Porta Carmentalis

De Pons Aemilius (Nederlands:Brug van Aemilius), tegenwoordig bekend als Ponte Rotto, is een brug uit de tweede eeuw v.Chr. in Rome.

De Ponte Palatino is een brug over de Tiber in Rome. De brug ligt net ten zuiden van het Tibereiland aan de voet van de Palatijn, vandaar de naam. De brug verbindt de wijk Trastevere met het Forum Boarium. De brug werd tussen 1886 en 1890 gebouwd ter vervanging van de bijna geheel verwoeste Ponte Rotto. Om plaats te maken voor de Ponte Palatino werden er zelfs nog twee bogen van de Ponte Rotto afgebroken, waardoor er tegenwoordig nog maar één boog van die brug overeind staat. Het ontwerp van de Ponte Palatino was afkomstig van architect Angelo Vescovali, die vier gemetselde pijlers tekende waarop het wegdek rust.

De San Nicola in Carcere (Sint Nicolaas in de kerker) is een basiliek in Rome, gelegen in de wijk Ripa, gewijd aan de Heilige Nicolaas van Myra. De kerk is gelegen aan de antieke groentemarkt Forum Holitorium en is gebouwd op de fundamenten van drie Romeinse tempels die zich op een rij aan dit plein bevonden. De precieze stichtingsdatum van de kerk is niet bekend. Vast staat dat het tempelcomplex in het Liber Pontificalis wordt genoemd als plaats waar zich een gevangenis bevond, op grond waarvan we de naam van de basiliek kunnen verklaren. Aangenomen wordt dat het gebouw vanaf het einde van de achtste eeuw een kerkelijke functie kreeg. In 1099 werd de kerk door paus Paschalis II verheven tot titeldiakonie. In 1128 werd de kerk door de Griekse gemeenschap in Rome gewijd aan Nicolaas. De eerste grondige verbouwing dateert uit de twaalfde eeuw, terwijl de basiliek aan het einde van de zestiende eeuw opnieuw werd verbouwd, waarbij de kerk haar huidige vorm en barokke voorgevel kreeg. De klokkentoren deed aanvankelijk dienst als verdedigingstoren van een fort van de Pierleone-familie. De kerk staat in zijn geheel over de middelste van de drie tempels heen, die waarschijnlijk gewijd was aan Juno Sospita. De zeven zuilen in de zuidelijke muur behoorden aan de Tempel van Spes en de acht zuilen in de noordelijke muur waren waarschijnlijk van de Tempel van Janus. De drie tempels werden in de 1e eeuw n.Chr. herbouwd, maar stammen oorspronkelijk uit de 3e en 2e eeuw v.Chr. De kerk doet dienst als de nationale kerk van de Apuliëers in Rome.

De Tempel van Portunus (Latijn:Templum Portuni) is een Romeinse tempel uit de 1e eeuw v.Chr. in Rome.

Het Forum Holitorium is een oud marktplein in Rome. Dit is de plaats waar in de Romeinse tijd groente, kruiden en olie werden verhandeld.

De Area sacra di San Omobono is een belangrijke archeologische opgravingsplaats in Rome.

De Tempel van Hercules Victor (ook wel de Tempel van Hercules Olivarius genoemd) is een antieke tempel uit de 2e eeuw v.Chr. in Rome. De ronde tempel die op de huidige Piazza Bocca della Verità staat, het vroegere Forum Boarium, is dankzij een inscriptie geïdentificeerd als de Tempel van Hercules Victor ('Hercules de overwinnaar'). De tempel werd vroeger onterecht Tempel van Vesta genoemd, vanwege de uitzonderlijke ronde vorm die hij deelt met Tempel van Vesta op het Forum Romanum. Hercules werd al vroeg vereerd op het Forum Boarium met een aan hem gewijd altaar, de Ara Maxima. Als mythische reden werd daarvoor gegeven dat hij daar niet ver vandaan de reus Cacus had verslagen nadat deze zijn runderen had gestolen. Maar Hercules werd ook algemeen vereerd door de Romeinen als de god van de winst en de kooplieden. In de vierde-eeuwse beschrijving van de 14 districten van Rome wordt hij Hercules Olivarius genoemd, de patroonheilige van het gilde van olearii (olijfoliehandelaren). Deze naam hangt samen met het feit dat de tempel eind 2de eeuw v.Chr. werd gesticht door de koopman Marcus Octavius Herrenus, die zijn rijkdom waarschijnlijk te danken had aan de olijfoliehandel. De Tempel van Hercules Victor is nog altijd in uitstekende staat, onder andere doordat het gebouw in de middeleeuwen als kerk werd gewijd: eerst in 1132 aan Santo Stefano delle Carrozze en in de 17de eeuw aan Santa Maria del Sole, naar aanleiding van de vondst van een Mariabeeld in de Tiber dat een zonnestraal zou hebben uitgezonden. Recente restauratiewerkzaamheden hebben de tempel in haar oorspronkelijke uitzicht hersteld. Dit is zelfs het oudst bewaard gebleven marmeren gebouw in Rome. Het cirkelvormige gebouw staat op een fundering van tufsteen; het heeft een rond podium met treden eveneens van tufsteen; een colonnade van twintig Korinthische zuilen (waarvan er één ontbreekt) werd in een concentrische ring rond de cilindrische cella geschikt. De muur van de cella is aan de buitenzijde bedekt met marmer en aan de binnenzijde met travertijn. Al deze elementen ondersteunden oorspronkelijk een dak en een architraaf, die verdwenen zijn. De ingang bevindt zich op het oosten. In de tempel is een blok marmer bewaard gebleven dat naar men aanneemt het cultusbeeld droeg. Daarop staan de naam van de godheid en de naam van de Griekse beeldhouwer: Scopas de jongere. Een verguld bronzen standbeeld van Hercules dat tijdens het pontificaat van paus Sixtus IV (1471-1484) werd teruggevonden op het Forum Boarium en nu is opgesteld in het Palazzo dei Conservatori van de Capitolijnse Musea, stelt waarschijnlijk het cultusbeeld voor.

Het Forum Boarium is een oud marktplein in Rome. Het is het oudste forum van Rome en ligt op het kruispunt van enkele belangrijke wegen uit de oudheid.

De Tempel van Aesculapius (Latijn:Aedis Aesculapii), ook wel Tempel van Asclepius, was een tempel gewijd aan de god Aesculapius in het oude Rome.

De Basilica San Bartolomeo all'Isola (Latijn: Basilica Sancti Bartholomaei in Insula; Nederlands: Sint Bartolomeüsbasiliek op het eiland) is een rooms-katholieke basiliek in Rome. De kerk bevindt zich op het Tibereiland. Aangenomen wordt dat de kerk op de plaats staat waar zich in het jaar 289 v.Chr. de tempel van Aesculapius bevond. In het jaar 1000 gaf keizer Otto III de opdracht tot de bouw van een klooster en een kerk die gewijd werd aan Adalbert van Praag. In 1113 werd de kerk in opdracht van paus Paschalis II gerestaureerd. De klokkentoren werd in 1118 gebouwd. In 1583 werd de kerk tijdens de Sixtijnse stadsuitbreiding gerestaureerd naar idee van Martino Longhi de Oudere. Van 1623 tot 1624 werd naar idee van Orazio Torriani of Martino Longhi de Jongere, de façade van de kerk aangepast tot het huidige aanzicht. Het interieur van de kerk werd van 1720 tot 1739 aangepast naar de stijl van de barok en tussen 1852 en 1865 naar de stijl van het historisme. Bezienswaardigheden in de kerk zijn het romaanse fresco van Maria en de marmeren bron uit het jaar 1000. De kerk is gewijd aan de apostel Bartolomeüs. Zijn gebeente werd in 983 door keizer Otto II naar Rome gebracht en wordt thans bewaard in de San Bartolomeo all'Isola. De schedel werd in de 13e eeuw overgebracht naar de eveneens aan Bartolomeüs gewijde Dom van Frankfurt. Sinds 1993 wordt de kerk geleid door de Gemeenschap Sant'Egidio. In 2002 werd de kerk door paus Johannes Paulus II gewijd aan de "nieuwe martelaren van de 19e en 20e eeuw". In zes zijkapellen zijn diverse relikwieën en herinneringen tentoongesteld. Onder andere een missaal van de vermoorde aartsbisschop Óscar Romero, een brief van de zalige Franz Jägerstätter aan zijn familie enkele dagen voor hij werd vermoord, een relikwie van de zalige kardinaal Clemens August von Galen en herinneringen aan de verzetsstrijders Joannes Baptista Sproll, Eugen Bolz en Maria Restituta Kafka.

San Gregorio della Divina Pietà (ook wel San Gregorio a Ponte Quattro Capi naar de brug waar ze bij staat) is een rooms-katholieke kerk in het Rome gelegen aan de Lungotevere Pierleoni 9. De eerste vermeldingen dateren uit de 12de eeuw. De kerk bezit het schilderij Madonna met kind van de Vlaming Gilles Hallet. Onder andere in deze kerk moesten de joodse inwoners van het ghetto van 1572 tot 1848 op zaterdag naar de predikingen komen luisteren die de bedoeling hadden hen tot het christendom te bekeren. Aan die verplichting refereert het opschrift op de gevel in het Hebreeuws en het Latijn (Isaïas 65:2-3). De Latijnse vertaling is die van de Vulgaat, en luidt: "Expandi manus meas tota die ad populum incredulum qui graditur in via non bona post cogitationes suas, populus qui ad iracundiam provocat me ante faciem meam semper. Congregatio Divinae Pietatis posuit.". Vertaling: "De hele dag heb ik mijn handen uitgestrekt naar het volk dat de slechte weg bewandelt naar eigen gedachte. Het volk dat steeds voor mijn aanschijn mijn toorn opwekt. De congregatie van de Divina Pietas (goddelijke liefde) heeft [dit opschrift] aangebracht.".

Het Theater van Marcellus (Latijn:Theatrum Marcelli) is een antiek theater in Rome, dat dateert uit de eerste eeuw v.Chr.