Église Saint-Louis-en-l'Île

Île Saint-Louis is een van de twee eilanden (het andere is Île de la Cité) in de Seine in het centrum van Parijs. Het is genoemd naar koning Lodewijk IX, bijgenaamd de heilige (fr. Saint Louis). Het eiland is met de rest van Parijs verbonden door bruggen naar de linker- en rechteroever van de rivier (de Pont de Sully, de Pont Louis-Philippe, de Pont Marie en de Pont de la Tournelle), en is via de Pont Saint-Louis met het Île de la Cité verbonden. Het Île Saint-Louis is een van Frankrijks vroegste voorbeelden van ruimtelijke planning. Het bestond tot 1616 uit twee dicht naast elkaar gelegen eilanden, het Île Notre-Dame en het Île aux Vaches. Deze eilanden dienden als weide voor marktvee en voor de opslag van hout. Louis XIII gaf in 1614 een opdracht aan de ingenieur/aannemer Christophe Marie en de architect Le Vau om de eilanden met elkaar te verbinden tot één eiland, en een stratenpatroon te ontwerpen. Marie verkreeg het recht om grote delen van het Île Saint-Louis te bebouwen en om tol te heffen op de tegenwoordig naar hem vernoemde Pont Marie. Het eiland met smalle eenrichtingsstraten vormt een oase van rust midden in het drukke Parijse stadscentrum en beschikt niet over een metrostation, echter wel twee bushaltes. Bezienswaardigheden zijn de Église Saint-Louis-en-l'Île, de Adam-Mickiewiczbibliotheek en de bekende ijswinkel van "Monsieur Berthillon".

De Pont Marie (Nederlands: Mariebrug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1614 en 1635.

De Salon Frédéric Chopin is een museum in het 4e arrondissement van Parijs. De Salon maakt onderdeel uit van de Poolse bibliotheek op het Île Saint-Louis. Het is gewijd aan de Poolse componist Frédéric Chopin (1810-1849) die sinds circa 1830 hoofdzakelijk in Frankrijk woonde. Er wordt een portret van hem gegeven en van personen uit zijn omgeving, zoals Julien Fontana, Wojciech Grzymała en Georges Sand. Het toont allerlei persoonlijke voorwerpen, zoals handschriften, brieven, partituren, foto's, schilderijen, een piano van de bouwer Ignaz Pleyel uit 1845 en verschillende meubels van zijn laatste jaren in het appartement aan de place de Vendôme. Ook is zijn dodenmasker te zien en een gipsafdruk van zijn linkerhand van de kunstenaar Auguste Clésinger.

Pont Marie is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 7, in het 4e arrondissement. Het station is genoemd naar de nabij het station gelegen Pont Marie.

De Pont de Sully (ook Pont Sully) is een brug over de Seine in Parijs. Hij verbindt de Boulevard Henri IV met de Boulevard Saint-Germain. De brug is vernoemd naar Maximilien de Béthune, hertog van Sully (1560-1641), die minister was onder Hendrik IV. Deze oeververbinding bestaat eigenlijk uit twee bruggen: een brug van 93 meter lang tussen de Quai Henri IV aan de rechteroever en de Quai d'Anjou, en een brug van 163 meter lang tussen de Quai de Béthune en de Quai de Saint-Bernard aan de linkeroever. Tussen beide bruggen ligt het zuidoostelijke puntje van het Île Saint-Louis.

Het institut du monde arabe ('Instituut van de Arabische wereld') is een gebouw en een organisatie in het 5e arrondissement in Parijs. Het gebouw biedt onder andere onderdak aan een museum voor Arabische kunst en een bibliotheek. Het maakt deel uit van de Grands Travaux die de erfenis vormen van het presidentschap van François Mitterrand.

De Pont de la Tournelle is een brug over de Seine in Parijs, gebouwd in 1928. Hij verbindt de linkeroever van de Seine met het Île Saint-Louis. De term tournelle (Frans voor 'torentje') verwijst naar het Château de la Tournelle dat hier aan de Seine-oever werd gebouwd, waarschijnlijk onder Karel VI van Frankrijk.

Het Hôtel de Sens is een 15e-eeuws stadspaleis in het 4e arrondissement van Parijs Het ligt ten noorden van het Île Saint-Louis in de wijk Le Marais, een huizenblok van de rechteroever van de Seine verwijderd. Tot 1622 was het de verblijfplaats van de aartsbisschoppen van het aartsbisdom Sens, in een periode waarin het bisdom Parijs suffragaan was aan dit aartsbisdom (tot 1622). In 1605 was het de verblijfplaats van Margaretha van Valois. Het gebouw werd ten tijde van de Katholieke Liga in de 17de eeuw gebruikt als fort. Het werd verbeurd verklaard bij de Franse Revolutie, werd in 1862 erkend als monument historique en in 1911 opgekocht door het stadsbestuur van Parijs. Het is een van de nog weinige middeleeuwse gebouwen in Parijs. In dit gebouw is de Forneybibliotheek gevestigd, een bibliotheek gespecialiseerd in werken over decoratieve, beeldende en grafische kunst. De bibliotheek heeft ook een rijke collectie reclameaffiches doorheen de tijd.

De Cité Internationale des Arts is een atelier/wooncomplex in Parijs, dat sinds 1965 dient ter huisvesting van kunstenaars uit 50 landen die zich verder willen ontwikkelen in hun discipline en hun kennis verder willen verdiepen in de Franse hoofdstad.

De Pont Louis-Philippe (Nederlands: Lodewijk-Filipsbrug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1860 en 1862.

Sully - Morland is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 7, in het 4de arrondissement. Het is het laatste station van lijn 7 op de rechteroever; na het station maakt de metrotunnel een bocht van 90 graden en duikt de Seine onder om op de linkeroever bij Jussieu uit te komen. Dit station geeft toegang tot het Institut du monde arabe en de daaronder gelegen Jardin Tino Rossi waar bij goed weer mensen des avonds de tango dansen aan de oever van de rivier.

Het 4e arrondissement is een van de 20 arrondissementen van Parijs. Samen Het arrondissement ligt op de rechteroever. Van de twee eilanden in de Seine behoort het Île Saint-Louis geheel tot het 4e arrondissement en van het Île de la Cité het oostelijk deel. De buurt Le Marais ligt verdeeld over het 3e en het 4e arrondissement. De oppervlakte van het 4e arrondissement is 1,601 km²;