VV Rheden

SC Rheden is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit de plaats Rheden. De vereniging ontstond op 1 juli 2016 na een fusie tussen VV Rheden en VV Worth-Rheden. Besloten werd om de oprichtingsdatum van de oudste club, VV Rheden, in ere te houden. De officiële oprichtingsdatum van de fusieclub SC Rheden is daardoor 6 september 1904. De club speelt zijn wedstrijden op Sportpark IJsselzicht. Op dit sportpark speelden voorheen VV Rheden en VV Worth-Rheden ook. Het eerste elftal van de club speelt in de Derde klasse zondag (seizoen 2020/21). Het tenue bestaat uit een rood shirt met een witte broek en zwarte sokken.

VV Worth-Rheden is een voormalige Nederlandse amateurvoetbalclub uit Rheden, opgericht in 1927. Op 1 juli 2016 fuseerde de club samen met VV Rheden tot SC Rheden. Het eerste elftal van de club speelde in het laatste seizoen in de Vierde klasse zondag van het district Oost. Worth-Rheden telt vier seniorenteams en vijf pupillenteams. De club speelt op sportpark Vijverzicht aan de IJsselsingel in Rheden.

Rheden () is een gemeente in de Nederlandse provincie Gelderland. De gemeente telt 43.656 inwoners (1 januari 2024, bron: CBS) en heeft een oppervlakte van 84,29 km² (waarvan 2,6 km² water). De gemeente is genoemd naar de plaats Rheden, een van haar kernen, en ligt ten oosten van Arnhem. De Veluwe fungeert als noordelijke grens en de IJssel als zuidelijke grens. De dorpen liggen als een gordel in deze strook tussen bos en rivier. Het grondgebied van de gemeente omvat enerzijds de stuwwal, heuvels, bossen, heidevelden en beken van de Veluwezoom en anderzijds de IJsselvallei met de als Natura 2000-gebied aangewezen uiterwaarden. Omdat de twee grootste plaatsen, Velp en Dieren, aan de west- respectievelijk oostrand van de gemeente liggen, is het gemeentehuis in het centraal gelegen dorp De Steeg gevestigd.

Rheden () is een plaats in de gemeente Rheden in de Nederlandse provincie Gelderland. Het aantal inwoners in 2023 was 7.600.

De uiterwaard Koppenwaard is gelegen op de rechteroever van de IJssel bij het dorp Lathum. Het gebied omvat na het uitgraven van de Lathumse plas in het oostelijk deel, de restanten van de voormalige Lathumse waard. Het gebied is gevormd door de rivier en menselijk ingrijpen als; bedijking, verkaveling en afgraving voor de baksteenindustrie. Het landschap is afwisselend open en beschut. Voor een deel zijn de oude houtwallen en (solitaire) bomen en oude kleiputten nog aanwezig in het landschap. Rondom de Koppenwaard liggen relatief hoge zomerkaden. Het gebied inundeert hierdoor pas bij hoge IJsselafvoeren die ongeveer 1/10 jaar optreden. Opvallend is dat in de lage delen de waterhuishouding mede wordt bepaald door kwel, wat deels afkomstig is van de rivier (rivierkwel) en deels van de aan de overzijde van de IJssel gelegen Veluwe. In de Koppenwaard staat nog één oude steenfabriek. De steenfabriek Koppenwaard produceerde dakpannen en bakstenen voor de woningmarkt en voor bestrating. De fabriek had een ringoven, die doorlopend kon branden. Later kreeg de fabriek een tunneloven. In de 20e eeuw zorgde de verstedelijking voor een groeiende de vraag naar bakstenen. Maar toenemende mechanisatie en schaalvergroting dwongen veel steenfabrieken tot sluiting. De Koppenwaard bleef lang open, maar sloot in 1993 ook zijn deuren. In 2008 werd het pand gesloopt en maakte men een begin om het fabrieksterrein om te vormen tot natuur- en wandelgebied. Anno 2018 herinneren alleen de metalen deuren van de tunneloven nog aan de oude steenfabriek. Ook staat er nog een oude woning en een boomgaard. In 2012 is het fabrieksterrein met omliggende agrarische gronden aangekocht door Natuurmonumenten. In totaal ongeveer 58 hectare groot. Het fabrieksterrein is vanwege de veiligheid op dit moment niet toegankelijk. Natuurmonumenten heeft, met subsidie vanuit het LIFE+ programma, in 2017 de voormalige agrarische gronden opnieuw ingericht. Hierbij zijn gronden afgeplagd en is een struinpad aangelegd dat op 8 juni 2018 officieel is geopend. De komende jaren zal het gebied zich doorontwikkelen tot een bloemrijke uiterwaard waarin het historische IJssellandschap van Kronkelwaarden en heggen weer zichtbaar is. In het noordoosten van de Koppenwaard is een camping gelegen: De Rhederlaagse Meren, door de bebouwingsstructuur ook wel de Honingraat genoemd

Stopplaats Wordt-Rheden (wrh) is een voormalige halte aan de Staatslijn A. De stopplaats Wordt-Rheden was geopend van 1882 tot 1917. Het station lag tussen de huidige stations van Rheden en Velp.

De buitenplaats Rhederhof is ontstaan in 1854 toen jonkvrouw Johanna Henriëtte Engelen (1789-1878), weduwe van Daniël Francis Schas (1772-1848), een aantal percelen bouwland kocht in de gemeente Rheden en daar een landhuis met koetshuis en tuinmanswoning liet bouwen. Zij liet een bescheiden park in landschappelijke stijl aanleggen.

Station Rheden is een spoorwegstation in het Gelderse Rheden aan de IJssellijn tussen Arnhem en Zutphen. Het station werd geopend in 1882 en op 2 oktober 1927 werd het gesloten. Op 18 mei 1952 werd het heropend als vervanging van station De Steeg. Station Rheden ligt veel dichter bij het centrum van Rheden. De aanleiding voor deze verplaatsing was de elektrificatie van de IJssellijn in 1953. De perrons liggen aan weerszijden van de overweg met de Groenestraat in een bajonetligging.

De Nederlands Hervormde kerk is een protestantse kerk in de Nederlandse plaats Lathum.

De Dorpskerk is een gotische pseudobasiliek met een romaanse toren in Rheden in de Nederlandse provincie Gelderland. De kerk was oorspronkelijk gewijd aan Sint-Mauritius, de patroon van het Mauritiusklooster in Maagdenburg, dat hier voor het jaar 1000 bezittingen had. In 1006 kwam de kerk van Rheden in het bezit van het klooster Hohorst bij Leusden, dat later naar Utrecht werd verplaatst en als Paulusabdij eeuwenlang over het collatierecht voor Rheden zou beschikken. Het oudste deel van de kerk is de 12de-eeuwse tufstenen toren, die uit vier geledingen bestaat en geen latere verhogingen heeft ondergaan. De bijbehorende kerk werd vanaf de 15de eeuw in gotische stijl herbouwd en bekleed met tufsteen. Het 15de-eeuwse koor en de sacristie hebben kruisribgewelven, terwijl het iets jongere schip een netgewelf heeft. Tussen 1901 en 1904 onderging de kerk een ingrijpende restauratie onder Joseph Cuypers. In 1972 werd het interieur gerestaureerd. De kerk is in gebruik bij de Protestantse Gemeente Rheden (PKN).

Huis te Lathum is een rijksbeschermd adellijk huis en voormalige havezate bij het gelijknamige dorp Lathum in de gemeente Zevenaar, in de Nederlandse provincie Gelderland. De oudste delen zijn 15e-eeuws. De wapensteen is van 1562.

Lathum (Liemers en Nedersaksisch: Laotem) is een dorp en voormalige bannerij in de gemeente Zevenaar, in de Nederlandse provincie Gelderland. Het behoort tot de Liemers, een regio tussen de Oude IJssel, de Rijn en de IJssel. Het oude dorp ligt aan de N338 van Westervoort naar Doesburg. Tevens ligt het dorp aan de rivier de IJssel en tussen de A12 (ten noorden hiervan) en de Lathumse plas. Naast het oude dorp horen ook de vakantieparken de Veerstal en Rhederlaagse meren bij Lathum. Het voormalige vakantiepark Riverparc is sinds 2012 een nieuwe woonwijk van het dorp. Lathum is ook bekend vanwege huize Lathum dat al sinds de middeleeuwen wordt genoemd. Het is een plaats met ca. 1.300 inwoners. Tot 2005 behoorde Lathum tot de gemeente Angerlo, daarna tot de gemeente Zevenaar. In 2018 is de gemeente Zevenaar gefuseerd met de gemeente Rijnwaarden.