Santa Maria degli Angeli e dei Martiri

De Thermen van Diocletianus (Latijn: Thermae Diocletiani) was een groot openbaar thermencomplex in het oude Rome.

De Piazza della Repubblica ("plein van de republiek") is een plein in Rome. Voorheen heette het plein Piazza Esedra, omdat het de vorm van de grote exedra van de Romeinse Thermen van Diocletianus volgde. Het plein is aangelegd in 1901 na de zogeheten Risorgimento, de eenwording van Italië. Rome werd opnieuw de hoofdstad van Italië en zodoende vonden er vele veranderingen plaats in de stad. Het plein wordt gedomineerd door de Fontana delle Naiadi waarin vier naakte nimfen zijn afgebeeld. Deze waternimfen zijn de beschermelingen van de rivieren, meren, zeeën en onderwaterwereld. De sculpturen, vervaardigd door Mario Rutelli, zorgden destijds voor nogal wat opschudding gezien hun 'realistische sensualiteit'. In het midden van de fontein is de visser Glauco afgebeeld, die met een vis vecht. Dit staat symbool voor het gevecht tussen de mens en natuurkrachten.

Repubblica – Teatro dell'Opera is een station aan lijn A van de metro van Rome dat werd geopend op 16 februari 1980.

De San Bernardo alle Terme is barokke kerk in Rome. Het is een titelkerk en ook een abdijkerk, want verbonden aan een gemeenschap van cisterciënzers.

Aqua Felice is een van de aquaducten in het moderne Rome, afgerond in 1586 in opdracht van paus Sixtus V. Het is de gerestaureerde versie van het in 226 gebouwde Aqua Alexandrina. Aqua Felice komt via het kanaal van Aqua Alexandriana bij de Porta Tiburtina Rome binnen. Daarna gaat Aqua Felice verder langs de Aqua Claudia en de Aqua Marcia. Aan het einde van de 22 kilometer lange waterweg staat de Mozesfontein op de Quirinaal. De afronding van het aquaduct zorgde ervoor dat in 1586 voor het eerst weer schoon leidingwater de stad binnen kwam. Iedere dag werd er ongeveer 21.000 kubieke meter water door de Aqua Felice vervoerd. Paus Sixtus V heet in het echt Felice Peretti di Montalto. Hij liet het door hem gebouwde aquaduct Aqua Felice naar zichzelf vernoemen.

De Cornarokapel is een door Gian Lorenzo Bernini geconstrueerd bouwwerk dat te zien valt in de basiliek Santa Maria della Vittoria te Rome. Deze kapel staat ook wel bekend als een van Bernini's bekendste bouwwerken. In de kapel staat de Extase van Theresia.

De Basilica di Santa Maria della Vittoria is een kleine basiliek in Rome. De kerk staat aan de Via Venti Settembre. De bouw van de kerk startte in 1605 en de kerk werd gewijd aan de heilige Paulus. Na de katholieke overwinning in de Slag op de Witte Berg in 1620 werd de kerk gewijd aan de maagd Maria. Het gebouw is ontworpen door barokarchitect Carlo Maderno. De kerk is vooral beroemd vanwege het beeld dat Gian Lorenzo Bernini voor deze kerk maakte, de zogenaamde Extase van Teresa. Het beeld wordt beschouwd als een van zijn meesterwerken. De Santa Maria della Vittoria is het enige kerkgebouw in Rome voorkomend in de film Angels & Demons, waarvan de originele locatie is gebruikt bij de opnames.

De Santa Susanna, ook Santa Susanna alle Terme di Diocleziano (Latijn: Sanctae Susannae) is een kerk in Rome. De kerk is gewijd aan de heilige Susanna. De kerk is gelegen in de Via XX Settembre 14 in de wijk Trevi, 250 m ten noordwesten van de Piazza della Repubblica, op de heuvel van het Quirinaal. De eerste kerk op deze plaats werd in 280 geconsecreerd. De huidige barokkerk werd van 1585 tot 1603 gebouwd naar een ontwerp van Carlo Maderno. De kerk is eveneens de Ordekerk van de Amerikaanse orde der Paulisten en de Conventkerk van de Cisterciënzerinnen. Sinds 1958 is de kerk ook de nationale kerk van de Verenigde Staten te Rome.

De Porta Viminalis was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het oude Rome. Deze poort was gebouwd op de Viminaal, een van de zeven heuvels van Rome en stond in de agger, het deel van de muur dat extra versterkt was met een aarden wal en een gracht. De poort is verloren gegaan, maar stond waarschijnlijk op de plaats van het gat tussen de twee bewaard gebleven delen van de muur voor Stazione Termini. Uit de restanten van deze sectie kan worden geconcludeerd dat de weg door de poort ongeveer drie meter breed was. Naast de weg kwam ook een van de aquaducten hier de stad binnen. De Porta Viminalis was geen belangrijke doorgang, de weg die hier begon maakte vermoedelijk deel uit van een ouder tracé van de Via Tiburtina. Nadat in de 3e eeuw n.Chr. de Aureliaanse Muur was gebouwd, liep de weg in een rechte lijn daarheen, en verliet de stad door de evenmin belangrijke Porta Clausa.

De Porta Collina was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het oude Rome.

De San Camillo de Lellis is een basiliek in Rome, gelegen in de rione Sallustiano aan de via Sallustiana, redenen waarom de basiliek ook wel voluit San Camillo de Lellis agli Orti Sallustiani wordt genoemd. Hier bevonden zich eens de tuinen van Salustius. De kerk is gewijd aan de heilige stichter van de orde der Camillianen, Camillus de Lellis (1550-1614). De kerk werd gebouwd op gezag van paus Pius X naar een ontwerp van de Italiaanse architect Tullio Passarelli. De bouw begon in 1906 met een eerste steen die gelegd werd door kardinaal Antonio Agliardi, kardinaal-bisschop van het suburbicair bisdom Albano. De kerk werd in 1910 gewijd en de bediening van de gelijknamige parochie werd toevertrouwd aan de camillianen. De kerk werd in 1966 door paus Paulus VI verheven tot basiliek. Het hoge kerkgebouw heeft drie ingangen in de voorgevel. Elk van die deuren is te bereiken via een portaal waarin bas-reliëfs zijn aangebracht die gebeurtenissen uit het leven van Christus en van de patroonheilige verbeelden. In de driebeukige kerk zelf zijn de vier evangelisten afgebeeld in glas-in-loodramen. Hier is ook een standbeeld van Sint Camillus te zien en een bas-reliëf van paus Pius X, die de kerk liet bouwen.

De Basilica di Santa Pudenziana (Basiliek van Sint Pudentiana) is een vierde-eeuwse kerk op de Esquilijn in Rome, gewijd aan de (waarschijnlijk als gevolg van een vertaalfout "verzonnen") heilige Pudentiana, zuster van de Heilige Praxedis en dochter van de Heilige Pudens. De Santa Pudenziana werd gebouwd op de plaats van een tweede-eeuws huis. In de vierde eeuw werd het gebouw omgebouwd tot een kerk met drie schepen. De Romaanse klokkentoren werd toegevoegd in de dertiende eeuw, en verbouwingen in 1588 voegden de drie schepen samen tot een. Het is de nationale kerk van de Filipijnen in Italië. De basiliek is een titelkerk sinds 112. Titelhouder is vanaf 28 juni 2018 Thomas Aquino Manyo Maeda.