Rha

De molen De Hoop is een in 1879 gebouwde windmolen en staat aan de Rhabergseweg in Rha in de Nederlandse gemeente Bronckhorst. Deze beltmolen is gebouwd in opdracht van A. Reuling, ter vervanging van een eerdere beltmolen uit 1856, die was afgebrand. Het is een witgeschilderde, ronde bakstenen korenmolen met 2 koppel maalstenen. De belthoogte bedraagt drie meter. De Hoop is tot 1962 in bedrijf geweest, waarna de molen in verval raakte. In 1995 kocht de familie Hofman de molen en werd de stichting Molen De Hoop opgericht. In 1998 had de stichting voldoende geld bijeengebracht om hem te laten restaureren. In 2000 draaide De Hoop weer. Het wiekenkruis is op de binnenroede voorzien van Ten Have-kleppen. Voor de restauratie waren imitatie-kleppen aangebracht, waardoor de molen slecht functioneerde. Dit was de oorzaak van de langdurige stilstand. De molen maalt op vrijwillige basis graan en is tweemaal per maand open voor bezoek.

Het Zwarte Schaar is een oude meander van de IJssel in de provincie Gelderland. In 1954 is deze bocht van de IJssel bij het kanaliseren van de rivier bij Doesburg afgesneden. Het Zwarte Schaar is een vrijwel intact gebleven oude meander van de rivier de IJssel. De meander loopt vanaf de IJssel ten noorden van Doesburg eerst in oostelijke richting en buigt, na circa een kilometer, naar het noordoosten en vervolgens geleidelijk naar het noorden om daarna in westelijke richting ten zuiden van Olburgen in de IJssel uit te monden. Het noordelijke eind staat nog in verbinding met de IJssel, het zuidelijke einde is afgedamd. De totale lengte van deze meander bedraagt ruim zes kilometer. Het Zwarte Schaar begrenst de zuid-, oost- en noordzijde van de Fraterwaard. De westzijde van deze waard wordt begrensd door de IJssel. Even ten noorden van Doesburg ligt aan de oostzijde van het Zwarte Schaar het natuurgebied (uiterwaard) de Grind. De Fraterwaard, het Zwarte Schaar en de Grind zijn aangewezen als vogelrichtlijngebied en maken deel uit van de ecologische hoofdstructuur van Nederland. Langs Het Zwarte Schaar bevinden zich een drietal recreatiebedrijven en twee jachthavens.

Het kasteel de Gelderse Toren is een grote ronde toren en ligt in Spankeren (gemeente Rheden) aan de Gelderse IJssel in de Nederlandse provincie Gelderland. Het ligt in de uiterwaarden van de IJssel. De oudste vermelding den toirn to Spanckereren is van 1535. De Geldersche Toren is sinds 1970 een rijksmonument en maakt deel uit van buitenplaats 'De Geldersche Toren' waar onder meer ook een koetshuis, een orangerie, enkele dienstwoningen, inlaatsluizen en parkaanleg onder vallen. Buitenplaats en landerijen vormen samen Landgoed De Geldersche Toren.

Het dorp Leuvenheim is gelegen aan de IJssel, in de gemeente Brummen, in de Nederlandse provincie Gelderland. Het dorp had op 1 januari 2023 735 inwoners in zowel de dorpskern als het buitengebied. In het dorp zijn geen winkels voor dagelijkse boodschappen, hiervoor moet men naar het dorp Brummen of Dieren. In het dorp is een basisschool, "De Rietgors". Het dorp kent diverse verenigingen, zoals de Tennisclub "LTC", de badmintonvereniging, de Oranjevereniging. "Leuvenheims Belang" zet zich in voor het welzijn van de inwoners. De oudste vermelding van Leuvenheim stamt uit 1046. In dat jaar kreeg bisschop Bernulfus van keizer Hendrik III de stad Deventer en een graafschap in Hamaland, ook wel de Pago Isola of IJsselgouw genoemd. Leuvenheim (Louene) wordt genoemd als een van de grensplaatsen. Andere historische spellingsvarianten op de plaatsnaam zijn Lovenen (1400), Lavenem (1440), Lovenhem (1550) Lovenem en Loivenom (1640), Löfen (1650), Loevenich (1700), Leuven (1750) en Leuvenheim vanaf 1781.

Stopplaats Leuvenheim (Lvh) is een voormalige halte aan de Staatslijn A tussen Arnhem en Leeuwarden. De stopplaats lag tussen de huidige stations van Dieren en Brummen. Stopplaats Leuvenheim was geopend van 1882 tot 1917.

De Sint-Willibrorduskerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Olburgen. De kerk is in 1869 gebouwd naar ontwerp van Friedrich Wilhelm Mengelberg en Gerard te Riele en kreeg als patroonheilige Willibrord. De kerk is gebouwd als pseudobasiliek in de stijl van het St. Bernulphusgilde. Aan de straatzijde heeft het gebouw een toren die 45 graden gedraaid is ten opzichte van de voorgevel. De toren wordt bekroond met een ingesnoerde naaldspits. Het gebouw heeft aan alle zijden spitsboogvensters. De muren aan de binnenzijde zijn in de 20e eeuw wit gepleisterd. In de kerk zijn daarnaast interieurelementen van Mengelberg aanwezig, waaronder het altaar. De kerk is in 1976 aangewezen als rijksmonument.

Olburgen is een kleine plaats aan de IJssel in de Nederlandse gemeente Bronckhorst, op de rand van de Achterhoek, tussen Dieren en Doesburg. Het dorp heeft circa 190 inwoners in de plaats zelf en een kleine 265 inclusief de buitengebieden. Olburgen bestond in 1996 duizend jaar. In het dorp zijn een aantal gebouwen die een bijzondere functie binnen de gemeenschap vervullen. Dit zijn de St. Willibrordusschool en de Sint-Willibrorduskerk. De school is tegenwoordig niet meer in gebruik als basisschool. Enthousiaste dorpelingen hebben in de school een dorpshuis gerealiseerd. Het dorp is de laatste rustplaats van Dorothea Visser. Olburgen biedt de toerist op twee plaatsen onderdak. Net aan de oostzijde buiten het dorp is Droompark Marina Strandbad gelegen, een vakantiepark met een haven voor de pleziervaart. De enige toegangsweg erheen loopt net ten noorden van het dorp. Verder is er minicamping 't Hofke, eveneens in oostelijke richting net buiten het dorp. De verkeersverbinding met Dieren wordt verzorgd door het veer Dieren - Olburgen over de IJssel. De dienst voor alle verkeer tot 14 ton wordt uitgevoerd met een gierpont met motor met de naam Steeds voorwaarts. Er wordt het gehele jaar gevaren met uitzondering van eerste kerstdag en nieuwjaarsdag en tijden dat het water in de IJssel te hoog of te laag staat om over te kunnen varen.

De Fraterwaard is een riviereiland in de Nederlandse provincie Gelderland. De Fraterwaard ligt ten noorden van Doesburg. De waard wordt aan de westzijde begrensd door de rivier de IJssel en aan de overige zijden door het Zwarte Schaar, een oude meander van de IJssel. De waard heeft een oppervlakte van 296 hectare. De Fraterwaard is een kronkelwaard. Deze is in de loop der tijd gevormd door de geleidelijke verschuiving van de meander naar het oosten. Hierdoor ontstond een reliëfrijk terrein waar oude rivierlopen nog steeds goed herkenbaar zijn in het landschap als stroomruggen en tussenliggende dalen. Tot in de negentiende eeuw waren de geomorfologische processen die de waard hebben gevormd nog actief. In 1954 is deze bocht van de IJssel bij het kanaliseren van de rivier bij Doesburg als eerste afgesneden. De waard wordt gebruikt als weideland. De Fraterwaard, het Zwarte Schaar en de Grind (een uiterwaard aan de oostzijde van het Zwarte Schaar) zijn aangewezen als Vogelrichtlijngebied en maken deel uit van de ecologische hoofdstructuur van Nederland. In 2017 is de Stichting Fraterwaard opgericht om de Fraterwaard te behouden en te beschermen.

Huize de Wildbaan is gebouwd in 1910 ter vervanging van een ouder huis op landgoed de Wildbaan. Het is ontworpen door de architect H.A. Ezerman, in opdracht van de kolonel der cavalerie, Adriaan Jacob Paul Metelerkamp van Bronkhorst. De Wildbaan is een landgoed in de gemeente Brummen, het vormt samen met de aangrenzende landgoederen Den Bosch en De Rees een soort gordel om de buurtschap Leuvenheim.

De Rees is een landhuis en voormalige havezate in de gemeente Brummen, gelegen tussen Brummen en Leuvenheim, in de Nederlandse provincie Gelderland.

Huis Den Bosch is een landhuis met bijbehorend landgoed in de Gelderse plaats Leuvenheim. Het gebouw dateert uit het begin van de 17e eeuw. In 1832 werd het gebouw aanzienlijk vergroot en kreeg het zijn classicistisch uiterlijk. Kenmerkend zijn de ingangspartij en torenachtig uitbouwsels aan de achterzijde. De ingangspartij bevindt zich in het midden van de voorgevel. Twee zuilen staan ter weerszijde van de toegangsdeur, waarboven zich een balkon met een hekwerk bevindt. Het centrale karakter wordt geaccentueerd door een dakkapel recht boven het balkon. Deze dakkapel wordt bekroond met een klokkentorentje voorzien van een tentdak. Zowel de voor- als de achtergevel zijn symmetrisch vormgegeven. Het symmetrische patroon wordt enigszins doorbroken in de onderste bouwlaag aan de voorzijde, waar links van de voordeur twee zesruitsvensters zijn aangebracht en rechts van de voordeur twee dubbele deuren. Door de veelhoekige structuur van de kamers aan de linker- en rechterachterzijde van het gebouw wordt een torenachtige indruk gecreëerd. Huis Den Bosch is mede vanwege de ouderdom van het gebouw en de 19e-eeuwse uitbreiding in classicistische stijl erkend als rijksmonument. Ook de relatie met andere onderdelen van het totale complex speelde een rol bij deze erkenning. Tot de eveneens als rijksmonument aangewezen onderdelen van het complex behoren naast het landhuis ook de historische tuin- en parkaanleg, het koetshuis, de koetsierswoning, een dienstwoning, een jachtopzienerswoning, enkele schuren en de inrijhekken.

Stopplaats Spankeren (Spr) is een voormalige halte aan Staatslijn A tussen Arnhem en Leeuwarden. De stopplaats lag tussen de huidige stations van Dieren en Brummen. Stopplaats Spankeren was geopend van 1882 tot 1917.