Roesbrugge-Haringe

Roesbrugge is een landelijk dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Roesbrugge is het grootste dorp in Roesbrugge-Haringe, een deelgemeente van de stad Poperinge. Roesbrugge ligt in het noordwesten van Poperinge, en in het noorden van de deelgemeente Roesbrugge-Haringe. De dorpskern ligt langs de IJzer, die hier België binnenstroomt. Een oude tak van de IJzer, de Dode IJzer, vormt de noordgrens. Aan de andere kant van deze Dode IJzer loopt de bebouwing van de dorpskern door in Beveren-Kalsijde, een gehucht op het grondgebied van de Alveringemse deelgemeente Beveren aan de IJzer. Een kilometer ten zuidwesten van Roesbrugge ligt het dorpje Haringe, waarmee Roesbrugge één deelgemeente vormt.

De Sint-Martinuskerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Poperinge behorende plaats Haringe, gelegen aan het Haringeplein.

Haringe is een landelijk dorpje in de Belgische provincie West-Vlaanderen, op minder dan een kilometer van de Franse grens. Haringe vormt samen met het wat grotere dorpje Roesbrugge de Poperingse deelgemeente Roesbrugge-Haringe.

Haringhe (Bandaghem) Military Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Haringe. De begraafplaats ligt zo'n 400 m ten zuidwesten van het dorpscentrum en werd ontworpen door Reginald Blomfield. Ze heeft een onregelmatig grondplan met een oppervlakte van zo'n 2.364 m² en wordt begrensd door een draadafsluiting. Het Cross of Sacrifice staat achteraan tegen de zuidelijke rand en de Stone of Remembrance staat in een hoek gevormd door de oostelijke afsluiting. De begraafplaats wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Er worden 816 doden herdacht, waaronder 8 niet geïdentificeerde.

Station Roesbrugge is een voormalig spoorwegstation in het dorpje Roesbrugge, op grondgebied van Roesbrugge-Haringe, een deelgemeente van de stad Poperinge. Het lag aan de voormalige spoorlijn 76 (Adinkerke - Poperinge).

Mendinghem Military Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Proven, een deelgemeente van Poperinge. De begraafplaats ligt een kilometer ten noordwesten van het dorpscentrum, langs de weg naar Roesbrugge en werd ontworpen door Reginald Blomfield. Het terrein heeft een onregelmatige vorm met een oppervlakte van 6.340 m² en is omgeven door een bakstenen muur. Aan de westkant staat het Cross of Sacrifice en aan de oostkant de Stone of Remembrance. De begraafplaats wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Er worden 2.443 doden herdacht, waarvan 8 niet geïdentificeerde.

Station Proven is een voormalig spoorwegstation in Proven, een deelgemeente van de stad Poperinge. Het lag aan de voormalige spoorlijn 76, de spoorlijn die Adinkerke met Poperinge verbond.

Het Kerkhof van Proven is een gemeentelijke begraafplaats in het Belgische dorp Proven, een deelgemeente van Poperinge. Het kerkhof ligt in het dorpscentrum rond de Sint-Victorkerk. Op het kerkhof staat een gedenkteken voor de gesneuvelde soldaten uit de beide wereldoorlogen die woonachtig waren in het dorp. Hier ligt ook het graf van de Belgische soldaat Jeroom De Caestecker, gesneuveld op 11 september 1917 in de leeftijd van 20 jaar. Zijn grafsteen is van het type Heldenhuldezerk. Dit graf staat in de Inventaris van het Wereldoorlogerfgoed.

De Sint-Victorkerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Poperinge behorende plaats Proven, gelegen aan het Alexisplein.

Proven is een landelijk dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Poperinge. Proven was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971. Het dorp ligt langs de N308 op ruim 6 km ten noordwesten van Poperinge en telt meer dan 1350 inwoners Proven : geijkte broden. Vanaf de opkomst der steden tot op het einde van het oude regime, moest het stedelijk bestuur er over waken dat de prijs van het brood in redelijke verhouding stond met de prijs van het graan; dat de "goede lieden" voor hun geld het juiste gewicht brood ontvingen waar ze recht op hadden. Daarom werden jaarlijks uit de verschillende soorten broodgraan, de zogenaamde proven gebakken, met andere woorden de geijkte broden, waarvan het gewicht gangbaar zal zijn voor alle soorten brood gebakken in de stad. De prijs van het brood blijft het zelfde, maar het gewicht verandert dus afhankelijk van de graan prijs. Bron: ir Paul Lindemans. De geschiedenis van de landbouw.

De Vallei van de Heidebeek met dorpskern Watou is een ankerplaats in de tot de West-Vlaamse gemeente Poperinge behorende deelgemeente Watou, gelegen langs de Belgisch-Franse grens. Het ankerpunt is gelegen ten oosten van de Heidebeek, welke nog goeddeels in meanderende staat verkeert en hier de grens tussen België en Frankrijk vormt. Aan de Franse zijde ligt de gemeente Houtkerke. Ten gevolge van de aanwezigheid van een tertiaire kleilaag (Formatie van Ieper) is de vallei smal en diep ingesneden. De eigenlijke vallei kent wegen noch bebouwing. Langs de vallei liggen beek begeleidende weilanden en hogerop liggen wegen en akkers. Enkele historische hoeven en kapelletjes zijn kenmerkend voor het gebied. De dorpskern van Watou is een beschermd dorpsgezicht.

De Sint-Antoniuskerk (Frans: Église Saint-Antoine) is de parochiekerk van de gemeente Houtkerke in het Franse Noorderdepartement.