Tempel van Venus en Roma

De Santa Francesca Romana, voorheen Santa Maria Nuova genoemd, is een op het Forum Romanum in Rome gelegen basiliek die is gewijd aan de heilige Francisca Romana. De kerk werd in de tiende eeuw gebouwd en incorporeerde een gebedsruimte die paus Paulus I hier, in een vleugel van de Tempel van Venus en Roma, had ingebouwd, op de plaats waar volgens de legende Simon, de tovenaar zou zijn gestorven. Volgens deze zelfde legende zou Simon aan Petrus en Paulus hebben willen laten zien dat hij machtiger was dan zij. Toen hij leviteerde zouden de beide apostelen op hun knieën zijn gevallen om te bidden, waarna de tovenaar dood neerviel. De kerk werd Santa Maria Nuova genoemd om haar te onderscheiden van de Santa Maria Antiqua die zich ook op het Forum bevond. Het gebouw werd in de dertiende eeuw door paus Honorius III grondig gerestaureerd. Sinds de veertiende eeuw is de bediening van de kerk in handen van de olivetanen. In de zestiende eeuw werd de kerk herwijd aan Francisca Romana, wier relieken in de kerk worden bewaard. In de kerk wordt ook een vijfde-eeuwse icoon Madonna Glycophilousa (Maria van de Tederheid, Italiaans: Madonna della dolcezza) bewaard die uit de Maria Antiqua afkomstig is. In de kerk bevindt zich ook de graftombe van paus Gregorius XI.

De Boog van Titus is een Romeinse ereboog op het Forum Romanum in Rome.

De Via dei Fori Imperiali is een belangrijke straat in het centrum van Rome.

De Boog van Constantijn is een antieke triomfboog in Rome. De boog werd opgericht ter herinnering aan de overwinning van Constantijn de Grote op de usurpator Maxentius tijdens de slag bij de Milvische brug in 312 na Christus. Het 21 meter hoge monument is gemaakt van marmer en baksteen, en werd voltooid in 315. Keizer Constantijn vierde hiermee zijn eerste decennium als heerser. De boog met drie doorgangen die grotendeels door Maxentius voltooid werd, is gebouwd naar het voorbeeld van de honderd jaar oudere Boog van Septimius Severus op het Forum Romanum. De Boog van Constantijn is gebouwd over de Via Triumphalis, de weg waarover de keizers vroeger tijdens hun triomftocht naar de Capitolijn trokken. Vanuit het zuiden naderend, rijst rechts achter de boog het Colosseum en links de door Maxentius herstelde Tempel van Venus en Roma op.

De Colossus van Nero was een kolossaal standbeeld van keizer Nero in het oude Rome.

De Tempel van Elagabal (Latijn:Elagaballium) was een tempel ter ere van de Syrische zonnegod El Gebal in het oude Rome.

De Basilica van Maxentius (Latijn: Basilica Maxentii, Basilica Constantini of Basilica Nova) is een basilica in Rome, gebouwd in opdracht van keizer Maxentius. De bouw startte in 308, maar werd voltooid door Constantijn de Grote nadat hij zijn rivaal Maxentius in 312 had verslagen in de Slag bij de Milvische Brug. De basilica was het centrum voor rechtspraak en burgerlijke zaken. Hij is gebouwd op de heuvel Velia, op de plaats waar eerder de Pepermarkt was, en ligt aan het Forum Romanum. De drieschepige basilica stond op een enorm podium van 100 × 65 meter en mat zelf 80 × 57 m. Hij had een middenschip van 80 m lang, 25 m breed en 35 m hoog. Aan weerskanten hiervan waren zijbeuken van 16 m breed en 24,50 m hoog. De zijbeuken werden door enorme bogen in drieën gedeeld. Deze bogen steunden op grote pijlers. Daarvoor en in de hoeken stonden 8 enorme monolithische zuilen, waarvan er één is bewaard als Mariazuil voor de Santa Maria Maggiore. De vloer was bekleed met verschillende soorten gekleurd marmer. De muren, die tot wel 6 m dik zijn, waren gemaakt van beton met baksteen. De hoofdas lag oorspronkelijk in de lengterichting, parallel aan de Via Sacra. Aan de kant van het Colosseum was een 8 m diepe voorhal over de hele breedte van het gebouw met 5 ingangen naar de basilica. Aan de achterkant bevond zich een apsis, waarin Constantijn een 12 m hoog beeld van zichzelf liet plaatsen, waarvan het hoofd, een hand en een voet bewaard worden op de binnenplaats van de Capitolijnse Musea. Constantijn veranderde de oriëntatie van het gebouw 90° en maakte een nieuwe hoofdingang in de zijbeuk aan de Via Sacra en een apsis in de tegenoverliggende zijbeuk. Nu staat alleen nog de noordelijke zijbeuk overeind met zijn enorme tongewelven met cassettenplafond. Hierdoor kan men een goede indruk krijgen van de enorme omvang die het gebouw had. Het bouwkundige voorbeeld vormden niet de oudere basilica's, waarin het dak door een grote hoeveelheid zuilen werd gedragen, maar de hallen van de grote thermencomplexen.

Colosseo is een station aan lijn B van de metro van Rome dat op 9 februari 1955 geopend is.

Het Flavisch Amfitheater (Latijn: Amphitheatrum Flavium), beter bekend als het Colosseum, gebouwd in de 1e eeuw na Chr. te Rome, was het grootste amfitheater in het Romeinse Rijk.

De Santi Quattro Coronati (Nederlands: Vier Gekroonde Heiligen) is een middeleeuwse basiliek in Rome gelegen aan de Via dei Santi Quattro. Rondom de basiliek groeide doorheen de loop der eeuwen een gans gebouwencomplex, waarvan de Silvesterkapel het bekendste onderdeel is.

De Tempel van Romulus (Latijn: templum divi Romuli) is een Romeinse tempel bij het Forum Romanum in Rome, die onderdeel is van de kerk Santi Cosma e Damiano.

De Basilica dei Santi Cosma e Damiano in Via Sacra is een basiliek in Rome.