Gravensteen (Leiden)

Het Gerecht is een pleintje in de Pieterswijk in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het plein wordt gedomineerd door het Gravensteen, de vroegere stadsgevangenis. Aan deze functie ontleent het plein ook zijn huidige naam. Het pleintje voor het Gravensteen, dat omringd was door een gracht, werd als executieplaats gebruikt en ‘Het Groene Zoodje’of ‘Schoonverdriet’ genoemd. De plaats van de voormalige executieplaats is met de herinrichting in 2004 in de bestrating aangegeven met banden van Chinees hardsteen en geïntegreerde verlichting.

Jan Pesijnhof (ook wel Jean Pesijnhof ) is een hofje in de Nederlandse stad Leiden. Het hofje ligt aan de Kloksteeg 21 en wordt beheerd door de stichting Jean Pesijnhof. Het hofje bestaat uit 12 proveniershuisjes (Jan Pesijnshof 1 t/m 12) en werd gesticht door Marie de Lannoy (weduwe van Jean Pesijn). Zij kwam uit Lille en regelde in haar testament dat de bejaarde leden van de Waalse Hervormde Kerk hier mochten wonen. In de 17e eeuw woonde hier een groep 'Pilgrim Fathers'. Deze geloofsvluchtelingen uit Engeland staken na hun 11-jarig verblijf in Leiden in 1620 met de Mayflower naar de Verenigde Staten over. De plaquette in de muur van de Pieterskerk herinnert hier nog aan. Het hofje heeft de status rijksmonument. Het hofje wordt afgesloten door een poortgebouw uit 1683 met een centrale schoorsteen en een hardstenen ingangspoort, waarboven de regentenkamer is. Tegen de achtermuur bevindt zich een zonnewijzer uit 1924.

De Pieterskerk is een laatgotische kerk in de Nederlandse stad Leiden. Van oudsher is het de hoofdkerk van die stad. Aan de patroonheilige, Sint-Pieter, tot wie Jezus in het Evangelie volgens Matteüs zegt "Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen (..)" heeft de stad haar wapen te danken, alsmede haar bijnaam Sleutelstad. In 1121 werd een kapel voor de graven van Holland gewijd aan de heiligen Petrus en Paulus. In haar huidige vorm kwam de Pieterskerk gedurende ongeveer 180 jaar vanaf 1390 tot stand. Het gebouw werd in 1971 als kerk buiten gebruik gesteld en in 1976 overgedragen aan een particuliere stichting. Sinds een ingrijpende restauratie, die tussen 1978 en 1982 plaatsvond, wordt de Pieterskerk voor allerlei evenementen verhuurd. Tussen 2001 en 2010 vond opnieuw een ingrijpende restauratie plaats.

Het Prins Willemraam (1933) is een gedenkraam in de Nieuwe Kerk in de Nederlandse stad Delft.

Het Huis van Leyden, een rijksmonument, is een zeventiende-eeuws dubbelbreed grachtenpand en voormalig stadspaleis in de Pieterswijk in de Nederlandse stad Leiden, aan het Rapenburg nummer 48, schuin tegenover het Academiegebouw. Het complex met latere toevoegingen loopt door tot aan het Pieterskerkhof. Het werd bewoond en steeds verder verfraaid door voorname Leidse burgers met hun gezinnen. Het ontleent zijn naam aan de familie Van Leyden (van Leeuwen), die het van 1665 tot 1791 in bezit had. Een andere vooraanstaande familie, Hendrik Cock en zijn nageslacht, bezat het huis van 1830 tot 1908. In de twintigste eeuw was het een schoolgebouw nadat de historische inventaris was verkocht.

Het Rijksmuseum van Oudheden (RMO) is het nationale archeologiemuseum van Nederland. Het is gevestigd in een oud herenhuis en begijnhof, een monumentaal gebouwencomplex in eigendom van de Staat (Rijksvastgoedbedrijf), aan het Rapenburg in de Zuid-Hollandse stad Leiden.

Het Rapenburg is de bekendste gracht van de Nederlandse stad Leiden.

De Nonnenbrug is een vaste stenen brug uit 1978 in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug verbindt ter hoogte van het Academiegebouw de Nonnensteeg en de Kloksteeg en overbrugt het Rapenburg.

De Leidse Vereniging Voor Studenten Augustinus is een studentengezelligheidsvereniging in de Zuid-Hollandse stad Leiden, ze is vernoemd naar de vierde-eeuwse bisschop Augustinus van Hippo. Het is de op een na oudste en, met in 2024 ruim 2.000 leden, de op een na grootste studentenvereniging van de stad.

Het Academisch Historisch Museum (AHM) is een museum in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. Het museum, dat is ondergebracht in het Academiegebouw, toont objecten, foto's en documentatie over de geschiedenis van de Universiteit Leiden en het studentenleven. Het museum heeft vaste en tijdelijke tentoonstellingen. De vaste tentoonstelling bevat onder meer een twintigtal beelden van Leidse hoogleraren. Er zijn diverse kleinere tentoonstellingen in het hele Academiegebouw. Bijzonder zijn verder de ingang van het Academiegebouw (1828), de gewelfkamer (1581) en het Groot Auditorium (1581) dat werd gebruikt voor de theologiecolleges. In de traptoren en bij de ingang van het zweetkamertje zijn in 1865 door Victor de Stuers een aantal bijzondere houtskooltekeningen aangebracht. Door student Uri Ruff werd in 2009 het moderne studentenleven in een muurschildering weergegeven. De tijdelijke tentoonstelling is onder meer ondergebracht in de receptieruimte. Het museum werd geopend op 9 februari 1931. Bekende conservatoren van het Academisch Historisch Museum waren onder meer Octavie Idenburg-Siegenbeek van Heukelom (1931-1967), Rudi Ekkart (1973-1978) en Willem Otterspeer (1979-2016). Vanaf 1 januari 2017 is het Academisch Historisch Museum onderdeel geworden van de Universitaire Bibliotheken Leiden.

De gedenkramen in het Academiegebouw zijn een oorlogsmonument in de Nederlandse stad Leiden.

Het Academiegebouw, gelegen aan het Rapenburg in de Nederlandse stad Leiden, is het oudste gebouw en het hart van de Universiteit Leiden. Hoewel er in het Academiegebouw, een rijksmonument, nog steeds colleges worden gegeven, wordt het vandaag de dag vooral gebruikt voor gebeurtenissen met een zeker ceremonieel karakter, zoals afstudeerplechtigheden, oraties en promoties.