Hoeve den Diepen Boomgaard

De Liermolen is een van de vijf watermolens aan de Maalbeek in de Vlaams-Brabantse gemeente Grimbergen (een in deelgemeente Strombeek-Bever en vier in deelgemeente Grimbergen).

Het kasteel d'Overschie of kasteel de Vorst dateert uit 1904 en ligt aan de Steenpoeldreef in de wijk Rijkenhoek in de Vlaamse gemeente Grimbergen. Het is een ontwerp van architect Octave Flanneau (1860-1937), die ook het Brusselse Egmontpaleis heropbouwde in 1905-1906.

De Charleroyhoeve is een voormalige abdijhoeve van de Abdij van Grimbergen, gelegen in het natuurgebied van de Maalbeekvallei. De hoeve werd in 1665 gebouwd door de Grimbergse abdijgemeenschap. Haar naam verwijst naar Karel II die in de 17e eeuw koning van Spanje was en landsheer van de Spaanse Nederlanden. De fraaie rondbogige inrijpoort vermeldt 1741, het jaar waarin de boerderij werd vernieuwd. De bijgebouwen dateren uit de 19e eeuw. Na een hevige brand in 1976 werd het gedeeltelijk vernield woonhuis in de restauratie geïntegreerd. In de hoeve zijn een afdeling van de gemeentelijke bibliotheek en vergaderzalen voor allerlei culturele verenigingen gevestigd.

De watertoren aan de Veldkantstraat in de Belgische plaats Grimbergen werd rond 1928 gebouwd.

De Abdij van Grimbergen (Canonia Grimbergensis in het Latijn) is een norbertijnenabdij in de Brabantse circarie. Ze ligt in Grimbergen (provincie Vlaams-Brabant), ongeveer 10 kilometer ten noorden van Brussel. Het is de oudste bewoonde norbertijnenabdij van België. Het embleem van de abdij is de feniks, ontleend aan de Griekse mythologie. Net zoals deze vogel herrijst uit zijn as, is de abdij namelijk na herhaalde verwoestingen (in 1142, 1579 en 1816) heropgebouwd. Dit wordt ook verwoord in de leuze ardet nec consumitur ("zij brandt, maar wordt niet verteerd").

De Sint-Servaasbasiliek is een barokkerk in de Belgische plaats Grimbergen (provincie Vlaams-Brabant). De basiliek wordt beschouwd als een van de mooiste en meest harmonieuze barokkerken in de Lage Landen. De kerk maakt deel uit van de norbertijnerabdij van Grimbergen en doet tevens dienst als parochiekerk. In 1999, op het hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, werd aan de kerk de eretitel van basiliek verleend. Na de godsdienstoorlogen brak er met het doordachte beleid van Albrecht en Isabella (1598 - 1621) een rustige en voorspoedige periode aan in de Zuidelijke Nederlanden. Dit liet de Norbertijnengemeenschap toe een nieuwe kerk te bouwen onder het abbatiaat van Carolus Fernandez de Velasco. In 1660 werd de bouw aangevat van de abdijkerk volgens de plannen van de norbertijn Gilbertus van Zinnik (1627 - 1665). Het gebouw werd opgetrokken in een triomfantelijke en feestelijke barokstijl die tevens getuigt van de geest van het Concilie van Trente (1545-1563) en de Katholieke Reformatie. In 1700 waren de werken dermate gevorderd dat de kerk kon worden ingewijd.

Grimbergen is een plaats en gemeente in de provincie Vlaams-Brabant in België. De gemeente, die de benaming "Parel van Brabant" deelt met de Nederlandse dorpen Oisterwijk en Heeze, telt ruim 39.000 inwoners. De gemeente wordt gerekend tot de streek Brabantse Kouters. Sint-Servaas is de patroonheilige van Grimbergen.

Volkssterrenwacht Mira is de oudste volkssterrenwacht van België en is gelegen in Grimbergen, ten noorden van Brussel. Ze werd in 1967 opgericht door de Norbertijn Godfried Thomas Pieraerts (1908 - 1984). De sterrenwacht is open voor groepen op maandag, vrijdag en zaterdag van 14 tot 22 h, op dinsdag en donderdag van 9 tot 22 h en op woensdag van 9 tot 18 h. Individuele bezoekers kunnen de volkssterrenwacht bezoeken op woensdagnamiddag van 14 tot 18 h, zondagnamiddag van 14 tot 18 h, of kunnen bij een groep aansluiten na telefonische afspraak. Elke laatste vrijdag van de maand kan men ook naar een waarnemingsavond gaan (Astroclub), die telkens aanvangt om 19:30 h met een spreekbeurt door weerman Frank Deboosere, die tevens bestuurslid is van de sterrenwacht. De sterrenwacht beschikt over een uitgebreid bibliotheek- en documentatiecentrum dat open is op woensdagnamiddag van 14-18h en vrijdagavond van 19-22h. De huidige voorzitter is Eddy Van Geel.

De Tommenmolen is een van de vijf watermolens aan de Maalbeek in de Vlaams-Brabantse gemeente Grimbergen. In deze 16e-eeuwse molen (1541 of 1547) zijn tentoonstellingen van het Museum voor de Oudere Technieken (Het MOT) ondergebracht. De molen die nu Tommenmolen heet, werd oorspronkelijk Liermolen genoemd. Omstreeks 1400 kreeg hij de naam Tommenmolen naar de familie Van der Tommen, die er meer dan een eeuw in het bezit van was. Mogelijk werd de Tommenmolen gebouwd nadat de eerste Liermolen aan de abdij werd geschonken. In 1573 kochten de Norbertijnen van Grimbergen de molen en bleef in hun bezit tot aan de Franse bezetting. Tijdens de godsdiensttroebelen in de 16e eeuw raakte de molen in verval. Ook in de 18e eeuw was de molen aan herstelling toe. Het uitwendige drijfwerk werd in 1930 vernieuwd en de molen bleef in werking tot in de jaren 1960. De molen werd in 1967 door de gemeente aangekocht en in 1971 gedeeltelijk gerestaureerd. Het waterrad kon in beweging gebracht worden maar er werd niet meer gemalen. In tussentijd zijn de sluizen, het waterrad en het binnenwerk terug aan restauratie toe. Op het erf van de Tommenmolen werd een vakwerkschuur en een bakoven geplaatst die elders in Grimbergen moesten verdwijnen. De bakoven werd in 2016 volledig heropgebouwd en wordt gebruikt voor diverse bak-activiteiten. Naast de schuur plaatste het MOT een metalen rosmolen, een zogenaamde "manège" waarmee bijvoorbeeld een dorsmachine kan aangedreven worden.

Het Gemeentehuis van Grimbergen met onderwijzerswoning en jongensschool werd gebouwd in 1905 en is een representatief voorbeeld van een vroeg-20ste-eeuws gemeentehuis met aansluitende onderwijzerswoning en gemeentelijke jongensschool. Dat op deze locatie deze drie afzonderlijke erfgoedelementen zijn bewaard gebleven is een zeldzaam gegeven. Het geheel werd uitgewerkt door architect Henri Jacobs (1864-1935), gekend voor zijn ontwerpen van talrijke scholen in Brussel. De gebouwen zijn ontworpen in een eclectische stijl met neo-Vlaamserenaissance inslag.

Het Pachthof d'Yveshoeve is een vierkantshoeve uit de 18e eeuw gelegen aan de Maalbeek in Grimbergen. Het was een der pachthoeven die tot het kasteel Paddenborch behoorde. De hoeve dankt haar naam aan de familie d'Yve. Andere benamingen die men terugvindt, zijn Dievenpachthof, Hof van Liekercke en De Beuckeleer. Van 1921 tot 1927 woonde toenmalig burgemeester Theophiel Verhasselt in de d'Yveshoeve. Toen in 1929 de hoeve te koop stond, hebben Jozef Janssens en zijn echtgenote Louise Brion de hoeve aangekocht. De hoeve werd door de familie Janssens, die ze tot in 1968 uitbaatte, opgeknapt en onderhouden. In 2019 werd een beheersplan goedgekeurd door het Agentschap Onroerend Erfgoed. Thans doet de hoeve dienst als een reeks feestzalen (Salons de Romrée).

Het Prinsenbos is een bos dicht bij het centrum van Grimbergen. In het bos bevinden zich de ruïnes van het Prinsenkasteel, het voetbalterrein van KSC Grimbergen, een sporthal, een speeltuintje, een geboortebos, de boskapel en een Maria-kapel die opgericht werd in 1954 door de soldaten van TTr uit Vilvoorde en eigendom is van de gemeente. Tijdens de Tweede Wereldoorlog staken de terugtrekkende Duitsers het kasteel op 4 september 1944 in brand. Nadien kocht de gemeente in 1959 de ruïnes en het grootste gedeelte van het park. Sinds 2009 is het beheer van het gebied via een erfpachtovereenkomst met de gemeente Grimbergen toevertrouwd aan het Agentschap voor Natuur en Bos. Tijdens het bestuur onder burgemeester Marleen Mertens, werd een deel van het bos aan de Speelbroek in 2011 geveld om plaats te maken voor een parking voor de Regenboogschool. Deze ontbossing greep plaats ondanks het feit dat de gemeente Grimbergen niet over de nodige vergunningen beschikte. De Vereniging voor Bos in Vlaanderen (VBV) protesteerde hiertegen. Het grootste gedeelte van het Prinsenbos is gecategoriseerd als zeer waardevol op de Biologische Waarderingskaart, maar de natuur heeft er sterk te lijden onder een hoge recreatiedruk. Het bos bestaat uit oude inheemse bomen zoals beuk (fagus sylvatica), wintereik (quercus petraea) en es (fraxinus excelsior). Aan het voetbalveld staat twee beeldbepalende wintereiken. In het microreliëf zijn sporen van de voormalige Franse tuin bewaard gebleven. Ten oosten van het Prinsenbos loopt de Prinsenstraat, een fraaie dreef met bruine beuken (fagus sylvatica f. purpurea). Deze dreef verbond het kasteel met de Sint-Servaaskerk en bestond ook uit een openbare weg naar Brussel. Van de dubbele dreef zijn thans 3 bomenrijen bewaard gebleven.