San Francesco di Paola ai Monti

De Santa Maria ai Monti (ook wel bekend als Madonna dei Monti) is een kerk in Rome, gelegen in de wijk Monti, aan de via Madonna dei Monti. De kerk is gewijd aan de Heilige Maagd.

San Pietro in Vincoli (Sint-Petrus' Banden oftewel Sint Pieter in ketens) is een basiliek op de Esquilijn in Rome. De basiliek is gebouwd op de Esquilijn, in het midden van de 5e eeuw en dankt haar bestaan aan Eudoxia, dochter van Theodosius de Jonge. Haar moeder had haar de ketens gestuurd (welke ze van de bisschop Juvenalus van Jeruzalem gekregen had) die Herodes Agrippa I had gebruikt om de apostel Petrus te ketenen. Volgens het bijbelboek Handelingen was Petrus op bevel van koning Herodes in Jeruzalem aan de ketting gelegd en verscheen er een engel die hem bevrijdde. Petrus ging naar Rome waar hij gekruisigd werd. Voor de ketens (vincoli) die vanuit Jeruzalem naar Rome kwamen, stichtte de echtgenote van keizer Valentinianus in de vijfde eeuw een kerk binnen de muren van een antiek paleis. In de 15e en 18e eeuw werd de San Pietro in Vincoli meerdere malen verbouwd. De kerk is vooral bekend omdat deze plaats biedt aan het grafmonument voor Paus Julius II, ontworpen en deels gemaakt door Michelangelo. Het meest prominente en bekende beeld van dit grafmonument is het standbeeld van Mozes. Het beeldt Mozes uit na zijn terugkeer van de berg Sinaï met de twee gebodstafels. Dit monument zou oorspronkelijk veel groter worden, maar is door veel uitstel en vertraging in de huidige vorm in deze kerk opgesteld. De basiliek was titelkerk van Paus Julius II toen deze nog kardinaal was. De basiliek heeft diverse restauraties en verbouwingen ondergaan waaronder restauraties door Paus Adrianus I, Paus Sixtus IV en Paus Julius II. Er was ook een renovatie in 1875. De voordeur is van de hand van Baccio Pontelli uit 1475. Het interieur heeft een schip en twee zijbeuken, met drie apsissen en antieke pilaren in Dorische stijl. De kunstschilder en beeldhouwer Antonio Pollaiuolo is hier links van de ingang begraven. Ook de 15e-eeuwse Duitse humanist en kardinaal Nicolaus Cusanus is hier begraven en de kunstenaar Giulio Clovio.

De Thermen van Titus (Latijn:Thermae Titi) was een openbaar thermencomplex in het oude Rome.

Cavour is een station aan lijn B van de metro van Rome dat op 9 februari 1955. Het is genoemd naar Camillo Benso di Cavour de eerste premier van Italië.

Colosseo is een station aan lijn B van de metro van Rome dat op 9 februari 1955 geopend is.

De Colossus van Nero was een kolossaal standbeeld van keizer Nero in het oude Rome.

De Via dei Fori Imperiali is een belangrijke straat in het centrum van Rome.

Sant'Agata dei Goti een rooms-katholiek kerkgebouw in Rome gewijd aan de heilige martelares Agatha van Sicilië en als Titulus S. Agathae in Urbe een titeldiakonie voor een kardinaal-diaken.

De Tempel van Venus en Roma (Latijn: Templum Veneris et Romae) was een Romeinse tempel op de heuvel Velia in Rome. De Tempel van Venus en Roma was de grootste tempel van Rome en was gewijd aan de godinnen Venus Felix (de gelukkige Venus) en Roma Aeterna (het eeuwige Rome). De tempel werd door keizer Hadrianus ontworpen en de bouw werd begonnen in 121. Hoewel hij reeds in 135 door Hadrianus werd ingewijd, was hij pas in 141 onder Antoninus Pius volledig voltooid.

De Santa Francesca Romana, voorheen Santa Maria Nuova genoemd, is een op het Forum Romanum in Rome gelegen basiliek die is gewijd aan de heilige Francisca Romana. De kerk werd in de tiende eeuw gebouwd en incorporeerde een gebedsruimte die paus Paulus I hier, in een vleugel van de Tempel van Venus en Roma, had ingebouwd, op de plaats waar volgens de legende Simon, de tovenaar zou zijn gestorven. Volgens deze zelfde legende zou Simon aan Petrus en Paulus hebben willen laten zien dat hij machtiger was dan zij. Toen hij leviteerde zouden de beide apostelen op hun knieën zijn gevallen om te bidden, waarna de tovenaar dood neerviel. De kerk werd Santa Maria Nuova genoemd om haar te onderscheiden van de Santa Maria Antiqua die zich ook op het Forum bevond. Het gebouw werd in de dertiende eeuw door paus Honorius III grondig gerestaureerd. Sinds de veertiende eeuw is de bediening van de kerk in handen van de olivetanen. In de zestiende eeuw werd de kerk herwijd aan Francisca Romana, wier relieken in de kerk worden bewaard. In de kerk wordt ook een vijfde-eeuwse icoon Madonna Glycophilousa (Maria van de Tederheid, Italiaans: Madonna della dolcezza) bewaard die uit de Maria Antiqua afkomstig is. In de kerk bevindt zich ook de graftombe van paus Gregorius XI.

De Basilica van Maxentius (Latijn: Basilica Maxentii, Basilica Constantini of Basilica Nova) is een basilica in Rome, gebouwd in opdracht van keizer Maxentius. De bouw startte in 308, maar werd voltooid door Constantijn de Grote nadat hij zijn rivaal Maxentius in 312 had verslagen in de Slag bij de Milvische Brug. De basilica was het centrum voor rechtspraak en burgerlijke zaken. Hij is gebouwd op de heuvel Velia, op de plaats waar eerder de Pepermarkt was, en ligt aan het Forum Romanum. De drieschepige basilica stond op een enorm podium van 100 × 65 meter en mat zelf 80 × 57 m. Hij had een middenschip van 80 m lang, 25 m breed en 35 m hoog. Aan weerskanten hiervan waren zijbeuken van 16 m breed en 24,50 m hoog. De zijbeuken werden door enorme bogen in drieën gedeeld. Deze bogen steunden op grote pijlers. Daarvoor en in de hoeken stonden 8 enorme monolithische zuilen, waarvan er één is bewaard als Mariazuil voor de Santa Maria Maggiore. De vloer was bekleed met verschillende soorten gekleurd marmer. De muren, die tot wel 6 m dik zijn, waren gemaakt van beton met baksteen. De hoofdas lag oorspronkelijk in de lengterichting, parallel aan de Via Sacra. Aan de kant van het Colosseum was een 8 m diepe voorhal over de hele breedte van het gebouw met 5 ingangen naar de basilica. Aan de achterkant bevond zich een apsis, waarin Constantijn een 12 m hoog beeld van zichzelf liet plaatsen, waarvan het hoofd, een hand en een voet bewaard worden op de binnenplaats van de Capitolijnse Musea. Constantijn veranderde de oriëntatie van het gebouw 90° en maakte een nieuwe hoofdingang in de zijbeuk aan de Via Sacra en een apsis in de tegenoverliggende zijbeuk. Nu staat alleen nog de noordelijke zijbeuk overeind met zijn enorme tongewelven met cassettenplafond. Hierdoor kan men een goede indruk krijgen van de enorme omvang die het gebouw had. Het bouwkundige voorbeeld vormden niet de oudere basilica's, waarin het dak door een grote hoeveelheid zuilen werd gedragen, maar de hallen van de grote thermencomplexen.

Het Flavisch Amfitheater (Latijn: Amphitheatrum Flavium), beter bekend als het Colosseum, gebouwd in de 1e eeuw na Chr. te Rome, was het grootste amfitheater in het Romeinse Rijk.