De Bonte Wever (Assen)

Het provinciehuis van Drenthe bevindt zich in de provinciehoofdstad Assen.

De gijzeling in het provinciehuis te Assen is een gijzeling die plaatsvond in de Nederlandse stad Assen in 1978. De daders waren drie militante Zuid-Molukkers. Er vielen twee doden: één gijzelaar werd doodgeschoten tijdens de actie, een ander overleed enkele weken later aan zijn verwondingen.

De Asser Christelijke Voetbalvereniging, beter bekend als ACV, is een Nederlandse amateurvoetbalvereniging uit Assen in de provincie Drenthe. De club werd opgericht in 1939 en heeft blauw-zwart als kleuren. Het speelt de thuiswedstrijden op het sportpark Het Stadsbroek, om sponsorredenen Sportpark ICT Specialist genoemd, voorheen Catawiki-Sportpark en Univé-Sportpark.

Baggelhuizen is een woonwijk in Assen. Deze woonwijk werd aangelegd begin jaren 70 van de 20e eeuw. Ze is vernoemd naar de gelijknamige buurtschap die er voordien lag, en die uit slechts enkele huizen en boerderijen bestond. Er werden 1800 nieuwbouwwoningen in deze wijk gebouwd, waarin 5000 mensen woonden (1993), een aantal dat sindsdien, door gezinsverdunning, gedaald is tot 4700 (in 2000). Een enkele boerderij van het oude Baggelhuizen is nog aanwezig. De ruime huizen worden vooral door midden- en hoge inkomensgroepen bewoond en er werd ook geëxperimenteerd. Zo werden er door Ben van Tongeren 252 huizen neergezet die eventueel met elkaar verbonden konden worden, zodat er, indien gewenst, woongemeenschappen konden worden gesticht. Deze huizen kregen de bijnaam communewoningen. De wijk ligt dicht bij groengebieden, zoals de Baggelhuizerplas, maar er is ook sprake van geluidsoverlast, onder meer door de nabijheid van het TT-Circuit Assen, een schietterrein, sportvelden en de A 28.

De Johan Willem Frisokazerne is een van de kazernes op het militaire terrein in Assen. De kazerne werd gebouwd in 1892 en is aangewezen als rijksmonument. Het gebouw wordt gebruikt voor militaire doeleinden. Zo is er onder andere het 13e infanterie bataljon regiment Stoottroepen Prins Bernhard gevestigd. Ook is er een militaire school en heeft zijn eigen muziekkapel genaamd de Koninklijke Militaire Kapel "Johan Willem Friso". Op het terrein bevindt zich ook het Stoottroepenmuseum. Anno 2022 overweegt de Nederlandse regering deze kazerne, waar achterstallig onderhoud een rol speelt, te sluiten. Vanwege de door de aanwezigheid van de kazerne geboden werkgelegenheid in de regio Assen is er echter weerstand tegen sluiting.

Het Armeens monument werd in 2001 geplaatst op begraafplaats De Boskamp in de Nederlandse stad Assen.

Het Draaiorgelmuseum was een museum in Assen dat zich richtte op het vertonen en bespelen van draaiorgels. Het was geopend van 1987 tot 2008. Het museum was een initiatief van de Stichting Draaiorgelmuseum. De oorsprong ervan ligt in 1967, toen de Commerciële Club Assen de gemeente een draaiorgel schonk. De feitelijke oprichting vond plaats in 1974. De stichting organiseerde van circa 1980 tot 1986 concerten in de aardappelbewaarplaats van de Nederlandse Spoorwegen. Toen de concerten dreigden te eindigden vanwege de sloop van het gebouw, stelde de gemeente een onderkomen beschikbaar aan de Rode Heklaan 3. Hier werd het museum in 1987 geopend. In de loop van de jaren breidde de collectie zich uit, waardoor het museum beschikte over allerlei straat-, dans- en kermisorgels. Enkele stukken uit de collectie waren bijvoorbeeld De Ruiter, De Stolwijker en Het Schapekoppie. Aanwezige merken waren bijvoorbeeld A. Bursens (Antwerpen), Ruth (Duitsland), Voigt en Wellershaus. Met de orgels werden geregeld concerten gegeven, zowel in het museum als tijdens optredens in binnen- en buitenland. Ook organiseerde het museum concerten in Assen, zoals de 27e Internationale Draaiorgel Manifestatie in 2006. In 2008 werd het museum op last van de gemeente gesloten. Het pand was gebouwd op vervuilde grond en werd nadien afgebroken. In deze tijd was het beheer in handen van de Stichting Draaiorgelvrienden die uiteindelijk nog beschikte over drie draaiorgels. In 2012 werd uiteindelijk ook de stichting ontbonden.

Het Hofstedemonument in de Nederlandse stad Assen is een gedenkteken uit 1939.

De Joodse begraafplaats van Assen in de Nederlandse provincie Drenthe ligt aan de Oude Haarweg in het Twijfelveld, een natuurgebied net even buiten het Asserbos. De begraafplaats is gesticht in de achttiende eeuw.

Het Asserbos is een stadsbos gelegen in Assen, tussen het centrum en de woonwijk Baggelhuizen. Het is een van de oudste bossen van Nederland en beslaat een oppervlak van ongeveer 114 hectare. Ongeveer 10 hectare is nog oerbos.

Knooppunt Assen is een knooppunt tussen de A28 en de N33 ten zuiden van de Nederlandse stad Assen. Het knooppunt had voor de verbreding van de N33 naar 2×2 stroken de naam "Assen-Zuid". Naast de verbindingen tussen de N33 en de A28 is er een afrit in het knooppunt geïntegreerd die aansluit op de Haarweg. Via deze weg is het zuidelijk deel van Assen en de ringweg bereikbaar. De titel 'knooppunt' lijkt bij knooppunt Assen onjuist omdat de N33 geen autosnelweg is. Vergelijkbare situaties treft men aan bij knooppunt Zuidbroek en knooppunt Ten Esschen. Echter, de N33 is een rijksweg, wat ook het geval is op knooppunt Zuidbroek. Bovendien is de N33 ter hoogte van knooppunt Assen ontworpen met een autosnelwegprofiel. Tot slot is het knooppunt Assen (net als de knooppunten Zuidbroek en Ten Esschen) bewegwijzerd als knooppunt, hetgeen de benaming knooppunt dus rechtvaardigt. Sinds de zomer van 2014 heeft de aansluiting de naam Knooppunt Assen gekregen. De oude naam "Assen-Zuid" is gegeven aan de in 2015 in gebruik genomen afrit 31a, iets ten zuiden van het knooppunt Assen.

Gezicht Assen Verdere Uitbreiding is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Assen in de Nederlandse provincie Drenthe. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 30 november 1994. Het gebied werd op 3 juni 1997 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 18,4 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.