Notre-Dame van Parijs

Ancien Cloître Quartier is een wijk in Parijs op het Île de la Cité. Ten noorden van de Notre-Dame ligt een doolhof van straatjes die ook het 'Oude Klooster' wordt genoemd. Het zijn de resten van een buurt die in de middeleeuwen het bruisende centrum was van studenten aan het seminarie van de kathedraal. Het bestaat vooral uit nauwe straatjes met goed onderhouden middeleeuwse huizen. Vooral de huizen in de Rue des Chantres en de Rue des Ursins hebben dergelijke tuinen en binnenplaatsen met keien.

Square Jean XXIII is een plein in Parijs op het Île de la Cité. De deuren van de Notre-Dame, gewijd aan de heilige Stephanus (porte St.-Etienne), slaan open naar dit plein, vernoemd naar paus Johannes XXIII. De tuin strekt zich uit langs de rivier waar men kan genieten van de beelden, roosvensters en de opengewerkte steunpilaren aan de oostzijde van de kathedraal. In de 17de eeuw werd op dit plein het bisschoppelijk paleis gebouwd, dat in 1831 werd geplunderd door opstandelingen en later is verwoest. In opdracht van de prefect van Parijs, Rambuteau, werd daarna dit plein ontworpen. De gotische fontein van de Maagd op het midden van het plein dateert van 1845.

De Place du Parvis-Notre-Dame ("Onze-Lieve-Vrouwekerkplein") is een kerkplein in Parijs, gelegen voor de beroemde Notre-Dame van Parijs. Onder het plein bevindt zich een historische crypte met verschillende standbeelden, waaronder een van Karel de Grote. Op het plein is ook het "point zéro des routes de France", het "nulpunt van de wegen in Frankrijk" te vinden. Alle afstanden tussen Parijs en andere steden worden vanaf dit punt gemeten. De plek is gemarkeerd met een koperen plaquette, aangebracht in de grond. Sinds 3 september 2006 draagt het plein officieel de naam Parvis Notre-Dame – place Jean-Paul II, ter ere van paus Johannes Paulus II, die een jaar eerder overleed. Voor deze naamswijziging werd een ceremonie gehouden waarbij de burgemeester van Parijs, Bertrand Delanoë, en verschillende hooggeplaatste katholieke geestelijken aanwezig waren, zoals de aartsbisschop van Parijs, André Vingt-Trois, de nuntius Fortunato Baldelli en de curie van Parijs. De naamswijziging, waartoe de gemeenteraad op 13 juni 2006 had besloten, was omstreden en leidde tot verschillende protesten. De plechtigheid op 3 september 2006 vond dan ook plaats onder zware beveiliging van de politie. Hierbij werd een vijftigtal mensen aangehouden.

De Pont au Double (Nederlands: Dubbele brug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1881 en 1883.

Hôtel-Dieu de Paris is het oudst nog bestaande ziekenhuis van Parijs, thans gevestigd in het centrum van die stad. Aan de toenmalige bisschop Landry, in het Nederlands: Landericus van Parijs, wordt de stichting van deze instelling, in het jaar 651, toegeschreven. De bisschop werd later heilig verklaard. Het bevindt zich aan de noordzijde van het Place du Parvis Notre-Dame. Het werd tussen 1866 en 1878 gebouwd op de grondvesten van een oud weeshuis. Het Hôtel Dieu, dat in de 12de eeuw werd gebouwd, lag tussen de oevers van het eiland Île de la Cité aan de zuidzijde van het huidige Place du Parvis Notre-Dame - place Jean-Paul-II. In de 19de eeuw werd het gesloopt voor de stadsvernieuwing van baron Haussmann. Hier bood de Parijse politie in 1944 moedig weerstand tegen de Duitsers; die slag wordt herdacht met een monument in de Cour de 19-Août.

De Pont Saint-Louis is een brug over de Seine in het centrum van Parijs. Hij is gelegen in het 4e arrondissement en verbindt het Île de la Cité en Île Saint-Louis. Dit is de zevende brug sinds 1630 die beide eilanden verbindt. De eerste van de zeven bruggen was de Saint-Landry (1630-1634). De huidige brug heeft een totale lengte van 67 m en een breedte van 16 m. Hij werd in 1969 en 1970 gebouwd en in het laatstgenoemde jaar geopend voor het publiek.

Paris Mémorial des martyrs de la Déportation is een gedenkteken in Parijs. In de Tweede Wereldoorlog werden zo'n 200.000 Fransen naar concentratiekampen gedeporteerd. Op dit gedenkteken staan de namen van de kampen waar ze terechtkwamen. Aarde uit deze kampen is gebruikt om kleine graven te maken en de binnenmuren zijn voorzien van gedichten. Aan het uiteinde is een graf gewijd aan de Onbekende Gedeporteerde.

De Pont d'Arcole ("Arcolebrug") is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs. Deze brug is in 1854–1856 gebouwd.

Lutetia (ook bekend als Lutetia Parisiorum of Lucotecia of het Franse Lutèce) was een Romeinse stad in Gallië. Lutetia vormde de basis voor de huidige Franse hoofdstad Parijs.

Departement Seine (75) (Frans: département Seine) was een Frans departement. Het departement kwam op 4 maart 1790 tot stand onder de naam departement Parijs (département Paris), op 22 augustus 1795 werd de naam gewijzigd in departement Seine, naar de rivier de Seine die door Parijs stroomt. De prefectuur (bestuur) zetelde in Parijs. Omdat Parijs tussen 1871 en 1977 geen burgemeester kende, was de prefect van het departement Seine de hoogste burgerlijke autoriteit van Parijs.Van 1929 tot de opheffing van het departement in 1968 bestond het departement Seine uit Parijs en 80 omliggende communes. Het departement besloeg 480km2, 22% van dat gebied bestond uit Parijs en 78% uit omliggende gebieden. Het departement was onderverdeeld in drie arrondissementen (arrondissements). Op het Noorderdepartement na telde het departement Seine de meeste inwoners van alle Franse departementen

De Petit-Pont (Nederlands: Kleine Brug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd in 1853. De brug staat er om bekend minstens 13 keer verwoest te zijn tussen de bouw in de Gallo-Romeinse tijd en de 19e eeuw.

De Église Saint-Julien-le-Pauvre (Sint-Julianus-de-Armekerk) is een van de laatste Romaanse kerken in de Franse hoofdstad Parijs. Het gebouw is gesitueerd in het 5e arrondissement aan de Rive Gauche, tegenover de Notre-Dame van Parijs.