Musée des arts et métiers

Het Conservatoire National des Arts et Métiers (CNAM), of Nationaal conservatorium van ambachten en kunsten, is een hoger onderwijs instelling (of grand établissement) bestuurd door de Franse regering met als opdracht het geven van opleiding en het voeren van onderzoek ter promotie van wetenschap en industrie. Het heeft een groot museum dat toegankelijk is voor het publiek. Het instituut is opgericht op 10 oktober, 1794, tijdens de Franse Revolutie in de gebouwen van een afgeschafte priorij. Het eerste voorstel was door Henri Grégoire als een "depot voor machines, modellen, gereedschappen, tekeningen, beschrijvingen en boeken in al de gebieden van kunst en ambachten" De verlaten abdij van Saint-Martin-des-Champs in Parijs werd tot expositieruimte van de collectie bestemd. In 1802 werd hij voor het publiek geopend. Hoewel het instituut oorspronkelijk was belast met het verzamelen van uitvindingen, is het sindsdien een onderwijsinstituut geworden. Tegenwoordig staat het vooral bekend als een school voor volwassenen avondonderwijs. De collectie van uitvindingen wordt nu geëxposeerd in het Musée des Arts et Métiers. De originele Foucault pendulum werd getoond als deel van de collectie, maar is verhuisd naar het Panthéon in 1995. Het Conservatoire National des Arts et Métiers is gevestigd in de rue Saint Martin 292, in het 3e arrondissement van Parijs, in het historisch gebied Le Marais.

De Église Saint-Nicolas-des-Champs (Sint-Nicolaas-van-de-Veldenkerk) is een rooms-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan de Rue Saint-Martin in het 3e arrondissement. Het gebouw werd voltooid in 1613.

Arts et Métiers is een station van de metro in Parijs langs de metrolijnen 3 en 11 in het 3de arrondissement. Het station is vernoemd naar het nabijgelegen Conservatoire national des arts et métiers. Het station werd in de jaren 1990 opnieuw ingericht naar aanleiding van de tweehonderdste verjaardag van het Conservatoire national des arts et métiers. Opvallend is de halte van lijn 11, die helemaal met koperplaten bedekt is in de Steampunk-stijl, naar een ontwerp van de Belgische striptekenaar François Schuiten gebaseerd op zijn stripreeks De duistere steden.

Het Théâtre du Marais, genoemd naar de wijk, was de naam van verschillende theaters en theatergezelschappen in Parijs, Frankrijk. Het originele en beroemdste theater met deze naam was actief in de 17e eeuw. De naam werd opnieuw in 1791 gebruikt voor een revolutionair theater. Het huidige Théâtre du Marais is gevestigd in Parijs op het adres Rue Volta 37 in het derde arrondissement.

De Porte Saint-Martin (Nederlands: Sint-Maartenspoort) is een triomfboog in de Franse hoofdstad Parijs, geplaatst op het fundament van een toegangspoort die deel uitmaakte van de omwalling van Karel V.

Strasbourg - Saint-Denis is een station van de metro in Parijs langs de metrolijnen 4, 8 en 9 in het 2e, 3e en 10e arrondissement.

Rambuteau is een van de 13 metrostations aan de Parijse metrolijn 11. Het is gelegen op de grens tussen het 3e en 4e arrondissement. In de omgeving van het metrostation ligt Centre Pompidou. De opening vond plaats in 1935.

De Porte Saint-Denis (Nederlands: Sint-Denijspoort) is een triomfboog in de Franse hoofdstad Parijs, geplaatst in de loop van de door Karel V gebouwde ringmuur. Nadat de muur onder Lodewijk XIV was afgebroken werd de triomfboog gebouwd.

De Église Sainte-Élisabeth (Sint-Elisabethskerk) is een rooms-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan de Rue du Temple in het 3e arrondissement.

Étienne Marcel is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 4, in het 1e en 2e arrondissement.

Temple is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 3, in het 3de arrondissement. Temple is samen met Saint Paul een van de twee stationsnamen die ook op het Londense metronet voorkomen, respectievelijk Temple en Saint Paul

Het Hôtel de Soubise is een hôtel particulier (stadspaleis) in de Franse hoofdstad Parijs. Het bevindt zich aan de rue des Francs-Bourgeois in het 3e arrondissement van de stad. Oorspronkelijk stond op deze locatie al een landgoed sinds 1375. Het huidige paleis werd gebouwd voor de prins en prinses van Soubise. Op 27 maart 1700 kocht François de Rohan het Hôtel de Clisson. Hij schakelde architect Pierre-Alexis Delamair in om het te verbouwen. De renovatie begon in 1704. In 1806 werd het gebouw eigendom van het Eerste Franse Keizerrijk volgens een decreet van Napoleon. Hij liet er de archieven van onderworpen gebieden concentreren onder het beheer van Pierre-Claude-François Daunou. Zo verdwenen de pauselijke archieven uit Rome, maar ook andere Italiaanse, Spaanse, Oostenrijkse en Belgische overheden moesten hun institutionele geheugen afstaan. Alleen in Brussel en Turijn werden filialen getolereerd. Vandaag de dag biedt het Hôtel de Soubise onderdak aan het Musée de l'Histoire de France en een deel van de Archives Nationales.