place

Leenderheide (natuurgebied)

Geldrop-MierloHeeze-LeendeHeide in NederlandNatuurgebied in Noord-Brabant
Kaart natuurgebied Leenderheide
Kaart natuurgebied Leenderheide

De Groote Heide, ook wel Leenderheide, is een natuurgebied van 333 hectare, gelegen op het grondgebied van de Nederlandse gemeenten Heeze-Leende en Geldrop-Mierlo. Het is in het bezit van Het Brabants Landschap.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Leenderheide (natuurgebied) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Leenderheide (natuurgebied)
Huisvenseweg, Heeze-Leende

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Leenderheide (natuurgebied)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.394166666667 ° E 5.5166666666667 °
placeToon op kaart

Adres

Huisvenseweg
5591 VD Heeze-Leende
Noord-Brabant, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Kaart natuurgebied Leenderheide
Kaart natuurgebied Leenderheide
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Groote Heide (Heeze)

Groote Heide is het meest oostelijke deel van de vroegere Groote Heide. Het gebied is gelegen ten westen van Heeze en was vroeger eigendom van de familie Van Tuyll van Serooskerken, kasteelheren van Heeze. Het gebied bestond uit heide, zandverstuivingen en vennen. Vooral het Groot Huisven was, met 150 ha, spectaculair. Vanaf 1900 tot 1950 werd het gebied bebost. Omstreeks 1920 werd het Groot Huisven drooggelegd en tot weiland omgevormd. Er werden naaldbossen geplant en ook kwamen er boerderijen: Van Tuyllhoeve, 't Huisven en Willemshoeve. De heidegebieden die gespaard bleven zijn voor een deel verworven door de Stichting Brabants Landschap en dit gebied staat bekend als Leenderheide. De gemeente Heeze-Leende bezit 150 ha heide en vennen. Dit heidegedeelte omvat vennen als Witven, Diepe Meerven, Drooge Meerven, en Veeven. Het overige bos- en landbouwgebied (700 ha), inclusief een voormalig akkergebied, de Meelakkers, kwam in handen van het waterleidingbedrijf, sinds 2002 onder de naam Brabant Water. Dit bedrijf gebruikt het gebied als waterwingebied, maar beheert tevens een aantal vennen en laagten. In 2013 en 2014 werden deze afgeschaafd en uitgebaggerd, waardoor weer tal van moerasplanten gedijen, zoals kleine zonnedauw, moeraswolfsklauw, moerashertshooi en dergelijke. Ook klokjesgentiaan komt in dit gebied voor. Bij de Willemshoeve is een parkeerplaats ingericht met informatiepanelen. Hier verborg zich, in een schuur, tijdens de Tweede Wereldoorlog een verzetsgroep, welke op 14 mei 1944 werd verraden. Veel deelnemers kwamen om in de concentratiekampen van de nazi's. Een eenvoudig monument herinnert hieraan. In de Willemshoeve is de Bosgroep Zuid gevestigd, terwijl zich in de hoeve 't Huisven een biologische boerderij bevindt. Er is daar tevens een parkeerplaats aangelegd die voorzien is van informatiepanelen en van waaruit men een viertal uitgezette wandelingen kan maken.

Gijzenrooise Zegge
Gijzenrooise Zegge

De Gijzenrooise Zegge is een natuurgebied van ongeveer 115 ha dat zich bevindt in de gemeenten Geldrop-Mierlo en Eindhoven. Het was van oudsher de naam van een moerasgebied in de gemeente Zesgehuchten. Het betreft een oud cultuurlandschap tussen Geldrop en Eindhoven dat in het noorden wordt begrensd door de Rielsedijk en in het zuiden door de A67. Ten westen ligt de Stratumse Heide en bebouwing van Stratum en ten oosten is er de bebouwing van Geldrop. Een bijzonderheid is dat hier nooit een ruilverkaveling is uitgevoerd. Het kerngebied bestaat uit een gebiedje met oude klotputten. Er groeit elzenbroek, wilgenbroekstruweel en aan de randen enig berken-eikenbos. Hierdoorheen stroomt de Beekloop, een zijriviertje van de Kleine Dommel. Enkele noemenswaardige plantensoorten die men er vindt zijn moerasvaren, moerasviooltje en wateraardbei. Eromheen liggen kleinschalige natte graslanden en daar weer omheen liggen bolle akkers die onregelmatig verkaveld zijn en soms gescheiden zijn door houtwallen en afgewisseld worden met bosjes. Hier wordt biologische landbouw bedreven. Hier en daar groeien dalkruid en salomonszegel. Het Brabants Landschap werkt aan natuurherstel, onder meer door de grondwaterstand te verhogen om de verdroging tegen te gaan. Vanaf het eind van de jaren 1960 bestonden er plannen het hele gebied te bebouwen maar na weerstand van de bevolking van Geldrop en Eindhoven werd besloten een bufferzone open te laten met daarin in ieder geval de Gijzenrooise Zegge en het gehucht Riel. Nog meer weerstand leidde uiteindelijk tot het stichten van het landschapsreservaat de Gijzenrooise Zegge. Aan het gebied grenzen de oude gehuchten Gijzenrooi en Riel. Het laatste is aangewezen als beschermd dorpsgezicht. In het gebied is een wandeling uitgezet, die ook door de Stratumse Heide loopt.

Kanunnikesven

Het Kanunnikesven is een ven dat zich bevindt op de Stratumse Heide, ten zuiden van Stratum. De naam van het ven is afkomstig van de eetbare Veenbessen, die Kanunnikes genoemd worden. Hoewel het ven dicht bij de bebouwing ligt, werd het belang ervan al in een vroeg stadium ingezien. De familie Philips, die eigenaar was van het gebied, schonk het daarom, samen met een bufferzone, aan de Stichting Het Brabants Landschap. Tegenwoordig bezit deze stichting de gehele Stratumse Heide. Het ven wordt als een van de belangrijkste van het land beschouwd, vooral omdat zich middenin een drijvend hoogveeneiland voorkomt, waar tal van planten voorkwamen die in een voedselarm milieu thuishoren. Dit betrof Veenbloembies, Slijkzegge, Eenblad, en Waterlobelia. De Veenbloembies werd echter voor het laatst in 1988 aangetroffen, en de Slijkzegge in 1984. Kleine veenbes en Witte snavelbies zijn er echter nog te vinden. Ook komt in het ven de Amerikaanse hondsvis voor. In het droge jaar 1959 stond het ven vrijwel droog, waardoor het eiland kwam vast te zitten aan de bodem, en later bleef een deel vastzitten en verdronk aldus. In 1972 werd het ven weer geschoond en de ringsloot open gemaakt, opdat het eilandje niet betreden kon worden. De nabijheid van bebouwing en de drukte is in het algemeen niet gunstig voor een dergelijk kwetsbaar gebied. Daarnaast is ook de zure depositie een gevaar voor de voedselarme biotoop, omdat hierdoor voedingsstoffen worden aangevoerd.