Tempel van Elagabal

De Boog van Titus is een Romeinse ereboog op het Forum Romanum in Rome.

De Santi Quattro Coronati (Nederlands: Vier Gekroonde Heiligen) is een middeleeuwse basiliek in Rome gelegen aan de Via dei Santi Quattro. Rondom de basiliek groeide doorheen de loop der eeuwen een gans gebouwencomplex, waarvan de Silvesterkapel het bekendste onderdeel is.

De Santa Francesca Romana, voorheen Santa Maria Nuova genoemd, is een op het Forum Romanum in Rome gelegen basiliek die is gewijd aan de heilige Francisca Romana. De kerk werd in de tiende eeuw gebouwd en incorporeerde een gebedsruimte die paus Paulus I hier, in een vleugel van de Tempel van Venus en Roma, had ingebouwd, op de plaats waar volgens de legende Simon, de tovenaar zou zijn gestorven. Volgens deze zelfde legende zou Simon aan Petrus en Paulus hebben willen laten zien dat hij machtiger was dan zij. Toen hij leviteerde zouden de beide apostelen op hun knieën zijn gevallen om te bidden, waarna de tovenaar dood neerviel. De kerk werd Santa Maria Nuova genoemd om haar te onderscheiden van de Santa Maria Antiqua die zich ook op het Forum bevond. Het gebouw werd in de dertiende eeuw door paus Honorius III grondig gerestaureerd. Sinds de veertiende eeuw is de bediening van de kerk in handen van de olivetanen. In de zestiende eeuw werd de kerk herwijd aan Francisca Romana, wier relieken in de kerk worden bewaard. In de kerk wordt ook een vijfde-eeuwse icoon Madonna Glycophilousa (Maria van de Tederheid, Italiaans: Madonna della dolcezza) bewaard die uit de Maria Antiqua afkomstig is. In de kerk bevindt zich ook de graftombe van paus Gregorius XI.

De Tempel van Venus en Roma (Latijn: Templum Veneris et Romae) was een Romeinse tempel op de heuvel Velia in Rome. De Tempel van Venus en Roma was de grootste tempel van Rome en was gewijd aan de godinnen Venus Felix (de gelukkige Venus) en Roma Aeterna (het eeuwige Rome). De tempel werd door keizer Hadrianus ontworpen en de bouw werd begonnen in 121. Hoewel hij reeds in 135 door Hadrianus werd ingewijd, was hij pas in 141 onder Antoninus Pius volledig voltooid.

De Boog van Constantijn is een antieke triomfboog in Rome. De boog werd opgericht ter herinnering aan de overwinning van Constantijn de Grote op de usurpator Maxentius tijdens de slag bij de Milvische brug in 312 na Christus. Het 21 meter hoge monument is gemaakt van marmer en baksteen, en werd voltooid in 315. Keizer Constantijn vierde hiermee zijn eerste decennium als heerser. De boog met drie doorgangen die grotendeels door Maxentius voltooid werd, is gebouwd naar het voorbeeld van de honderd jaar oudere Boog van Septimius Severus op het Forum Romanum. De Boog van Constantijn is gebouwd over de Via Triumphalis, de weg waarover de keizers vroeger tijdens hun triomftocht naar de Capitolijn trokken. Vanuit het zuiden naderend, rijst rechts achter de boog het Colosseum en links de door Maxentius herstelde Tempel van Venus en Roma op.

De Palatijn (Latijn: Palatium (keizerlijk hof), Italiaans: Palatino), ook Palatijnheuvel of Palatijnse heuvel, is een van de zeven heuvels van Rome. Het geldt als de heuvel die het eerst werd bewoond, en was sinds de Romeinse keizertijd de heuvel waar de keizers hun paleis hadden. De naam is misschien afgeleid van de herdersgod Pales, maar deze etymologie is omstreden. In de Nederlandse taal is het gebruikelijke woord voor palatijn palts (Duits: Pfalz), waarmee vanaf de 7e eeuw de verblijfplaats van een vorst werd aangeduid, zowel de bebouwing als het grondgebied dat erbij hoorde. Omdat vorsten veel rondreisden, werd voor het beheer en bestuur bij afwezigheid een paltsgraaf aangesteld.

De Basilica van Maxentius (Latijn: Basilica Maxentii, Basilica Constantini of Basilica Nova) is een basilica in Rome, gebouwd in opdracht van keizer Maxentius. De bouw startte in 308, maar werd voltooid door Constantijn de Grote nadat hij zijn rivaal Maxentius in 312 had verslagen in de Slag bij de Milvische Brug. De basilica was het centrum voor rechtspraak en burgerlijke zaken. Hij is gebouwd op de heuvel Velia, op de plaats waar eerder de Pepermarkt was, en ligt aan het Forum Romanum. De drieschepige basilica stond op een enorm podium van 100 × 65 meter en mat zelf 80 × 57 m. Hij had een middenschip van 80 m lang, 25 m breed en 35 m hoog. Aan weerskanten hiervan waren zijbeuken van 16 m breed en 24,50 m hoog. De zijbeuken werden door enorme bogen in drieën gedeeld. Deze bogen steunden op grote pijlers. Daarvoor en in de hoeken stonden 8 enorme monolithische zuilen, waarvan er één is bewaard als Mariazuil voor de Santa Maria Maggiore. De vloer was bekleed met verschillende soorten gekleurd marmer. De muren, die tot wel 6 m dik zijn, waren gemaakt van beton met baksteen. De hoofdas lag oorspronkelijk in de lengterichting, parallel aan de Via Sacra. Aan de kant van het Colosseum was een 8 m diepe voorhal over de hele breedte van het gebouw met 5 ingangen naar de basilica. Aan de achterkant bevond zich een apsis, waarin Constantijn een 12 m hoog beeld van zichzelf liet plaatsen, waarvan het hoofd, een hand en een voet bewaard worden op de binnenplaats van de Capitolijnse Musea. Constantijn veranderde de oriëntatie van het gebouw 90° en maakte een nieuwe hoofdingang in de zijbeuk aan de Via Sacra en een apsis in de tegenoverliggende zijbeuk. Nu staat alleen nog de noordelijke zijbeuk overeind met zijn enorme tongewelven met cassettenplafond. Hierdoor kan men een goede indruk krijgen van de enorme omvang die het gebouw had. Het bouwkundige voorbeeld vormden niet de oudere basilica's, waarin het dak door een grote hoeveelheid zuilen werd gedragen, maar de hallen van de grote thermencomplexen.

De Via dei Fori Imperiali is een belangrijke straat in het centrum van Rome.

De Domus Tiberiana was een keizerlijk paleis in het oude Rome.

De Tempel van Romulus (Latijn: templum divi Romuli) is een Romeinse tempel bij het Forum Romanum in Rome, die onderdeel is van de kerk Santi Cosma e Damiano.

Het Huis van de Vestaalse maagden (Latijn: Atrium Vestae) was het woongebouw van de Vestaalse Maagden in het Oude Rome. Het huis lag bij het Forum Romanum, direct naast de Tempel van Vesta, waar de Vestaalse Maagden verantwoordelijk waren voor het brandend houden van het heilige vuur. De in het huis wonende maagden waren zes adellijke vrouwen, die de tempel dertig jaar dienden. Het gebouw had drie verdiepingen en telde 50 kamers. De vleugels waren gebouwd rondom een rechthoekig atrium, met een dubbele vijver. In de oostelijke hoek was een gewelfde ruimte, waarin een standbeeld van Numa Pompilius stond opgesteld. Hij was de stichter van de Vesta-cultus. Het huis was gebouwd aan de voet van de Palatijn, waar een heilig bos lag. Dit bos werd gedurende de eeuwen bebouwd, maar alle gebouwen hier inclusief het Huis van de Vestaalse Maagden werden verwoest tijdens de Grote brand van Rome in 64. Na de brand werd het huis herbouwd en bleef in gebruik tot de christelijke keizer Theodosius I aan het einde van de 4e eeuw de heidense cultus verbood. Vervolgens werd het huis gebruikt voor leden van het keizerlijk hof en later door het pauselijk hof. Het complex bleef tot in de 11e of 12e eeuw in gebruik. Bij opgravingen zijn lagere delen van het gebouw en de vijvers in het atrium blootgelegd. Rondom het atrium staan nu opgegraven beelden van Vestaalse Maagden opgesteld.

De Basilica dei Santi Cosma e Damiano in Via Sacra is een basiliek in Rome.