Design Museum Gent

Brouwerij De Vijf Helmen is een voormalige brouwerij gelegen aan de Korenlei te Gent. Deze werd vermoedelijk afgebroken en het gebouw op die plaats draagt nog steeds de naam en is opgenomen in de inventaris van onroerend erfgoed.

De Grasbrug is een metalen draaibrug over de Leie in de Belgische stad Gent. Ze verbindt de Graslei via het kruispunt van de Pensmarkt en de Hooiaard met de Korenlei via het kruispunt van de Drabstraat en de Jan Breydelstraat. Ten zuiden van de Grasbrug ligt de Sint-Michielsbrug over de Leie, ten noordwesten de Vleeshuisbrug.

De Hoofdbrug of Onthoofdingsbrug is een vaste brug, gelegen in het historische centrum van Gent, die in de Burgstraat de Lieve overbrugt. De huidige brug dateert uit 1950. In 2015 werd de brug verstevigd door het aanbrengen van bijkomende stalen liggers onderaan de brug.

De Gekroonde Hoofden is een historisch huis in de Burgstraat in het centrum van de Belgische stad Gent. Het huis is tegenwoordig ingericht als restaurant. Het gebouw werd in 1993 als monument beschermd. Het staat ook in de als stadsgezicht beschermde omgeving van het Sint-Veerleplein. Het gebouw dateert van omstreeks 1560 en stond vroeger bekend als "De Draecke". Op de gevel staan 14 bustes van graven van Vlaanderen uitgewerkt.

De Graslei is een straat in het historische centrum van de Belgische stad Gent. De Graslei vormt de kaai op de rechteroever van de Leie. De kade en straat op de linkeroever is de Korenlei. Ze ligt tussen de Grasbrug en Sint-Michielsbrug in. Vanaf de 11de eeuw groeiden de handelsactiviteiten langs deze kades en werd dit de haven van de stad. De Sint-Michielskerk en Sint-Niklaaskerk kwamen aan beide zijden van de Leie nabij deze haven tot stand. Omwille van het graanstapelrecht van de stad, gebeurde alle invoer van graan in het Graafschap Vlaanderen via Gent en werden de Gras- en Korenlei samen met de Korenmarkt het centrum van de graanhandel in Vlaanderen. De huidige bebouwing is nog steeds een overblijfsel uit die tijd, al werden diverse gebouwen in de 18de en 19de eeuw aangepast. Voor de wereldtentoonstelling van 1913 in Gent werden de gevels grondig gerestaureerd. Het stadsbeeld van de Gras- en Korenlei werd in 1952 beschermd als landschap en in 1994 werden beide kades, hun omgeving en de aanpalende panden ook als stadsgezicht beschermd.

De Oude Vismijn is een van de oudste markten van de Belgische stad Gent. Oorspronkelijk bevond deze markt zich op de huidige Groentenmarkt. In 1689 kreeg ze haar huidige locatie op het Sint-Veerleplein met haar kenmerkend poortgebouw en vaste stallen in open lucht. Met het oog op deze nieuwe locatie kochten de schepenen van de Keure drie huizen van het Sint-Veerlekapittel, dat toen al driekwart eeuw was ondergebracht bij de Sint-Niklaaskerk. Ten westen van de Oude Vismijn loopt de Lieve en ten zuiden de Leie. Ten noordoosten ligt de wijk Patershol. Het poortgebouw werd in 1689 door stadsarchitect Adriaan Van Der Linden, naar de plannen van Arthur Quellyn, opgetrokken in barokstijl en versierd met drie beelden van zeegoden; het werd zwaar beschadigd door een brand in 1872. Enkel het beeld van Neptunus, van de hand van Guy Helderberg, kon worden gered. De andere beelden werden vervangen door nieuwe beelden, ontworpen door Adolphe Pauli, van een man en een vrouw die de Schelde en de Leie voorstellen. De dolfijnen werden ontworpen door Karel van Poucke. Een overdekte markthal als verkoopplaats voor vis, vlees en groenten werd toegevoegd terwijl op het open marktplein verder openbaar vis werd verkocht. Het gebouw werd voorzien van neogotische gevels, in het vooruitzicht van de Wereldtentoonstelling van 1913. In de 20e eeuw kende het gebouw een aantal functiewijzigingen (bandencentrale, bowlingzaal...). Aan de leegstand werd een einde gemaakt toen de stad een wedstrijd uitschreef om het pand een nieuwe bestemming te geven. In 2010 werd het pand heringericht als een horecazaak. De Oude Vismijn huisvest sinds 2 maart 2012 de Dienst Toerisme Gent.

De Korenlei is een straat in Gent, gelegen recht tegenover de Graslei, met daartussenin de rivier de Leie. Het geheel vormde van de 11e tot de 18e eeuw het middelpunt van de haven van Gent.

Het Sint-Veerleplein is een plein in de Belgische stad Gent. Het plein wordt aan de noordkant gedomineerd door het Gravensteen. Achter de gebouwen loopt ten westen van het plein de Lieve en ten zuiden de Leie. Ten oosten ligt de wijk Patershol. Het plein is genoemd naar de heilige Pharaïldis van Gent.

Het Korenstapelhuis of Spijker is een gildehuis in de Belgische stad Gent, aan de Graslei. Het is een romaans steen uit de late 12e eeuw, en daarmee een van de oudste voorbeelden van burgerlijke romaanse architectuur in de Lage Landen. Het is opgetrokken in Doornikse kalksteen. Het functioneerde tot 1734 als spijker (graanstapelplaats). Daarna deed het gebouw dienst als vergaderruimte voor de pijnders (graanlossers). In de 19e eeuw geraakte het gebouw in verval, tot het in 1901-1902 werd gerestaureerd. Tegenwoordig is er een hamburgerrestaurant in gevestigd. Rechts van het Korenstapelhuis is het Tolhuisje gelegen. De linkerzijmuur van het Tolhuisje is eigenlijk de buitenmuur van het Korenstapelhuis.

Het Tolhuisje is het kleinste huisje van de Belgische stad Gent en staat aan de Graslei. Het trapgeveltje dateert uit de 17de eeuw en had vroeger waarschijnlijk ook een middeleeuwse houten gevel. Vroeger was het tolhuisje een van de drukste plaatsen van de Gentse haven. Dit tolhuisje werd tot 1734 door de stapelheren gebruikt om de stapelrechten of taksen op goederen die in de haven verhandeld werden te innen. In 1912 restaureerde architect J. De Waele het tolhuisje, in de jaren 80 volgde nog een opfrissing en herinrichting. Het is nu een klein cafeetje. Binnen is te zien dat de zijmuren eigenlijk de buitenmuren van de aanliggende panden zijn, links het Korenstapelhuis en rechts het Tweede Korenmetershuis. Het pand is beschermd sinds 1952.

Het Gildehuis der Vrije Schippers is een van de best bewaarde gildehuizen aan de Graslei in Gent, op de oostelijke zijde van de Leie. De gilde van de Vrije schippers kocht het aan in 1530. Oorspronkelijk was het gebouw eigendom van de molenaarsgilde en droeg de naam Windas. Toen de kapitaalkrachtige vrije schippers het kochten lieten ze het in de stijl van de Brabantse gotiek restaureren. De Leie, tussen de Sint-Michielsbrug en de Grasbrug was vanaf de 10e tot de 18e eeuw een belangrijke binnenhaven voor Gent. In de tweede helft van de 17e eeuw zag de gilde zich om financiële redenen verplicht het gebouw te verkopen en het wisselde daarna een aantal keren van eigenaar. Het gildehuis kreeg een aantal verschillende functies en inrichtingen alhoewel het structureel vrijwel onaangetast bleef. De Belgische staat kocht het aan in 1897 en de trapgevel uitgevoerd in Balegemse steen werd gerestaureerd in de aanloop naar de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent. In 2015 startte een nieuwe restauratie en renovatie onder impuls van de nieuwe eigenaar, het Havenbedrijf van Gent, dat het gebouw kocht voor 1,85 miljoen euro. De gevel en het interieur worden opnieuw volledig gerestaureerd - kostprijs bijna 4 miljoen euro inclusief het archeologisch onderzoek - met maximaal behoud van de bestaande elementen. Het gebouw zal als representatieruimte dienen voor de Gentse haven. Op het gelijkvloers komt een expositieruimte waar Gentenaars en toeristen kunnen binnenlopen.

Het Gravensteen is een versterkte waterburcht, gelegen in de Oost-Vlaamse stad Gent met een vrijwel intact verdedigingssysteem. Het huidige kasteel in beheer van Historische Huizen Gent dateert uit 1180 en was de residentie van de graven van Vlaanderen tot 1353. Het werd oorspronkelijk nieuw slot ('novum castellum) genoemd. Het werd later herbestemd als rechtbank, gevangenis, muntdrukkerij en zelfs als katoenfabriek. Het werd in 1893-1903 gerestaureerd. Het is nu een museum en vormt een belangrijke toeristische trekpleister in de stad. Van de burcht zijn het poortgebouw, de walmuur, de donjon, de grafelijke residentie en de paardenstallen toegankelijk voor bezoekers.