Museon-Omniversum

Het Kunstmuseum Den Haag is een museum voor moderne kunst en kunstnijverheid in Den Haag. Het werd in 1866 opgericht als Museum voor Moderne Kunst. Later werd tot 1998 de naam Haags Gemeentemuseum gebruikt, en vervolgens tot 2019 Gemeentemuseum Den Haag. Het huidige gebouw, een ontwerp van de Nederlandse architect H.P. Berlage in de stijl van het rationalisme, werd geopend in 1935. De instelling is vooral bekend vanwege de verzameling werken van schilders van de Haagse School, Piet Mondriaan, Pablo Picasso, Theo van Doesburg, Claude Monet en Charley Toorop. Naast een collectie beeldende kunst, met schilderijen, beeldhouwwerken en affiches, bezit het museum een collectie kunstnijverheid, waarin onder meer porselein, mode, sieraden, stijlkamers en muziekinstrumenten.

KM21 (voorheen GEM) is een museum voor hedendaagse kunst in Den Haag. KM21 is in 2002 opgezet door het Kunstmuseum Den Haag en vertegenwoordigt de afdeling hedendaagse beeldende kunst van dit museum. Het werd gevestigd in de hiervoor gerenoveerde Schamhartvleugel naast het Kunstmuseum en deelt dit gebouw met het Fotomuseum Den Haag, waarmee het ook zijn museumrestaurant GEMber en entree deelt. In 2016 is de tentoonstellingsruimte van KM21 gehalveerd om meer ruimte te geven aan het fotomuseum. KM21 richt zich met exposities op een groep van vooral jonge aanstormende kunstenaars. KM21 volgt de ontwikkelingen in de actuele beeldende kunst op nationaal en internationaal niveau. Van (video)installaties, schilder- en beeldhouwkunst tot film, fotografie en tekeningen, alle disciplines komen daarbij aan bod.

Het Haags museumgebouw is een museumgebouw naar een ontwerp van Hendrik Petrus Berlage gesitueerd in het westen van de wijk Zorgvliet in Den Haag. Het huisvest sinds de opening op 29 mei 1935 het Kunstmuseum Den Haag. Het was Berlage zijn laatste grote werk voor zijn dood in 1934. Het museum werd onder leiding van zijn schoonzoon Emil Emanuel Strasser (gehuwd met Anna Catharina Berlage) voltooid. In de tuin achter het museum staat, vrij van het museum, een paviljoen dat zijn naam draagt - eveneens een ontwerp van Berlage - waarin thans een brasserie is gevestigd. In 1963 werd de Schamhartvleugel (genoemd naar zijn architect Sjoerd Schamhart) toegevoegd aan het museum. Dit gebouw aan de Stadhouderslaan 43 was met een luchtbrug aan het hoofdgebouw verbonden. Tussen 1995 en 1998 werd het museumgebouw ingrijpend gerestaureerd. Architectenbureau Braaksma en Roos was verantwoordelijk voor de restauratie. Tegelijkertijd werd het museum beperkt uitgebreid. Onder de binnentuin werd een kelder aangebracht en tussen het museum en het oude ketelhuis werden werkplaatsen gerealiseerd. De Schamhartvleugel werd bij de restauratie losgekoppeld. In 2002 werden in dit tentoonstellingsgebouw het Fotomuseum Den Haag en GEM, museum voor hedendaagse kunst, gevestigd. Beide instellingen zijn organisatorisch onderdeel van het Kunstmuseum Den Haag. Eind 2013, begin 2014 werd de binnentuin volledig overdekt zodat een enorme multifunctionele ruimte aan het museum is toegevoegd. Deze nieuwe geheel geklimatiseerde zaal, onder een glazen dak, is in gebruik genomen tijdens de Nuclear Security Summit 2014; beide persconferenties - voor aanvang en aan het slot - vonden plaats in deze zaal.

Het Beeldenpark Kunstmuseum Den Haag is een collectie moderne en hedendaagse beelden in de beeldentuin rond het Kunstmuseum Den Haag aan de Stadhouderslaan in Den Haag. Ook bevindt zich in de tuin een fragmentenmuur met gevelstenen destijds gebouwd voor het Haags Historisch Museum.

Het pand Stadhouderslaan 76-82 in Den Haag, nu de Residentie Johan de Witt geheten, werd in 1902 in neorenaissancestijl gebouwd voor de Tweede Gemeentelijke HBS in die stad. De architect was de stadsarchitect Adam Schadee. Oorspronkelijk had het pand het huisnummer 84, later het huisnummer 82, tegenwoordig de huisnummers 76 t/m 82. Het pand is gelegen tegenover het Gemeentemuseum aan de Stadhouderslaan/hoek Cornelis de Wittlaan.

Omniversum is een grootbeeld filmtheater in het westen van de wijk Zorgvliet in Den Haag. Het scherm staat als een halve bol om het publiek heen en levert een betere beleving dan een plat scherm. Een geavanceerd geluidssysteem produceert hoorbare signalen maar ook extra lage tonen die met name voelbaar zijn. Er zijn 300 zitplaatsen. De naam Omniversum is samengesteld uit 'Omnimax' en 'Universum'. Omnimax is de oorspronkelijke naam van het gebruikte filmprojectiesysteem, dat later is omgedoopt naar IMAX Dome. Universum herinnert aan de sterrenkundige kant van de programma's die vroeger vertoond werden. De stichting Omniversum "beoogt op een bijzondere en indrukwekkende manier kennis over het menselijk leven, de natuur en onze planeet aan het publiek door te geven, kennis die essentieel is voor een duurzame samenleving." Dit vertaalt zich in films met als thema cultuur, natuur en wetenschap. Ook muziek, geschiedenis en entertainment komen aan bod. Zo vindt bijna ieder jaar een reeks concerten van Pink Project plaats in Omniversum. De inhoud van de films laat zich goed vergelijken met de televisieprogramma's van Discovery Channel en National Geographic Channel. Een film duurt een klein uur.

Het Fotomuseum Den Haag is een museum op het gebied van fotografie in Den Haag. Het museum is opgericht in 2002 als onderdeel van het Kunstmuseum Den Haag.

De Kerk van de Heilige Martelaren van Gorcum was een kerk in Den Haag, die was gewijd aan de Martelaren van Gorcum. Er hebben 2 verschillende kerken op de locatie aan de Stadhouderslaan gestaan. De eerste kerk was ontworpen door Nicolaas Molenaar sr. en werd voltooid door in 1928. Dit was het laatste bouwwerk van Molenaar, die in 1930 overleed. De kerk werd al in 1943 door de Duitsers gesloopt, ten behoeve van de aanleg van een tankgracht. Na de oorlog bouwde Nicolaas Molenaar jr. een nieuwe kerk. In de kerk was een raam met gebrandschilderd glas uit 1887 aanwezig van de hand van glazenier Nicolas uit Roermond. Dit raam is verplaatst naar de Protestantse kerk in Waarder. Het raam was onderdeel van een groter geheel, namelijk het offer van Isaak. De kruiswegstaties zijn overgebracht naar de Bonaventurakerk in Woerden. De wijding van de kerk aan de Martelaren van Gorcum was een reactie op de vernoeming bij de aanleg van de laatste straten van het overgelegen Statenkwartier naar leiders van de Watergeuzen, zoals Sonoy, Ruychaver en Van Lumey.

Het Statenplein is een plein in het Statenkwartier in Den Haag. Het plein ligt aan de kruising van de Statenlaan, Stadhouderslaan met de Willem de Zwijgerlaan en Eisenhowerlaan. De 13 huizen aan de westzijde van het plein, rond 1902 gebouwd naar een ontwerp van Nicolaas Molenaar sr., zijn erkend als rijksmonument. Het ontwerp van het Statenkwartier, uitgevoerd tussen 1900 en 1915, bracht een groot aantal pleinvormige kruisingen en drie pleinen voort: het Prins Mauritsplein, het Statenplein en het Frederik Hendrikplein. De eerste verbinding naar het Statenplein was paardentramlijn C, in 1904. Deze had daar een grote keerlus. In april 1906 werd dit deel al weer opgeheven bij de elektrificatie van lijn C, die toen lijn 3 werd. Op het verlaten gedeelte, met verlenging naar Scheveningen, kwam de elektrische lijn 10, maar dat was pas vanaf augustus 1906. In 1921 werd lijn 10 verlegd naar de Kranenburgweg via de Willem de Zwijgerlaan. In 1943 verviel dit deel weer wegens aanleg van de Atlantikwall. Vanaf 1946 reed lijn 10 via Statenplein naar Statenlaan. Tot in 2013 is lijn 10 over het Statenplein blijven rijden. Daarna reden lijn 16 en 17 er. Tussen 1921 en 1966 reed ook lijn 14 daar. Na de oorlog was het de bedoeling dat lijn 10 weer via de Willem de Zwijgerlaan zou gaan rijden, en daarom werden in 1951 weer verbindingen aangelegd vanaf het Statenplein. Maar om onbekende redenen ging dit plan niet door. De zo ontstane dubbelsporige keerdriehoek werd soms gebruikt als opstelspoor.

De S103 is een stadsroute in Den Haag die loopt over een gedeelte van de Stadhouderslaan. De weg verbindt de S100/Centrumring, vanaf het punt waar deze van de Groot Hertoginnelaan afslaat naar de Koningin Emmakade/Waldeck Pyrmontkade, met de S200/Ring Den Haag, ter hoogte van de President Kennedylaan. Met een totale lengte van ongeveer 400 meter is de S103 de kortste Haagse stadsroute.

De S106 is een stadsroute in Den Haag die loopt vanaf S104 — hier de Loosduinsekade en Loosduinseweg — over de Zuiderparklaan, de Soestdijksekade, de Moerweg (waar hij de S105 kruist op het Erasmusplein), de Middachtenweg en de Prinses Beatrixlaan in Rijswijk tot aan de Ring Den Haag — hier de A4 (afrit 11). De S106 is de enige Haagse stadsroute die geen directe aansluiting heeft op de S100/Centrumring.

De S107 is een stadsroute in Den Haag die loopt over de Rotterdamsebaan. Voor de oplevering van de Rotterdamsebaan liep deze route over een gedeelte van de Rijswijkseweg, de Haagweg in Rijswijk, de Laan van Hoornwijck en de Laan van Delfvliet. De weg verbindt de S100/Centrumring - hier de Mercuriusweg/Binckhorstlaan - met de Ring Den Haag - hier de A4 (afrit 9). Bij de herinrichting van de Rijswijkseweg en de Haagweg is de benoeming S107 tijdelijk opgeheven, om later te worden toegewezen aan de Rotterdamsebaan die in februari 2021 werd opgeleverd.