Hervormde kerk (Roosendaal)

De Sint-Janskerk, voluit Sint-Jan de Doperkerk, is een voormalige rooms-katholieke kerk aan de Markt in Roosendaal in de provincie Noord-Brabant. Het Raadhuis van Roosendaal ligt dichtbij.

Het voormalige Raadhuis van Roosendaal is een oorspronkelijk laat-16e-eeuws gebouw aan de Markt 1 in Roosendaal. Het gebouw is in de loop der jaren herhaaldelijk gewijzigd. Slechts de overwelfde benedenruimte bleef behouden. Omstreeks 1750 werd het rechthoekige gebouw voorzien van een schilddak met dakruiter en een voorgevel met middenrisaliet en fronton. In 1895 werden verdere wijzigingen aangebracht die echter in 1975 weer ongedaan werden gemaakt. In de voormalige raadszaal bevindt zich een stenen schouw in Lodewijk XV-stijl uit 1752, vervaardigd door de Antwerpse kunstenaar M. Danco. Het gebouw heeft de status rijksmonument.

Het voormalige Gasthuis in Roosendaal was gebouwd in een omgebouwde schuilkerk nabij de huidige Nieuwstraat in Roosendaal. De verzorging van de patiënten was in handen van de Congregatie der Gasthuiszusters van Roosendaal. Het kerkbestuur van de Sint Jan was verantwoordelijk voor het bestuur.

De Passage is een overdekt winkelcentrum in het centrum van Roosendaal. Het winkelcentrum ligt tussen de Raadhuisstraat (noord) en de Nieuwe Markt (zuid). Vanuit de Raadhuisstraat zijn er twee ingangen met winkelstraten die uitkomen op een binnenplein. Vandaaruit is er een winkelstraat naar de Nieuwe Markt. Het winkelcentrum dateert uit de jaren 80 en biedt onderdak aan meer dan 20 winkels en restaurants. In 2005 werd de Passage grondig gerenoveerd in een Venetiaanse stijl met elementen uit de jugendstil en art deco. Het centrum is bij de renovatie voorzien van natuurstenen vloeren met mozaïeken, hardhouten puien, smeedijzeren hekwerken en een grote lichtkoepel met glas in lood. De plafonds zijn voorzien van uitbundige schilderingen. Op het binnenplein heeft men een orkest met bewegende wassen beelden geïnstalleerd, dat elk kwartier speelt. De eigenaar en zijn vrouw, Chris en Tonney Thünnessen, hebben model gestaan voor enkele van de poppen. Het winkelcentrum is eigendom van vastgoedbelegger Metterwoon Vastgoed.

Het Paviljoen is een gebouw in Roosendaal, ontworpen door architect René van Zuuk. Het gebouw werd gebouwd met de herinrichting van de Nieuwe Markt. Het heeft een ovalen vorm en staat op twee derde lengte van de markt. Het gebouw is bekleed met houten latten en aan de noordwest zijde heeft het een terrasvormige opbouw. Het paviljoen bevat een toegang tot de onder het plein gelegen tweelaags parkeergarage, een horecagelegenheid en kantoren. Op de begane grond zit lunchroom 't Paviljoen.

Roosendaal () is een gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Brabant, in deze gemeente wonen 78.084 mensen (30 september 2025, bron: CBS) op een oppervlakte van 107,21 km², waarvan 0,78 km² water. De gemeente Roosendaal is ontstaan op 1 januari 1997 door samenvoeging van de voormalige gemeenten Roosendaal en Nispen en Wouw. Naast de kern Wouw en de stad Roosendaal bestaat de gemeente uit de dorpen Moerstraten, Wouwse Plantage, Heerle en Nispen.

Roosendaal () is een stad in de Nederlandse provincie Noord-Brabant, en de grootste plaats binnen de gelijknamige gemeente Roosendaal. Door zijn ligging aan de spoorlijn (Amsterdam –) Rotterdam – Antwerpen (– Brussel – Parijs) vervulde Roosendaal een internationale logistieke functie. Roosendaal is gezien vanuit het noorden het laatste station op Nederlands grondgebied voor de grens met België. De Beneluxtrein, (= intercity Amsterdam - Brussel) stopte hier sedert 1957. Sinds begin april 2018 gaat deze trein over de HSL-Zuid, via Breda.

Het Emile van Loonpark is een park in de Nederlandse stad Roosendaal. Het park is vernoemd naar de Roosendaalse burgemeester Emile van Loon. Het park ligt aan de Stationsstraat, aan de noordwestkant van het centrum van Roosendaal. Net ten oosten van het park ligt parkeerterrein Emile van Loonpark. Oorspronkelijk was het park de tuin van het woonhuis aan Markt 54 dat Emile van Loon in 1865 liet verbouwen. Het oudste deel van het park is in 1883 aangelegd in Engelse landschapsstijl door de Roosendaalse tuinarchitecten U.J. en A. Heerma van Voss. Het terrein werd hiervoor opgehoogd met aarde afkomstig van de suikerfabrieken. In 1930 werd een bijkomend deel van de tuin ontworpen in opdracht van Maria van Gilse - van Loon door tuinarchitect D. Tersteeg. In 1935 werd de tuin aangekocht door de gemeente en opengesteld als park. Het park werd toen door Jan Bijhouwer enigszins aangepast. Hij ontwierp het centrale deel dat meer geometrische kenmerken vertoont. In het park bevindt zich het verzetsmonument dat is opgericht ter nagedachtenis aan hen die zich in hebben gezet voor het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het monument is ontworpen door Ferry Lauwerijssen en is onthuld op 4 mei 2010. Het kunstwerk d'Ouwe Sok werd op 5 november 2018 in het park gezet ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van Roosendaal. In het kunstwerk bevinden zich spullen van Roosendalers, en pas na 50 jaar wordt het kunstwerk geopend om te zien wat zij in de sok gestopt hebben. Ook bevinden zich in het park beelden van Venus en Hercules en een muziekkiosk. Het park heeft te maken met structurele drugs- en drankoverlast. In een poging deze overlast terug te brengen werden in 2020 twee camera's opgehangen.

De watertoren in Roosendaal is gebouwd in 1916 naar ontwerp van H.P.N. Halbertsma en ligt aan de Nispensestraat. De watertoren heeft een hoogte van 48,6 meter gemeten vanaf NAP. De watertoren staat op de lijst monumentale panden van de gemeente Roosendaal. De kunstgalerie Galerie de Watertoren is niet gevestigd onder de watertoren, maar een eindje verderop in de straat.

De Sint-Antonius van Paduakerk was een parochiekerk in de Noord-Brabantse plaats Roosendaal. De kerk was gelegen aan de Brugstraat 26.

Station Roosendaal is een spoorwegstation in Roosendaal. Het station ligt aan de spoorlijnen Antwerpen - Lage Zwaluwe, Roosendaal - Breda en Roosendaal - Vlissingen.

De Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstandkerk is een rooms-katholieke kerk aan de Kade 21 in Roosendaal. De kerk is gebouwd in neoromaanse en neobyzantijnse stijl en werd ontworpen door Theo Asseler. Het gebouw stamt uit 1868 en was oorspronkelijk de kloosterkerk van de Paters Redemptoristen. Het is een driebeukige kruiskerk met 2 torens en een grote vieringtoren. De torens zijn beide 37 meter hoog. De vieringtoren werd toegevoegd tijdens een vergroting tussen 1907 en 1909. Het interieur wordt gedekt door kruisribgewelven met een hoogte van ongeveer 18,8 meter. De inwendige hoogte van het koepelgewelf bedraagt 27,7 meter. Verder bezit de kerk een Mariakapel, Gerarduskapel en een huiskapel in het kloostergebouw. De kerk was vroeger onderdeel van een Redemptoristenklooster. Toen het klooster werd verlaten is de kerk een parochiekerk geworden en het klooster een parochiecentrum. De kerk werd gebruikt door de Onze lieve vrouweparochie, inmiddels is deze parochie gefuseerd met de Emmausparochie en parochie de Ark. Samen vormen zij nu de Sint-Norbertusparochie, deze parochie is voor heel Roosendaal en Nispen. De voorgevel met tweetorenfront van de Sint-Petrus-en-Pauluskathedraal te Paramaribo is grotendeels afgeleid van dat van de Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstandkerk. Sinds 2001 vervangt de kerk de Sint-Janskerk als centrumkerk van Roosendaal. De Redemptoristen vertrokken in 2003 uit de stad.