De Harmonie (Leeuwarden)

De Avérotoren is een kantoorgebouw in Leeuwarden. Het gebouw is 77 meter hoog, en is daarmee het op een na hoogste kantoorgebouw in Leeuwarden. Het gebouw werd in 1991 voltooid en het telt 18 verdiepingen. De toren is ontworpen door Bonnema architecten. Het gebouw was tot 2002 het hoogste kantoorgebouw van Leeuwarden, tot de komst van de 115 meter hoge Achmeatoren. Samen vormen de kantoortorens een beeldbepalend stadsbeeld.

Paleis van Justitie Leeuwarden is een gerechtsgebouw in Leeuwarden. Het neoclassicistische gebouw uit 1851 is een ontwerp van Thomas Adrianus Romein. De voorgevel heeft een Korinthische zuilengalerij en een fronton waarin zich het Rijkswapen bevindt. Van stadsarchitect Romein is ook het Beurs- en waaggebouw uit 1880. Het Paleis werd oorspronkelijk gebouwd voor het provinciaal gerechtshof. Tot tweemaal toe is dit gebouw herbouwd na een verwoestende brand. Slechts negen jaar na de bouw brandde het gebouw volledig af. Na herbouw gebeurde hetzelfde op 7 februari 1919. Een pannetje brij dat was blijven smeulen, was de oorzaak. Door de gebrekkige uitrusting van de brandweer kon de brand vrij zijn gang gaan. Een derde brand bleef het gebouw bespaard. Toen de Duitsers zich in 1945 terugtrokken, deden zij een poging dit gebouw te verwoesten. De schade bleef echter beperkt. Het paleis van justitie aan de westzijde van het Wilhelminaplein is een van de twee vaste zittingslocaties van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. De andere vaste zittingslocatie is het paleis van justitie Arnhem. Veel van de raadsheren en medewerkers hebben hun kamer in het Hofkwartier uit 1994 van architect Abe Bonnema aan de zuidzijde van het Zaailand, op loopafstand van het paleis van justitie.

Het Burmaniahuis is een monumentaal herenhuis in de Nederlandse stad Leeuwarden.

De Gedenksteen Kneppelfreed is een gedenkteken voor Kneppelfreed in de Friese hoofdstad Leeuwarden. In 2001 werd tijdens de vijftigste verjaardag van Kneppelfreed (vrijdag 16 november 1951) een belofte gedaan om voor deze taalstrijd een monument op te richten. Een ontwerp van kunstenaar Ids Willemsma dat aan de muur van het Paleis van Justitie zou komen werd afgewezen. Een jaar later kwam er een gedenksteen bij het Paleis van Justitie op de hoek van het Wilhelminaplein en het Ruiterskwartier. De zerk werd op vrijdag 15 november 2002 onthuld, 51 jaar na Kneppelfreed. Aanwezig waren oud-veearts Sjirk van den Burg, voormalig officier van Justitie Harm Kuipers en de Ried fan de Fryske Beweging. Op de steen staat een strofe uit het gedicht Frysk bloed tsjoch op van Fedde Schurer. Hij schreef op 19 oktober 1951 in de Heerenveense Koerier onder de titel De laatste man van de Zwarte Hoop? een artikel naar aanleiding van een rechtszaak tegen de Fries sprekende dierenarts Van den Burg. Daarop moest hij zelf terechtstaan ter zake van belediging van de magistratuur. Op de gedenksteen staat aan de rechterzijde: Kneppelfreed 16 novimber 1951. Het gedicht op de steen luidt:

De Achmeatoren is een kantoortoren in het centrum van Leeuwarden. De Achmeatoren is 114,6 meter hoog en heeft 26 verdiepingen. Hiermee is de Achmeatoren het hoogste gebouw van Leeuwarden. De toren is gebouwd in opdracht van Achmea Vastgoed en ontworpen door de architecten Abe Bonnema en Jan van der Leij van Bonnema Architecten uit Hardegarijp. De toren is in 2002 opgeleverd.

De Prins Hendrikbrug (Fries: Prins Hindrikbrêge) is een vaste brug in het centrum van de Friese hoofdstad Leeuwarden. De brug is vernoemd naar Prins Hendrik van Oranje-Nassau bijgenaamd Prins Hendrik de Zeevaarder, (1820-1879), de jongere broer van Koning Willem III (en niet, zoals ook weleens wordt aangenomen, naar prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin, de man van koningin Wilhelmina). De brug overspant de Zuiderstadsgracht en verbindt de Prins Hendrikstraat, aan de noordzijde, met de Sophialaan, aan de zuidzijde. Meteen noordelijk en zuidelijk van de brug kruisen de Willemskade Noordzijde en Zuidzijde, die de gracht volgen, de Prins Hendrikstraat, resp. de Sophialaan. De brug ligt in de route Prins Hendrikstraat-Sophialaan die in noord-zuidrichting van het centrum van Leeuwarden naar het Station Leeuwarden loopt. Voorheen was de route vanaf de Vrouwenpoortsbrug via een gedeelte van het Westerplantage, de oostelijke helft van het Ruiterskwartier, de Prins Hindriksstraat en de Sophialaan een van de belangrijkste autoroutes door de binnenstad van Leeuwarden. Daardoor was de Prins Hendrikbrug een drukke verkeersbrug. In 2010 kwam daar een einde aan toen de gemeente Leeuwarden het Ruiterskwartier afsloot voor gemotoriseerd verkeer, met uitzondering van openbaar vervoer. De oorspronkelijke Prins Hendrikbrug werd in 1869 aangelegd. Toen prins Hendrik de Zeevaarder dat jaar naar Leeuwarden reisde om de bouw in ogenschouw te nemen, nam het stadsbestuur die gelegenheid te baat om zijn toestemming te vragen om de brug naar hem te vernoemen. De huidige Prins Hendrikbrug dateert uit 1969, toen een vaste brug in de plaats kwam voor de oude, die open kon voor doorlating van scheepsverkeer. In 2016 en 2017 kwam uit de Leeuwarder gemeenschap de roep om de brug weer beweegbaar te maken, omdat dat een impuls voor de stad zou zijn. De hoge kosten die daaraan waren verbonden en de slechte financiële vooruitzichten van de gemeente Leeuwarden, die het geld voor de nieuwe brug moest ophoesten, maken het echter onwaarschijnlijk dat dit er in de nabije toekomst van zal komen.

De Vrouwenpoortsbrug is een monumentale brug aan de westkant van de binnenstad van Leeuwarden, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Friesland. De huidige brug, een basculebrug uit 1934, in expressionistische stijl ontworpen door Justus Zuidema (1890-1970), stadsarchitect van Leeuwarden, verving een draaibrug uit de 19e eeuw. Aan de oostkant maakt een achthoekig brugwachtershuisje deel uit van het bouwwerk. Bij de brug staat ook de Brugwachterswoning uit 1864.

Kneppelfreed (Fries voor 'knuppelvrijdag'), ook bekend als 'de slag op het Zaailand', vond plaats op 16 november 1951. Bij die gelegenheid raakte een groep demonstranten, nieuwsgierigen en journalisten voor het gerechtsgebouw van Leeuwarden aan het Zaailand slaags met de politie, toen die hen met knuppels en waterkanonnen uiteen probeerde te drijven.

Bakker & Timmenga is een Nederlandse orgelmakerij gevestigd in de stad Leeuwarden.

De Willemskade is een straat in de binnenstad van Leeuwarden in de Nederlandse provincie Friesland.

Het kunstwerk Schrijvende Hand is een lichtkunstwerk van de hand van de Nederlandse kunstenares Marte Röling. Dit kunstwerk is in 1975 boven in de gevel van het ING-kantoor aan de Tesselschadestraat te Leeuwarden aangebracht, voorheen een kantoor van de Postbank.

De Oldehove (Fries: Aldehou, [’ɔ:dəhɔ.ṷ]) is een vrijstaande kerktoren in Leeuwarden in de Nederlandse provincie Friesland. De toren staat in de binnenstad in de buurt Oldehove. Naast de toren stond vroeger de Sint-Vituskathedraal. De kerktoren is een rijksmonument. Aan de noordzijde staat Tresoar en Historisch Centrum Leeuwarden (het archief van de gemeente Leeuwarden).