4e arrondissement (Parijs)

De Église Saint-Gervais-Saint-Protais (Sint-Gervasius-Sint-Protasiuskerk) of kortweg Saint-Gervais is een katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan het Place Saint Gervais in de wijk Le Marais in het 4e arrondissement. Het gebouw staat achter het Stadhuis van Parijs.

De Pont Louis-Philippe (Nederlands: Lodewijk-Filipsbrug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1860 en 1862.

De Cité Internationale des Arts is een atelier/wooncomplex in Parijs, dat sinds 1965 dient ter huisvesting van kunstenaars uit 50 landen die zich verder willen ontwikkelen in hun discipline en hun kennis verder willen verdiepen in de Franse hoofdstad.

De Rue de Rivoli is een van de bekendste winkelstraten van Parijs, met talrijke winkels van wereldberoemde merken. De straat is genoemd naar de Slag bij Rivoli (14 tot 15 januari 1797), waar Napoleon al snel een overwinning op de Oostenrijkers behaalde. De straat is een compromis tussen de klassieke bouwstijl met prestigieuze monumentale huizen en aristocratische pleinen, en de nieuwere stadsplanning die door de gemeente wordt gereguleerd. Onder de straat loopt een van de ovale bakstenen riolen van het bekende Parijse rioleringssysteem, met de kleine kades voor de rioleringswerkers.

Pont Marie is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 7, in het 4e arrondissement. Het station is genoemd naar de nabij het station gelegen Pont Marie.

De Pont Marie (Nederlands: Mariebrug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1614 en 1635.

Het Stadhuis van Parijs (Frans: Hôtel de ville de Paris) is het gemeentehuis van Parijs, gesitueerd aan de Place de l'Hôtel-de-Ville in het 4e arrondissement. Het staat op de plaats vanwaar sinds 1357 de stad wordt bestuurd. Voor die tijd werd de stad vanuit een gebouw aan de Place du Châtelet bestuurd.

De Église Notre-Dame-des-Blancs-Manteaux (Onze-Lieve-Vrouwe der Witte Mantelskerk) is een rooms-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan de Rue Abbé Migne in het 4e arrondissement.

De Place de l'Hôtel-de-Ville ("Stadhuisplein"), tot 1803 Place de Grève genoemd, is een plein in de Franse hoofdstad Parijs. Het plein is gesitueerd aan de oever van de rivier de Seine. Hier komt ook de vroegere naam vandaan: een grève is een vlak terrein van grind of zand langs een zee of rivier. De huidige naam is afkomstig van het stadhuis (hôtel de ville) dat aan het plein is gevestigd. Het plein is te bereiken via metrostation Hôtel de Ville.

Île Saint-Louis is een van de twee eilanden (het andere is Île de la Cité) in de Seine in het centrum van Parijs. Het is genoemd naar koning Lodewijk IX, bijgenaamd de heilige (fr. Saint Louis). Het eiland is met de rest van Parijs verbonden door bruggen naar de linker- en rechteroever van de rivier (de Pont de Sully, de Pont Louis-Philippe, de Pont Marie en de Pont de la Tournelle), en is via de Pont Saint-Louis met het Île de la Cité verbonden. Het Île Saint-Louis is een van Frankrijks vroegste voorbeelden van ruimtelijke planning. Het bestond tot 1616 uit twee dicht naast elkaar gelegen eilanden, het Île Notre-Dame en het Île aux Vaches. Deze eilanden dienden als weide voor marktvee en voor de opslag van hout. Louis XIII gaf in 1614 een opdracht aan de ingenieur/aannemer Christophe Marie en de architect Le Vau om de eilanden met elkaar te verbinden tot één eiland, en een stratenpatroon te ontwerpen. Marie verkreeg het recht om grote delen van het Île Saint-Louis te bebouwen en om tol te heffen op de tegenwoordig naar hem vernoemde Pont Marie. Het eiland met smalle eenrichtingsstraten vormt een oase van rust midden in het drukke Parijse stadscentrum en beschikt niet over een metrostation, echter wel twee bushaltes. Bezienswaardigheden zijn de Église Saint-Louis-en-l'Île, de Adam-Mickiewiczbibliotheek en de bekende ijswinkel van "Monsieur Berthillon".

Het Hôtel de Sens is een 15e-eeuws stadspaleis in het 4e arrondissement van Parijs Het ligt ten noorden van het Île Saint-Louis in de wijk Le Marais, een huizenblok van de rechteroever van de Seine verwijderd. Tot 1622 was het de verblijfplaats van de aartsbisschoppen van het aartsbisdom Sens, in een periode waarin het bisdom Parijs suffragaan was aan dit aartsbisdom (tot 1622). In 1605 was het de verblijfplaats van Margaretha van Valois. Het gebouw werd ten tijde van de Katholieke Liga in de 17de eeuw gebruikt als fort. Het werd verbeurd verklaard bij de Franse Revolutie, werd in 1862 erkend als monument historique en in 1911 opgekocht door het stadsbestuur van Parijs. Het is een van de nog weinige middeleeuwse gebouwen in Parijs. In dit gebouw is de Forneybibliotheek gevestigd, een bibliotheek gespecialiseerd in werken over decoratieve, beeldende en grafische kunst. De bibliotheek heeft ook een rijke collectie reclameaffiches doorheen de tijd.

De Salon Frédéric Chopin is een museum in het 4e arrondissement van Parijs. De Salon maakt onderdeel uit van de Poolse bibliotheek op het Île Saint-Louis. Het is gewijd aan de Poolse componist Frédéric Chopin (1810-1849) die sinds circa 1830 hoofdzakelijk in Frankrijk woonde. Er wordt een portret van hem gegeven en van personen uit zijn omgeving, zoals Julien Fontana, Wojciech Grzymała en Georges Sand. Het toont allerlei persoonlijke voorwerpen, zoals handschriften, brieven, partituren, foto's, schilderijen, een piano van de bouwer Ignaz Pleyel uit 1845 en verschillende meubels van zijn laatste jaren in het appartement aan de place de Vendôme. Ook is zijn dodenmasker te zien en een gipsafdruk van zijn linkerhand van de kunstenaar Auguste Clésinger.