Église Saint-Julien-le-Pauvre

De Église Saint-Séverin (Sint-Severijnkerk) is een kleine rooms-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs. Het gebouw is gesitueerd in het Quartier Latin, in de Saint-Séverinwijk (de Rue des Prêtres-Saint-Séverin om precies te zijn). Het is de oudste kerk aan de Rive Gauche van Parijs. De parochie maakt tevens – opnieuw – gebruik van een flatgebouw aan de Boulevard Saint-Germain, vlak bij de Saint-Nicolas.

De Petit-Pont (Nederlands: Kleine Brug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd in 1853. De brug staat er om bekend minstens 13 keer verwoest te zijn tussen de bouw in de Gallo-Romeinse tijd en de 19e eeuw.

De Pont au Double (Nederlands: Dubbele brug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1881 en 1883.

Maubert - Mutualité is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 10 in het 5e arrondissement.

De Place du Parvis-Notre-Dame ("Onze-Lieve-Vrouwekerkplein") is een kerkplein in Parijs, gelegen voor de beroemde Notre-Dame van Parijs. Onder het plein bevindt zich een historische crypte met verschillende standbeelden, waaronder een van Karel de Grote. Op het plein is ook het "point zéro des routes de France", het "nulpunt van de wegen in Frankrijk" te vinden. Alle afstanden tussen Parijs en andere steden worden vanaf dit punt gemeten. De plek is gemarkeerd met een koperen plaquette, aangebracht in de grond. Sinds 3 september 2006 draagt het plein officieel de naam Parvis Notre-Dame – place Jean-Paul II, ter ere van paus Johannes Paulus II, die een jaar eerder overleed. Voor deze naamswijziging werd een ceremonie gehouden waarbij de burgemeester van Parijs, Bertrand Delanoë, en verschillende hooggeplaatste katholieke geestelijken aanwezig waren, zoals de aartsbisschop van Parijs, André Vingt-Trois, de nuntius Fortunato Baldelli en de curie van Parijs. De naamswijziging, waartoe de gemeenteraad op 13 juni 2006 had besloten, was omstreden en leidde tot verschillende protesten. De plechtigheid op 3 september 2006 vond dan ook plaats onder zware beveiliging van de politie. Hierbij werd een vijftigtal mensen aangehouden.

Station Saint-Michel - Notre Dame is een spoorwegstation aan de spoorlijn Quai-d'Orsay - Paris-Austerlitz en de RER B. Het ligt in het 5e arrondissement van Parijs, vlak bij de Notre-Dame van Parijs.

Cluny - La Sorbonne is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 10 in het 5e arrondissement.

Het Île de la Cité is een van de eilanden in de Seine (een ander eiland is Île Saint-Louis), in het centrum van Parijs. In de Romeinse tijd lag Lutetia, de voorloper van Parijs, voornamelijk op de zuidoever van de Seine. Na aanvallen van Franken en Allemannen in 275 n.Chr. verhuisden de inwoners echter naar het veiliger Île de la Cité, dat in die periode van een stadsmuur werd voorzien. Het eiland is centraal gelegen binnen de arrondissementen van Parijs en het Place du Parvis-Notre-Dame functioneert van oudsher als nulpunt bij het berekenen van afstanden binnen Frankrijk. Op het Île de la Cité bevinden zich drie middeleeuwse gebouwen: de kathedraal Notre-Dame van Parijs aan het Place du Parvis-Notre-Dame; de Conciergerie, het oudste koninklijk paleis van Parijs, dat in de 15de eeuw omgevormd werd tot een gevangenis; de Sainte-Chapelle, een kapel nabij de Notre Dame, die in de tweede helft van de 13de eeuw gebouwd werd door Lodewijk IX en bestaat uit twee verdiepingen.Andere bezienswaardigheden op het eiland zijn Place Dauphine, het Paleis van Justitie waar de Conciergerie en de Sainte Chapelle deel van uitmaken en het Musée de Notre Dame de Paris. Het Île de la Cité wordt met de linker- en rechteroever van de Seine verbonden door verschillende bruggen, waaronder de Pont Neuf, de oudste brug van Parijs, maar ook de Pont au Change, de Pont Notre-Dame, de Pont d'Arcole, de Pont au Double, de Pont de l'Archevêché, de Petit-Pont en de Pont Saint-Michel. Pont Saint-Louis vormt de verbinding tussen Île de la Cité en Île Saint-Louis. De noordoostelijke wijk van Île de la Cité is het Ancien Cloître Quartier.

Het Collège de France is een gerenommeerd onderzoeksinstituut in Parijs in Frankrijk. Het maakt deel uit van de PSL Research University. Het is opgericht als Collège royal in 1530 op initiatief van de humanist Guillaume Budé (Budaeus) als instituut complementair aan de universiteit van Parijs. In 1870 kreeg het instituut de huidige benaming. Er wordt ook onderwijs gegeven aan onderzoekers en docenten. Het bijzondere is dat de meeste cursussen gratis toegankelijk zijn voor het publiek. Vele bekende Franse wetenschappers en denkers bekleedden er een leerstoel, zoals Georges Cuvier, Henri Bergson en Michel Foucault. Het Collège is gehuisvest op de locatie van de oude universitaire colleges van Tréguier en Cambrai, in het Quartier Latin (5e arrondissement), aangrenzend aan de Sorbonne. Door de geschiedenis heen was het gekend als Collège royal, Collège impérial en sinds 1870 Collège de France.

De Pont Saint-Michel is een brug in Parijs over een van de armen van de Seine. De brug verbindt de linkeroever (ter hoogte van de Place Saint-Michel) met het Île de la Cité. De brug ontleent zijn naam aan een voormalige kapel Saint-Michel in het oude Koninklijk Paleis (nu het gerechtsgebouw). Tot de constructie van een eerste brug op deze locatie werd in 1378 besloten door het Parlement van Parijs met akkoord van het kapittel van de Notre-Dame kathedraal en de provoost van Parijs, Hugues Aubriot. Deze laatste werd gelast met de uitvoering, met financiering door de koning. De constructie vond plaats van 1379 tot 1387. De stenen brug werd bebouwd met woningen zoals in die tijd gebruikelijk was. Woningen en brug werden na een instorting in 1408 door de Seine meegevoerd. Midden in de Honderdjarige Oorlog werd een vervangende noodbrug in hout gebouwd, die in 1444 met de opbrengst van een aantal boetes werd verbeterd. Deze brug, met houten huizen, was bijzonder doordat een enkele dakconstructie over de volledige lengte en breedte van de brug werd gerealiseerd. De huidige brug dateert van 1857 en is gebouwd naar een ontwerp van Paul-Martin Gallocher de Lagalisserie en Paul Vaudrey. De bestaande brug heeft drie bogen van 17,20 meter elk, en heeft een breedte van 30 meter. Op 17 oktober 1961 is de brug een van de meest gewelddadige strijdtonelen van de bloedige onderdrukking door de Parijse politie van een manifestatie van Algerijnen in Parijs tijdens de Algerijnse Oorlog. Bij dit bloedbad vallen 200 doden. De locatie wordt bediend door het metrostation Saint-Michel en het RER station Station Saint-Michel - Notre-Dame.

Hôtel-Dieu de Paris is het oudst nog bestaande ziekenhuis van Parijs, thans gevestigd in het centrum van die stad. Aan de toenmalige bisschop Landry, in het Nederlands: Landericus van Parijs, wordt de stichting van deze instelling, in het jaar 651, toegeschreven. De bisschop werd later heilig verklaard. Het bevindt zich aan de noordzijde van het Place du Parvis Notre-Dame. Het werd tussen 1866 en 1878 gebouwd op de grondvesten van een oud weeshuis. Het Hôtel Dieu, dat in de 12de eeuw werd gebouwd, lag tussen de oevers van het eiland Île de la Cité aan de zuidzijde van het huidige Place du Parvis Notre-Dame - place Jean-Paul-II. In de 19de eeuw werd het gesloopt voor de stadsvernieuwing van baron Haussmann. Hier bood de Parijse politie in 1944 moedig weerstand tegen de Duitsers; die slag wordt herdacht met een monument in de Cour de 19-Août.

De Notre-Dame van Parijs is een in vroeggotische stijl opgetrokken kathedraal op het Île de la Cité, in het centrum van Parijs.