Palatijn

De Tempel van Apollo Palatinus (Latijn:Aedes Apollinis Palatini) was een belangrijke Romeinse tempel gebouwd op de Palatijn in het oude Rome.

De Domus Tiberiana was een keizerlijk paleis in het oude Rome.

De Tempel van Elagabal (Latijn:Elagaballium) was een tempel ter ere van de Syrische zonnegod El Gebal in het oude Rome.

De Santi Quattro Coronati (Nederlands: Vier Gekroonde Heiligen) is een middeleeuwse basiliek in Rome gelegen aan de Via dei Santi Quattro. Rondom de basiliek groeide doorheen de loop der eeuwen een gans gebouwencomplex, waarvan de Silvesterkapel het bekendste onderdeel is.

De Tempel van Juno Sospita (Latijn:aedem Sospitae lunoni) was een tempel ter ere van de godin Juno in het oude Rome. De cultus voor Juno Sospita (Juno de behouder) was afkomstig uit de Latijnse plaats Lanuvium. In 338 v.Chr. kregen de inwoners van Lanuvium het Romeinse burgerrecht en daarop namen de Romeinen ook de verering van Juno Sospita over. De eerste tempel voor Juno werd op de Palatijn gebouwd. Het bestaan van dit heiligdom is bekend door Ovidius, die meldt dat deze tempel in zijn tijd al niet meer bestond, maar oorspronkelijk direct naast de Tempel van Magna Mater stond. Naast het podium van de Tempel van Magna Mater zijn de fundamenten opgegraven van een klein gebouw uit de tijd van keizer Hadrianus, dat is geïdentificeerd als de Tempel van Victoria Virgo. Onder de tempel zijn de restanten van een oudere tempel uit het archaïsche tijdperk aangetroffen, die in de Republikeinse tijd is herbouwd. Hier werd ook een antefix met het hoofd van Juno opgegraven, waardoor het aannemelijk is dat op deze plaats oorspronkelijk de tempel voor Juno stond. De tweede tempel voor Juno Sospita stond op het Forum Holitorium.

De Tempel van Magna Mater of Cybele (Latijn:Aedes Magna Matris) was een tempel gewijd aan de moedergodin Cybele in het oude Rome.

Het Circus Maximus (Latijn voor grootste circus, in het Italiaans Circo Massimo) was in de oudheid een groot stadion in het centrum van Rome. Het circus werd voornamelijk gebruikt voor de populaire wagenrennen.

De Sint Anastasia is een basiliek in Rome. De Sint Anastasia werd gebouwd aan het einde van de 3e eeuw en begin van de 4e eeuw in opdracht van, naar men aanneemt, door een Romeinse vrouw, genaamd Anastasia. De kerk kreeg sinds de synode van Efeze (499) ook de naam titulus Anastasiae en werd later gewijd aan de heilige met dezelfde naam Anastasia van Sirmium. De kerk werd verscheidene malen gerestaureerd. De laatste restauratie dateert van de 17e eeuw onder Paus Urbanus VIII. Deze kerk heeft een band met Hiëronymus van Stridon, die hier de eucharistieviering zou gevierd hebben. Zijn beeltenis is te zien boven het altaar en is van de hand van Domenichino. De Sint-Anastasiabasiliek staat tussen de Palatijn en het Circus Maximus

De Boog van Titus is een Romeinse ereboog op het Forum Romanum in Rome.

Het Forum Romanum (Latijn voor Romeins marktplein) was in de oudheid het middelpunt van Rome. Het forum was in de gloriedagen van het Romeinse Rijk het politieke, juridische, religieuze en commerciële centrum van de stad.

Het Huis van de Vestaalse maagden (Latijn: Atrium Vestae) was het woongebouw van de Vestaalse Maagden in het Oude Rome. Het huis lag bij het Forum Romanum, direct naast de Tempel van Vesta, waar de Vestaalse Maagden verantwoordelijk waren voor het brandend houden van het heilige vuur. De in het huis wonende maagden waren zes adellijke vrouwen, die de tempel dertig jaar dienden. Het gebouw had drie verdiepingen en telde 50 kamers. De vleugels waren gebouwd rondom een rechthoekig atrium, met een dubbele vijver. In de oostelijke hoek was een gewelfde ruimte, waarin een standbeeld van Numa Pompilius stond opgesteld. Hij was de stichter van de Vesta-cultus. Het huis was gebouwd aan de voet van de Palatijn, waar een heilig bos lag. Dit bos werd gedurende de eeuwen bebouwd, maar alle gebouwen hier inclusief het Huis van de Vestaalse Maagden werden verwoest tijdens de Grote brand van Rome in 64. Na de brand werd het huis herbouwd en bleef in gebruik tot de christelijke keizer Theodosius I aan het einde van de 4e eeuw de heidense cultus verbood. Vervolgens werd het huis gebruikt voor leden van het keizerlijk hof en later door het pauselijk hof. Het complex bleef tot in de 11e of 12e eeuw in gebruik. Bij opgravingen zijn lagere delen van het gebouw en de vijvers in het atrium blootgelegd. Rondom het atrium staan nu opgegraven beelden van Vestaalse Maagden opgesteld.

De Santa Francesca Romana, voorheen Santa Maria Nuova genoemd, is een op het Forum Romanum in Rome gelegen basiliek die is gewijd aan de heilige Francisca Romana. De kerk werd in de tiende eeuw gebouwd en incorporeerde een gebedsruimte die paus Paulus I hier, in een vleugel van de Tempel van Venus en Roma, had ingebouwd, op de plaats waar volgens de legende Simon, de tovenaar zou zijn gestorven. Volgens deze zelfde legende zou Simon aan Petrus en Paulus hebben willen laten zien dat hij machtiger was dan zij. Toen hij leviteerde zouden de beide apostelen op hun knieën zijn gevallen om te bidden, waarna de tovenaar dood neerviel. De kerk werd Santa Maria Nuova genoemd om haar te onderscheiden van de Santa Maria Antiqua die zich ook op het Forum bevond. Het gebouw werd in de dertiende eeuw door paus Honorius III grondig gerestaureerd. Sinds de veertiende eeuw is de bediening van de kerk in handen van de olivetanen. In de zestiende eeuw werd de kerk herwijd aan Francisca Romana, wier relieken in de kerk worden bewaard. In de kerk wordt ook een vijfde-eeuwse icoon Madonna Glycophilousa (Maria van de Tederheid, Italiaans: Madonna della dolcezza) bewaard die uit de Maria Antiqua afkomstig is. In de kerk bevindt zich ook de graftombe van paus Gregorius XI.