Commandeurspolder

De Noordvliet is een Nederlandse waterverbinding van ongeveer 6 kilometer tussen de haven van Maassluis en de Vlaardingervaart. Parallel hieraan loopt de Zuidvliet. De Noordvliet begint bij de Monstersche Sluis in de binnenstad van Maassluis. Als we de Noordvliet oostelijk volgen dan begint zij in de binnenstad tussen De Veerstraat noord en zuid. Vanaf dit punt werd vroeger een veerverbinding onderhouden met de stad Delft. De Noordvliet gaat dan verder tot net buiten de binnenstad waar zij aan de zuidzijde langs de Prinsekade en de lokale watersportvereniging de stad verlaat. Aan de noordzijde loopt in dit gebied een deel van de toen zo belangrijke oude Rijksweg A4 tussen Delft en Hellevoetsluis. Daarna gaat de Noordvliet onder de A20 door naar Maasland en verlaat dan de bebouwde kom. De zuidzijde is vanaf hier beschermd vogelgebied Broekpolder geheten waarna zij doorloopt langs de Foppenplas richting de Vlaardingervaart.

MVV '27 (Maaslandse Voetbalvereniging '27) is een voetbalvereniging in Maasland, een dorp in de Nederlandse gemeente Midden-Delfland. De voetbalvereniging werd opgericht in 1927. De club speelt in de Derde klasse zaterdag (2020/21).

De Foppenplas is een plas van ongeveer 500 meter bij 400 meter in het recreatiegebied Midden Delfland. De plas ligt aan de Noordvliet, Middelvliet en de Boonervliet. Aan de noordkant van de plas liggen een jachthaven en een eetcafé. De plas is ontstaan doordat in 1989 een deel van de Foppenpolder onder water is gezet ten behoeve van de waterrecreatie.

De molen De Drie Lelies is een korenmolen in de Nederlandse plaats Maasland (gemeente Midden-Delfland). De molen ligt aan de Molenweg net buiten het dorp, achter de Dijkmolen. De molen is in 1767 gebouwd ter vervanging van een eerdere standerdmolen op dezelfde plaats. Tot in de jaren 60 van de 20e eeuw was de molen in bedrijf voor het malen van veevoeder. In 1974/1975 is de molen gerestaureerd, waarna De Drie Lelies tot 1985 in bedrijf was. Daarna volgde een lange periode van stilstand. Op 27 oktober 2002 liep de molen tijdens een hevige storm uit de rem en begon hij te draaien, wat kans op grote schade of brand geeft. De molenaar van de Dijkmolen kon erger voorkomen. In 2006 werd begonnen aan een grondige restauratie, die in juni 2007 is voltooid. De molen draait nu regelmatig, niet op vaste dagen. In de molen is te zien dat er vroeger vier maalkoppels aanwezig zijn geweest. Tegenwoordig is daar nog slechts de maalstoel van over. Boven de deur is een gevelsteen aangebracht waarop te lezen is: Den Eerste Steen Geleyt Op Den 4Mey Door Teuntje Vander Lely A.V.D. Lely Anno 1767 Teuntje van der Lely was de dochter van de eerste molenaar. Helaas is zij door de wieken van dezelfde molen korte tijd later doodgeslagen. Het raam boven de ingang is slechts schijn: de bakstenen in de boog zijn beschilderd om het geheel als raam te doen uitzien.

Het waterschap Foppenpolder was een waterschap in de gemeenten Maasland en Schipluiden, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het waterschap was verantwoordelijk voor de vervening, drooglegging en later de waterhuishouding in de polder. In deze polder bevindt zich een zoutwater kwel.

De Dijkmolen is een poldermolen in de Nederlandse plaats Maasland (gemeente Midden-Delfland). De molen ligt aan de Molenweg net buiten het dorp, voor de korenmolen De Drie Lelies. De Dijkmolen is in 1718 gebouwd, ter vervanging van een eerdere molen, voor de bemaling van de Ommedijkse Polder (later Dijkpolder genoemd). De molen is sinds 1977 eigendom van het Hoogheemraadschap van Delfland en wordt bewoond door de molenaar. Het schoepenrad in de molen heeft een diameter van 6,50 meter. De Dijkmolen heeft een vlucht van 29,20 m en is daarmee de grootste historische molen van Nederland. Tot 1606 was de toenmalige Dijkmolen bekend onder de naam Kostverloren. Tegenover de Dijkmolen bevindt zich een elektrisch gemaal dat de taak van de molen heeft overgenomen. De capaciteit van dit gemaal is in 2009 vergroot van 40 naar 65 m3/min om wateroverlast in de toekomst te voorkomen. De Dijkmolen is uitsluitend tijdens de Westlandse Molendag te bezichtigen.

Het commandeurshof was in de Middeleeuwen een gebouwencomplex in Maasland voor ridders van de Duitse Orde. Wat nu nog rest is het zomerhuis uit 1556. De Duitse Orde streek neer in Maasland doordat graaf Willem II van Holland het patronaatsrecht van de Oude Kerk overdroeg aan de Duitse Orde. Deze orde is een geestelijke ridderorde die zieken en armen verzorgt. Door giften werd het grondgebied van de orde in het midden van de dertiende eeuw omvangrijk. Eerst verbleef de orde in de Oude Campspolder, een schenking in 1243 van ridder Diederik van Coldenhove, maar in 1365 kregen zij toestemming om de commanderij te verplaatsen naar het centrum van Maasland naast de Oude Kerk. In 1556 werd in opdracht van Jasper van Egmond van Merestein een zomerhuis ten zuiden van het hoofdgebouw gebouwd. Waarschijnlijk was dit huis bedoeld voor zijn moeder Anna van Almonde, omdat Jaspers vader was overleden en Anna vaak op bezoek kwam. Daarnaast zou er aan de westzijde van het gebouw een gevelsteen hebben gezeten met het wapen van de Van Almondes. Niet lang heeft Anna kunnen verblijven in het huis, want zij overleed in 1561. Na de dood van Anna ging de pastoor van de kerk gebruikmaken van het huis, totdat voor hem in 1564 een huis werd gekocht door de commandeur achter de kerk, ter hoogte van de huidige pastorie. Uit schriftelijke bronnen blijkt dat het huis met de grond in de achttiende eeuw al verhuurd werd door de Duitse Orde. In die tijd werd er ook gesproken over het tuijnmanshuis. Vanaf 1834 woonde de tuindersfamilie Van Uffelen in het zomerhuis tot het jaar 1970. Toen liet de gemeente er een nieuwe woonwijk bouwen achter het huis. De bovenverdieping van het hogere deel van het gebouw, was ooit hoger geweest en was te bereiken via een traptoren. Later werd het hogere deel verlaagd en werd de traptoren in 1912 afgebroken. Het lagere gedeelte is later aangebouwd. In 1971 werd bij een verlenging van de Herenlaan de plaats van het oorspronkelijke ordensgebouw in de Oude Campspolder teruggevonden.

De Maria Magdalenakerk is een rooms-katholieke kerk in de plaats Maasland, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Deze kerk verving een rond 1750 gebouwde eenvoudiger kerk met een lagere toren op deze locatie, toentertijd buiten de dorpskom. Rondom de kerk lagen weilanden en tuinderijen. In 1886 werd de oude kerk afgebroken. Architect Evert Margry (een leerling van Pierre Cuypers) ontwierp een driebeukige pseudobasiliek in neogotische stijl, met een hoge toren boven de ingang. Deze kerk is volgens het plan van de Rooms-katholieke Kerk van Sappermeer. De kosten van de bouw bedroegen fl. 47.478. Op 1 juni 1886 werd de eerste steen gelegd door Mgr. H.L. Spoorman, de deken van Delft. Op 11 juli 1887 werd de kerk door bisschop C.J.M. Bottemanne geconsacreerd. De kerk werd gewijd aan Maria Magdalena, aan wie ook de Oude Kerk van Maasland voor de reformatie was gewijd. In het priesterkoor hangen drie gebrandschilderde ramen uit 1902, die door Jos Tonnaer zijn ontworpen.

De Oude Kerk (vroeger Hervormde kerk genoemd) is een kerk van de Protestantse Gemeente Maasland, lid van de Protestantse Kerk Nederland, en rijksmonument in Maasland, gelegen in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De kerk staat aan rivier de Gaag in het centrum van het dorp en is gebouwd rond 1400. Toen door een overstroming, vermoedelijk de stormramp van 1163, een oudere kerk langs de Maas werd verwoest, wees graaf Floris III van Holland in 1164 een plek aan om de nieuwe kerk op te bouwen, op de huidige locatie. Van deze kerk is niets overgebleven. De Rotterdamse stadsarcheoloog Cornelis Hoek heeft het idee geopperd dat op de terp, voordat hier een kerk werd gebouwd, een ringwalburcht heeft gestaan, die een grote rol gespeeld heeft in de Slag bij Vlaardingen. Bewijzen hiervoor zijn nooit gevonden en archeologisch onderzoek heeft aangetoond dat er vermoedelijk pas in de twaalfde eeuw sprake was van bewoning ter plaatse. Toentertijd was de parochie Maselant vrij groot en omvatte het onder andere de gebieden: Pijnacker, Delft, De Lier en Schipluiden. De oudste delen van de huidige kerk bevinden zich in de toren en stammen uit circa 1400. Ergens in de vijftiende eeuw werd het schip gebouwd en rond 1500 de noordbeuk. Graaf Willem II van Holland gaf in 1241 het patronaatsrecht van de kerk met de naam Maria Magdalenakerk, aan de Duitse Orde. Later werden hier door Richarda van Holland, Floris V van Holland en door ridder Diederik van Coldenhove goederen bij Delft aan toegevoegd. De commanderij van Maasland of commandeurshof was een van de veertien commanderijen in Nederland van de Orde. Eerst was dit nog een rooms-katholieke kerk, maar toen de commandeur van de Orde, rond 1563 overging op het protestantisme werd de kerk ook protestants. De band met de Orde werd in 1614 helemaal verbroken. Geleidelijk werd de kerk van binnen versierd. Zo schonk in 1620 Jacob Frederik van Zeventer, heer van Keenenburg, Ambachtsheer van Maasland gebrandschilderde ramen en in 1662 een extra luiklok. In 1725 kwam er een nieuw orgel in de kerk dat gebouwd was door de Haagse orgelbouwer Rudolf Garrels. In de Oude Kerk liggen ongeveer 400 welgestelde mensen begraven.

Gezicht Maasland is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Maasland in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 6 mei 1969. Het gebied werd op 15 juni 1970 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 3,8 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Het pand 's-Herenstraat 35 is gelegen in het oude dorpscentrum van de Nederlandse plaats Maasland en is gebouwd in de 17e eeuw. Het is - voor zover bekend - altijd gebruikt als woonhuis. Oorspronkelijk betrof dit twee woonhuizen, een bovenwoning (nr. 34) en een benedenwoning (nr. 35). Het pand had vroeger ook twee voordeuren. Het huidige pand heeft vier verdiepingen, waarvan de bovenste een loopzolder betreft. De inhoud van het pand betreft ongeveer 930 m³. Het pand is ongeveer 13 meter lang en 9 meter breed. Achter de voordeur ligt een lange gang naar het eind van het pand, die uitkomt in de achtertuin. Aan de achterzijde ligt een tuin van ongeveer 100 m². Onlangs zijn de keuken en de achtertuin volledig vernieuwd, geheel in de stijl van het oude pand. In 1989 is de gehele achtergevel vernieuwd. De monumentale status van het pand geldt overigens alleen voor de rode voorgevel met schuiframen.

Museum de Schilpen is een museum in de plaats Maasland, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het 16e-eeuwse gebouw (eind 18e eeuw voorzien van een nieuwe gevel) is erkend als rijksmonument. Het museum geeft inzicht in de geschiedenis van het kruidenierschap en het leven in Maasland in de 19e en 20e eeuw. De naam is afgeleid van het schelpenpleintje waaraan het gebouw ligt. Museum de Schilpen wordt onderhouden, beheerd en geëxploiteerd door vrijwilligers. De toegang van het museum is gratis. Het is elke zaterdag en eerste zondag van de maand geopend.