De Sint-Willibrorduskerk te Berchem is een rooms-katholiek gebedshuis. Zij ligt aan de Grotesteenweg die omstreeks het einde van de vijftiende of begin van de zestiende eeuw, de verbindingsweg werd voor het verkeer tussen Antwerpen, Mechelen en Brussel.
De eerste vermeldingen van dit kerkgebouw dateren uit de tweede helft van de dertiende eeuw, maar de bouw van de huidige kerk ving aan op het einde van de 15e eeuw.
Het is een georiënteerde kruisbasiliek, die in 1983 in haar geheel beschermd werd als monument. Ze was vroeger de hoofdkerk van de dekenij Berchem. Sinds de herindeling van het Bisdom Antwerpen in 2014 maakt de parochie deel uit van de pastorale eenheid Heilige Damiaan van het dekenaat Antwerpen-Zuid.
De buurt heeft haar eigen aantrekkingskracht. Zo staat op het kerkplein (Heilig Hartstraat), vóór de kerk, een eeuwenoude rode beuk (Fagus silvatica var. Purpurea) die sedert 1949 beschermd is.
Op het grasperk aan de achterzijde van de kerk bevindt zich:
aan de oostelijke kant, het Sint-Willibrordusmonument, in 1962 gemaakt door de Berchemse beeldhouwer Albert Poels. Het werd destijds als geschenk door de Vlaamse Toeristenbond aan de gemeente aangeboden;
aan de westelijke kant, een witstenen Heilig Hartbeeld uit 1918.
Tegen de koormuur, aan de noordkant, ziet men een calvariegroep die dateert van 1713.