Spieringsluis

De Nieuwe Merwede is een kanaal (gekanaliseerde rivier) in Nederland dat aan de zuidoostzijde langs het Eiland van Dordrecht loopt. Het vormt de grens tussen Zuid-Holland en Noord-Brabant en fungeert als de belangrijkste benedenloop van de Waal. De Nieuwe Merwede doorsnijdt over vrijwel zijn gehele lengte het Nationaal Park De Biesbosch en vormt een belangrijk onderdeel in de vaarroute tussen Antwerpen en Duitsland. De kunstmatige rivier kent geen bruggen of tunnels, en slechts één veerpont (Kop van 't Land-Werkendam) voor alle verkeer.

Kop van 't Land is een buurtschap in de gemeente Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Kop van 't Land ligt aan de Nieuwe Merwede en heeft een pontveer naar de Biesbosch. Niet ver van de buurtschap bevindt zich de Ottersluis, die de verbinding vormt tussen het Wantij en de Nieuwe Merwede. In de buurtschap bevindt zich de bushalte 'Kop van 't Land' waarvandaan Arriva een busverbinding onderhoudt met Werkendam en station Dordrecht.

De Ottersluis is een schutsluis met puntdeuren tussen de Nieuwe Merwede bij kilometerraai 970,4 en het Otterkanaal. De sluis ligt in de gemeente Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De vaarweg is CEMT-klasse 0. De schutkolklengte is 39 m en de wijdte is 7 m. De kolk is veel breder, maar de wijdte wordt beperkt door het remmingwerk. Er ligt over de kolk naast de buitendeuren een rolvoetbrug. Hoogte in gesloten stand NAP +2,70 m. De minste drempeldiepte is aan beide zijden NAP -2,20 m. Bij een verval van meer dan 2 meter wordt er niet geschut.Gewoonlijk staat het water aan de buitenkant - de kant van de Nieuwe Merwede - hoger dan aan de binnenkant. Het komt toch zo af en toe voor, dat het water aan de binnenkant hoger staat. Normaal gesproken zou er dan niet kunnen worden geschut, omdat de sluis geen dubbele deuren heeft. Maar deze sluis kan dan toch tegen het getij in schutten, mits het verval beperkt blijft tot enkele centimeters. Daarvoor dienen de grendels, waarmee zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant de puntdeuren aan elkaar vast kunnen worden gezet en zo het openen van deze deuren door de druk van het water vanaf de hoge kant voorkomen. De sluis is (nog) niet via de marifoon aan te roepen.Het sluisje ligt afgelegen en is alleen over water bereikbaar, een flink aantal borden "Verboden toegang" verbieden benadering over land. Het sluisje wordt voornamelijk gebruikt door de recreatievaart, die vanaf de Nieuwe Merwede zijn weg dan vervolgt via de Kikvorschkil naar de Helsluis - die naar de Beneden Merwede schut - of via het Wantij verder naar Dordrecht vaart. Een paar honderd meter beneden de sluis is een aanlegsteiger van de veerpont, die van de Kop van 't Land naar de Biesbosch vaart.

De Hollandse Biesbosch is een natuurgebied tussen de Nieuwe Merwede en de Beneden-Merwede. Het maakt samen met de Brabantse Biesbosch deel uit van het Nationaal Park De Biesbosch.

Het Biesbosch MuseumEiland (tot 2015 Biesbosch Museum Werkendam) is een museum en bezoekerscentrum in het buitengebied van Werkendam in de gemeente Altena, provincie Noord-Brabant. Het werd geopend in 1994 en ligt midden in het Nationaal Park De Biesbosch aan de Hilweg. Het museumgebouw is in 2001 en in 2015 vernieuwd en vergroot. In 2015 kwam het op een nieuwgevormd eiland te liggen. In 2017 ontving het de internationale architectuurprijs Architizer Awards. De vaste tentoonstelling van het museum vertelt het verhaal over (over)leven met water in het verleden, heden en toekomst. Het bezoekerscentrum bestaat uit een museumcafé, terras aan het water, winkel en informatie over de Biesboschregio.

De Hoven is een buurt en villawijk aan de zuidoostrand van de gemeente Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De buurt werd gebouwd in de periode 2004-2009. De wijk is gelegen ten zuiden van de jaren 80-wijk Stadspolders. De grenzen worden gevormd door de Noordendijk (noord), de Zuidendijk (oost), de Provincialeweg (zuid) en de Oudendijk (west). De wijk bestaat uit twee delen: Villapark De Hoven, bestaande uit 280 woningen waarvan de helft vrijstaand. Landgoed De Hoven, bestaande uit 3 appartementscomplexen en twee zogeheten koetshuizen (grote villa's), gelegen op een eiland in het Park de Hoven, dat zich ten oosten van deze wijk bevindt en in 2005 werd aangelegd.De straten van deze wijk, langs de Hovenlaan gelegen, zijn naar adellijke geslachten vernoemd. Voorbeelden van straatnamen in De Hoven zijn Romanovhof en Liechtensteinhof. De Hoven is gelegen nabij de Hollandse Biesbosch, een natuurgebied waar veel Dordtenaren recreëren, bijvoorbeeld op de fiets. Ook bevindt zich in de buurt (Kop van 't Land) het veer naar Werkendam in de provincie Noord-Brabant.

Het Gat van de Noorderklip vormt een belangrijk vaarwater in de Brabantse Biesbosch. De kreek (die echter zo breed als een flinke rivier is) begint als een brede westelijke aftakking van het Steurgat. De bovenloop van het Gat van de Noorderklip, die de grens vormt tussen de zogenaamde Noordwaard en Zuidwaard van de Biesbosch, wordt Reugt of Ruigt genoemd. Enkele kilometers stroomafwaarts verandert de naam in Gat van de Noorderklip. Verschillende kreken komen uit in het Gat van de Noorderklip/Ruigt. De belangrijkste zijn (vanaf het punt waarop de vaarweg aftakt van het Steurgat): het Gat van Paulus, de Bevert, de Dood, het Buiten-Kooigat en ten slotte een recent gegraven (nog naamloze) open verbinding met de Nieuwe Merwede. Nadat het vaarwater het eiland Rietplaat gepasseerd is (tegenover het spaarbekken Petrusplaat, een van de drie spaarbekkens in de Brabantse Biesbosch) verandert deze weer van naam en staat vanaf dat punt bekend als het Gat van Van Kampen. Dit gaat uiteindelijk over in het Gat van de Visschen. Het Gat van de Noorderklip en de Ruigt zijn van groot belang voor de pleziervaart, aangezien ze onderdeel vormen van de vaarweg tussen het Steurgat en het Hollandsch Diep. Daarnaast heeft de brede kreek nog steeds een waterafvoerende functie.

Het Nederlandse Nationaal Park De Biesbosch is een zeer waterrijk natuur- en recreatiegebied. Kenmerkend zijn de zoetwatergetijden, kreken en wilgenvloedbossen. Het bestaat uit een aantal riviereilanden en zand- en slikplaten in de provincies Noord-Brabant en Zuid-Holland. Ze liggen tussen de rivieren Beneden-Merwede en Amer, en worden doorsneden door de kunstmatige rivier de Nieuwe Merwede. Aan de oostzijde wordt het gebied begrensd door het Land van Heusden en Altena. Het kan worden onderverdeeld in de Brabantse Biesbosch en de Hollandse Biesbosch, waarbij de laatste weer bestaat uit de Sliedrechtse Biesbosch en de Dordtse Biesbosch. In 1994 kreeg de streek de status van nationaal park, het heet sindsdien officieel Nationaal Park De Biesbosch en staat op de lijst van beschermde natuurgebieden. De Biesbosch wordt deels agrarisch gebruikt, is ingericht voor verschillende vormen van recreatie en biedt ook ruimte aan opslag van schoon oppervlaktewater in speciaal aangelegde spaarbekkens ten behoeve van de continuïteit van de drinkwatervoorziening.

De Brabantse Biesbosch vormt het grootste gedeelte van de Biesbosch, waartoe ook de Hollandse Biesbosch behoort. Ze ligt tussen de Nieuwe Merwede, de Amer en het Land van Heusden en Altena en heeft een oppervlakte van 3.638 ha. De Brabantse Biesbosch is eigendom van Staatsbosbeheer. Het gebied ontstond na de Sint-Elisabethsvloed van 1421: een deel van het toen ondergelopen polderland is nooit meer opnieuw ingedijkt. Het betrof met name de Zuid-Hollandse Waard. Deze vormde sindsdien eerst een binnenzee. Uiteindelijk ontstond hier een zoetwatergetijdengebied. De rivieren Maas en Rijn voerden zand aan, waardoor zandplaten ontstonden. De mens exploiteerde de biezen, het riet en de grienden. Van de wilgentenen werden hoepels voor vaten vervaardigd, voorts schopstelen, manden, beschoeiingen en zinkstukken voor oeververdediging en waterwerken. Ook verschenen sedert het midden van de 19e eeuw polders in de Biesbosch. Sommige van deze polders zijn later omgevormd tot spaarbekken. Er zijn eind jaren 60 van de 20e eeuw drie van zulke bekkens aangelegd, en wel: Petrusplaat, Honderd en Dertig, en De Gijster. Ze bevatten buffervoorraden oppervlaktewater dat ten behoeve van drinkwatervoorziening uit de Maas wordt gewonnen. Ze hebben een gezamenlijke oppervlakte van 644 ha, en kunnen samen 0,0862 km³ water bevatten. In de jaren 50 van de 20e eeuw verviel de griendcultuur, daar nieuwe materialen, zoals plastics, ter beschikking kwamen. Er wordt nog 23 ha griendcultuur geëxploiteerd. Door de uitvoering van het Deltaplan, met name de afsluiting van het Haringvliet, is de getijdendynamiek afgenomen van 2 meter niveauverschil tot enkele decimeters. Aldus is het gebied van karakter veranderd. De verwildering van de grienden is gunstig gebleken. Vooral mossen en korstmossen hebben hiervan geprofiteerd.

Stadspolders is een wijk van Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, gelegen in het oosten van de stad. Ze ligt in de nabijheid van de wijken De Staart en Dubbeldam. Het oudste gedeelte van de wijk Stadspolders ligt aan de zuidzijde van de spoorlijn naar Sliedrecht en Gorinchem. Tot de wijk behoren ook de buurten Vissershoek, dat aan de noordzijde van de spoorlijn en aan de oostzijde van De Loswalweg ligt, en Oudelandshoek, het nieuwste gedeelte, dat aan de westzijde van De Loswalweg ligt. De wijk is in de jaren tachtig en negentig gebouwd. De straten in het oude deel van Stadspolders en in Vissershoek worden "erven" genoemd. Deze zijn voor het overgrote deel naar schrijvers vernoemd, maar ook naar een aantal prominente Nederlandse architecten, onder wie Sybold van Ravesteyn en Huig Maaskant. De straten in Oudelandshoek zijn nagenoeg allemaal vernoemd naar tropische rivieren en houtsoorten. Door het oude deel van de wijk loopt een algemene weg genaamd "De Stadspolderring". Via deze weg is elk erf gemakkelijk te bereiken. Oudelandshoek wordt ontsloten door de Chico Mendesring. De wijk telt twee winkelcentra: de Bieshof en een kleiner winkelcentrum dat vaak "Het Pleintje" genoemd wordt. Belangrijke voorzieningen zijn verder het station Dordrecht Stadspolders, de gezondheidscentra aan het Dudokplein en de Amazone, het zorgcentrum voor ouderen 'Het Polderwiel' en een speeltuin met dezelfde naam als de wijk: Stadspolders. De wijk telt daarnaast twee kerken: De Bron (Protestantse Kerk Nederland) en de Kandelaarkerk (Gereformeerd Vrijgemaakt). Eind 1999 is pal naast winkelcentrum Bieshof een woontoren opgeleverd, die met zijn 22 verdiepingen verreweg het hoogste gebouw in de Stadspolders is, en zelfs het hoogste gebouw van Dordrecht. Deze woontoren is een ontwerp van prof.ir. Jón Kristinsson en heeft de naam gekregen van een van de hoogste bomen ter wereld, de Sequoia. Eeuwenlang was de toren van de Grote Kerk met zijn 65 meter het hoogste gebouw van Dordrecht, maar de Sequoia heeft haar zes meter voorbijgestreefd en reikt 71 meter in de wolken boven het Eiland van Dordrecht. Stadspolders is gelegen nabij de Hollandse Biesbosch, een natuurgebied waar veel Dordtenaren recreëren, bijvoorbeeld op de fiets. Ook bevindt zich in de buurt (Kop van 't Land) het veer naar Werkendam in de provincie Noord-Brabant.

Het Wantij is een waterweg in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, ongeveer vanaf de Biesbosch bij de Merwede naar Dordrecht. Dit water deelt het Eiland van Dordrecht in tweeën. Het Wantij dankt zijn naam aan de grote getijverschillen die hier - ondanks de ligging landinwaarts - nog konden plaatsvinden. De Maas en de Waal komen bij Dordrecht vanouds samen, en deze grote rivieren beïnvloeden het peil in het smalle Wantij ingrijpend. Bovendien lag tot de afsluiting van het Haringvliet de Biesbosch in de directe invloed van het Noordzee-getij. Nog steeds is de invloed van getijden merkbaar, in het eerste deel van de Sliedrechtse Biesbosch is het verschil ongeveer zeventig centimeter. De getijdestroom kan tot ongeveer vier kilometer per uur bereiken.Het Wantij heeft in het verleden vaak als grens gediend , bijvoorbeeld tussen de stad Dordrecht en het ambacht Dubbeldam enerzijds en de heerlijkheid Huis te Merwede anderzijds . Tot 1970 vormde het nog grotendeels nog de grens met het zuidelijk deel van Sliedrecht . Van alle Dordtse stadswijken ligt er slechts één, De Staart, ten noorden van het Wantij. Rijksweg 3 (de N3) kruist ten oosten van Dordrecht via de Wantijbrug de rivier. Nog verder oostelijk zijn er een spoorbrug en een fietsbrug. Ten noorden ligt ook het drinkwaterspaarbekken "De Rug" van drinkwaterbedrijf Evides, er wordt alleen in noodgevallen water ingenomen van het Wantij .

Het grafmonument van de familie Van Houweninge op het kerkhof bij het Laantje in de Nederlandse plaats Werkendam is een rijksmonument.