Hooglandse Kerk

Pancras-west is een buurt in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Pancras-West is gelegen tussen de Oude Rijn, de Nieuwe Rijn en de Hooigracht. De buurt ten oosten van de Hooigracht heet Pancras-oost. Beide buurten zijn vernoemd naar de St. Pancras- of Hooglandse Kerk die zeer gezichtsbepalend is in dit gedeelte van de binnenstad. De buurten liggen op het meest westelijke deel van het Waardeiland, het land tussen de twee Rijnen.

Het Pilgrim Museum Leiden is een klein museum in de Nederlandse stad Leiden gewijd aan de Pilgrim Fathers (of kortweg Pilgrims). Deze Engelse puriteinse vluchtelingen verbleven zo'n 12 jaar in Leiden, tot 1620, toen ze met de Mayflower de oversteek naar de Nieuwe Wereld maakten. Hun eerste oogstviering daar wordt nog steeds jaarlijks herdacht in de Verenigde Staten met het Thanksgiving-feest. Doel van het museum is om "de realiteit achter de mythe van de Pilgrims" te tonen. In dit huis is een woning uit de tijd van de Pilgrims gereconstrueerd om bezoekers te laten zien hoe de Pilgrims in werkelijkheid leefden. Ook toont het museum een collectie van 16e- en 17e-eeuwse kaarten en gravures van onder meer Gerard Mercator en Adriaen Pietersz. van de Venne. Het museum is geopend van woensdag tot en met zondag van 14:00 tot 17:00 uur 's middags.

De Hooglandse Kerkgracht is een straat en voormalige gracht in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De straat in de wijk Pancras-west loopt tussen de Oude Rijn vanaf de Kerkbrug zuidelijk richting de Hooglandse Kerk, waarnaar de straat vernoemd is, tot aan de Nieuwstraat. Aan deze straat bevinden zich verschillende rijksmonumenten. Bovendien is de straat gekenmerkt als een beschermd stadsgezicht. In 2004 werd de straat in het kader van het project 'Binnenste Beter' geheel heringericht, waarbij de parkeerplaatsen in de middenberm verdwenen en het geheel een autoluw karakter kreeg.

De Beschuitsteeg is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Leiden. De Beschuitsteeg loopt vanaf de Nieuwstraat tot aan de Nieuwe Rijn en de Sint Sebastiaansbrug. De straat is ongeveer 90 meter lang. De steeg dankt zijn naam aan de beschuitmarkt die er in de zeventiende eeuw van het Steenschuur heen verhuisde. Daarvoor heette de steeg Hooglandse Kerktorensteeg, of kortweg Torensteeg, naar de toren van de Hooglandse Kerk waar de steeg op uitkomt. Aan de Beschuitsteeg bevindt zich het Leiden American Pilgrim Museum. Het is gevestigd in het oudste nog bestaande woonhuis van Leiden: het pand dateert van 1366. De steeg telt vijf gemeentelijke monumenten.

Evangelisch-Lutherse kerk is een kerk in de Nederlandse stad Leiden. De kerk bevindt zich aan de Hooglandse Kerkgracht 26. Het gebouw stamt uit 1618 en is daarmee het oudste kerkgebouw dat voor de protestantse dienst werd gebouwd in de stad.

Het Mierennesthofje is een hofje in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het hofje telt vijf huisjes en is te betreden via een toegangspoort aan de Hooglandse Kerkgracht. Het hofje is echter alleen toegankelijk voor bewoners. De historie van het hofje gaat terug tot 1386 toen het Sint Pancrasbegijnhof werd gesticht door Katrijne Jacobsdochter in een huis aan de 'Hooglandsesteeg'. Er werd bepaald dat het hof onder toezicht kwam van de pastoor van Sint Pancras en twee 'wereldlijke personen'. Het is niet bekend waar het huis van Katrijne Jacobsdochter precies lag. In ieder geval bevond het begijnhof zich vanaf 1402 op de huidige plaats aan de oostzijde van de Hooglandse Kerkgracht. Toen na de Reformatie en het Beleg van Leiden (1573-1574) de stad Leiden het begijnhof in bezit kreeg, liet het stadsbestuur een aantal gezinnen in het hof wonen. De intensieve bewoning leidde tot de bijnaam Ruypenest (rupsennest) of Mierennest. In 1590 kwam het hofje in het bezit van de protestantse kerkbesturen. In 1732 werd het verkocht aan de rijke Leidenaar Diederik van Leyden, die er in 1760 ook formeel een hofje van maakte met een college van regenten. De laatste regenten verkochten het inmiddels sterk verwaarloosde hofje in 1967 aan de gemeente Leiden. Die droeg het in 1977 over aan de Stichting Diogenes Leiden, die het in de jaren 1981-1982 volledig liet opknappen. De woningen worden tot op heden door deze stichting beheerd en verhuurd.

Gezicht Leiden is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Leiden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 28 april 1977. Het gebied werd op 12 augustus 1981 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 189,7 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De Karnemelksbrug is een vaste plaatbrug over de Nieuwe Rijn tussen de Hartesteeg en het Gangetje in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug grenst aan de Botermarkt, en het brugdek (18 meter breed) wordt nog steeds als marktterrein gebruikt.

Het Sint Elisabeth Ziekenhuis is een voormalig ziekenhuisgebouw en gemeentelijk monument aan de Hooigracht in de Nederlandse stad Leiden. Het Elisabeth ontstond in 1892 toen Zusters Franciscanessen uit Breda een rooms-katholiek ziekenhuis kwamen opzetten in een voormalige kostschool aan de Hooigracht 21. Het huidige gebouw aan de Hooigracht 15-19 werd in 1909 als uitbreiding gebouwd naar ontwerp van architect Leo van der Laan. In 1930 en 1952 volgden nog uitbreidingen waar ook zoon Jan aan tekende. Nadat het ziekenhuis in 1972 naar Leiderdorp verhuisde (toen het Rijnland Ziekenhuis, nu een locatie van de Alrijne Ziekenhuis), kwam het complex in handen van de Universiteit Leiden. De universiteit huisvestte aan Hooigracht 15 aanvankelijk de faculteiten psychologie en geschiedenis. Later (vanaf zomer 1989) werd het pand gebruikt voor studentenhuisvesting.Het complex is in de loop van de jaren nogal achteruitgegaan, voldeed niet meer aan de eisen van de tijd terwijl er het nodige achterstallig onderhoud kwam spelen. Even dreigde er de sloop van het complex, maar dit kon door actie van een aantal bewoners worden tegengehouden. Het voormalige ziekenhuisgebouw werd in 2001 eigendom van de toenmalige Stichting Leidse Studentenhuisvesting (SLS), thans DUWO, die het liet verbouwen tot wooncomplex voor circa 200 internationale studenten. Op de begane grond is een horecagelegenheid annex kantoorruimte gekomen, ook al past dit niet erg bij de verdere bestemming en gebruikers van het complex.

De Kerkbrug is een dubbele gietijzeren ophaalbrug in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Deze brug bevindt zich tussen de Hooglandse Kerkgracht en de Hooglandse Kerksteeg. De Kerkbrug werd gemaakt door de Leidse ijzergieter D.A. Schretlen & Co. Een embleem van het bedrijf is nog zichtbaar in de opbouw. De ophaalbrug over de Oude Rijn werd gebouwd in 1867. De eerste brug op de locatie werd rond 1350 gebouwd. De brug is een van de weinige bruggen die nog handmatig worden geopend. De brug staat sinds 1968 als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister.

Het Graanmagazijn voor den Armen is een rijksmonument gelegen aan de Oude Rijn 44-46 in het centrum van de Zuid-Hollandse stad Leiden. In 1754 werd het graanmagazijn bijgebouwd bij het Huiszittenhuis (een instelling die levensmiddelen aan thuiszittende armen vanuit dit pand verstrekte). In 1960 wordt het hele complex eigendom van de Hervormde Diaconie. Tegenwoordig is het gebouw deels in gebruik voor sociale instellingen (Diaconaal Centrum De Bakkerij), een ander deel bestaat uit appartementen. Op 14 juli 2023 vond een steekpartij plaats in het Diaconaal Centrum waarbij drie medewerkers werden verwond met een dode tot gevolg.

De Botermarkt is een aan de Nieuwe Rijn gelegen winkelstraat in de Nederlandse stad Leiden. Aan de Botermarkt vindt men veel horeca en er zijn terrasjes tegen de gevels en aan de waterkant. Op de Botermarkt staat een bronzen standbeeld, genaamd de Viskoopman, van de Leidse beeldhouwer Gerard Brouwer. Het beeld werd geplaatst in 1984 en behoort tot een reeks van drie, samen met de Bloemenkoopman en de Lakenkoopman.