grimbergen. In het bos bevinden zich de ruïnes van het Prinsenkasteel, het voetbalterrein van KSC Grimbergen, een sporthal, een speeltuintje, een geboortebos, de boskapel en een Maria-kapel die opgericht werd in 1954 door de soldaten van TTr uit Vilvoorde en eigendom is van de gemeente. Tijdens de Tweede Wereldoorlog staken de terugtrekkende Duitsers het kasteel op 4 september 1944 in brand. Nadien kocht de gemeente in 1959 de ruïnes en het grootste gedeelte van het park. Sinds 2009 is het beheer van het gebied via een erfpachtovereenkomst met de gemeente Grimbergen toevertrouwd aan het Agentschap voor Natuur en Bos. Tijdens het bestuur onder burgemeester Marleen Mertens, werd een deel van het bos aan de Speelbroek in 2011 geveld om plaats te maken voor een parking voor de Regenboogschool. Deze ontbossing greep plaats ondanks het feit dat de gemeente Grimbergen niet over de nodige vergunningen beschikte. De Vereniging voor Bos in Vlaanderen (VBV) protesteerde hiertegen. Het grootste gedeelte van het Prinsenbos is gecategoriseerd als zeer waardevol op de Biologische Waarderingskaart, maar de natuur heeft er sterk te lijden onder een hoge recreatiedruk. Het bos bestaat uit oude inheemse bomen zoals beuk (fagus sylvatica), wintereik (quercus petraea) en es (fraxinus excelsior). Aan het voetbalveld staat twee beeldbepalende wintereiken. In het microreliëf zijn sporen van de voormalige Franse tuin bewaard gebleven. Ten oosten van het Prinsenbos loopt de Prinsenstraat, een fraaie dreef met bruine beuken (fagus sylvatica f. purpurea). Deze dreef verbond het kasteel met de Sint-Servaaskerk en bestond ook uit een openbare weg naar Brussel. Van de dubbele dreef zijn thans 3 bomenrijen bewaard gebleven.

De watertoren aan de Veldkantstraat in de Belgische plaats Grimbergen werd rond 1928 gebouwd.

Het Prinsenkasteel was vanaf de 14e eeuw de verblijfplaats van de Heren van Grimbergen. De ruïnes ervan bevinden zich in het Prinsenbos, ten zuiden van het centrum van de Belgische gemeente Grimbergen.

Volkssterrenwacht Mira is de oudste volkssterrenwacht van België en is gelegen in Grimbergen, ten noorden van Brussel. Ze werd in 1967 opgericht door de Norbertijn Godfried Thomas Pieraerts (1908 - 1984). De sterrenwacht is open voor groepen op maandag, vrijdag en zaterdag van 14 tot 22 h, op dinsdag en donderdag van 9 tot 22 h en op woensdag van 9 tot 18 h. Individuele bezoekers kunnen de volkssterrenwacht bezoeken op woensdagnamiddag van 14 tot 18 h, zondagnamiddag van 14 tot 18 h, of kunnen bij een groep aansluiten na telefonische afspraak. Elke laatste vrijdag van de maand kan men ook naar een waarnemingsavond gaan (Astroclub), die telkens aanvangt om 19:30 h met een spreekbeurt door weerman Frank Deboosere, die tevens bestuurslid is van de sterrenwacht. De sterrenwacht beschikt over een uitgebreid bibliotheek- en documentatiecentrum dat open is op woensdagnamiddag van 14-18h en vrijdagavond van 19-22h. De huidige voorzitter is Eddy Van Geel.

Het MOT' (Museum voor de Oudere Technieken) is gelegen in het Vlaams-Brabantse Grimbergen. Het museum bewaart een uitgebreide collectie handwerktuigen, technische handboeken en handelscatalogi. Het MOT bestudeert de geschiedenis van de technieken, meer bepaald de natuurlijke aandrijving. Het onderwerp beperkt zich tot datgene wat aangedreven wordt door spierkracht, water en wind. Het bestuursorgaan van het MOT is de vzw Heemschut, dat sinds 2013 een Extern Verzelfstandigd Agentschap is van de gemeente Grimbergen.

Het Guldendal is een gebouw uit 1681 dat oorspronkelijk dienstdeed als paardenstallen en bergplaatsen van het Prinsenkasteel. Het is gelegen ten zuiden van het centrum van de Vlaamse gemeente Grimbergen. Sinds 1980 is de hoofdzetel van het Museum voor de Oudere Technieken (MOT) er gevestigd. Het herbergt de administratie, de bibliotheek en tentoonstellingsruimten over wassen en houtbewerking. Tot het Guldendal behoort ook een halfgesloten voormalige hoeve uit de 17e eeuw die in privébezit is. De L-vormige constructie in bak- en zandsteenstijl is afgedekt met een zadeldak met zandstenen dakkapellen. Een open galerij van tien rondbogen op slanke zuiltjes is in renaissancestijl uitgewerkt. Het Guldendal en de burchtruïne van het Prinsenkasteel zijn beschermd als dorpsgezicht.

De Liermolen is een van de vijf watermolens aan de Maalbeek in de Vlaams-Brabantse gemeente Grimbergen (een in deelgemeente Strombeek-Bever en vier in deelgemeente Grimbergen).

De Charleroyhoeve is een voormalige abdijhoeve van de Abdij van Grimbergen, gelegen in het natuurgebied van de Maalbeekvallei. De hoeve werd in 1665 gebouwd door de Grimbergse abdijgemeenschap. Haar naam verwijst naar Karel II die in de 17e eeuw koning van Spanje was en landsheer van de Spaanse Nederlanden. De fraaie rondbogige inrijpoort vermeldt 1741, het jaar waarin de boerderij werd vernieuwd. De bijgebouwen dateren uit de 19e eeuw. Na een hevige brand in 1976 werd het gedeeltelijk vernield woonhuis in de restauratie geïntegreerd. In de hoeve zijn een afdeling van de gemeentelijke bibliotheek en vergaderzalen voor allerlei culturele verenigingen gevestigd.

De Dreefkapel is een arduinen kapelletje te Grimbergen, toegewijd aan Maria van Altötting. Het werd opgericht door Maria de Bergue, Prinses van Grimbergen, uit dankbaarheid omdat ze was ontsnapt aan een dodelijk ongeval. Het kapelletje dateert van 1734 en was omringd door vijf eeuwenoude beuken. Ze werden echter om veiligheidsredenen gekapt en vervangen door drie jonge exemplaren. In 1934, bij het tweede eeuwfeest van de kapel, werd ze door barones Joanna de Merode (1853 - 1944), de toenmalige eigenares van het Prinsenkasteel, gedeeltelijk vernieuwd. Het oorspronkelijke beeldje van de kapel werd tijdens de Tweede Wereldoorlog geroofd. Grimbergse bedevaarders brachten opnieuw een mariabeeldje uit het Beierse Altötting. Het kapelletje is eigendom van de gemeente.