Sint-Anastasiabasiliek

De Tempel van Apollo Palatinus (Latijn:Aedes Apollinis Palatini) was een belangrijke Romeinse tempel gebouwd op de Palatijn in het oude Rome.

De Tempel van Juno Sospita (Latijn:aedem Sospitae lunoni) was een tempel ter ere van de godin Juno in het oude Rome. De cultus voor Juno Sospita (Juno de behouder) was afkomstig uit de Latijnse plaats Lanuvium. In 338 v.Chr. kregen de inwoners van Lanuvium het Romeinse burgerrecht en daarop namen de Romeinen ook de verering van Juno Sospita over. De eerste tempel voor Juno werd op de Palatijn gebouwd. Het bestaan van dit heiligdom is bekend door Ovidius, die meldt dat deze tempel in zijn tijd al niet meer bestond, maar oorspronkelijk direct naast de Tempel van Magna Mater stond. Naast het podium van de Tempel van Magna Mater zijn de fundamenten opgegraven van een klein gebouw uit de tijd van keizer Hadrianus, dat is geïdentificeerd als de Tempel van Victoria Virgo. Onder de tempel zijn de restanten van een oudere tempel uit het archaïsche tijdperk aangetroffen, die in de Republikeinse tijd is herbouwd. Hier werd ook een antefix met het hoofd van Juno opgegraven, waardoor het aannemelijk is dat op deze plaats oorspronkelijk de tempel voor Juno stond. De tweede tempel voor Juno Sospita stond op het Forum Holitorium.

De Tempel van Magna Mater of Cybele (Latijn:Aedes Magna Matris) was een tempel gewijd aan de moedergodin Cybele in het oude Rome.

De Boog van de geldwisselaars (Latijn: Arcus Argentariorum) (Italiaans: Arco degli Argentari) is een kleine ereboog ter ere van keizer Septimius Severus in Rome.

De Boog van Janus (Italiaans:Arco di Giano, Latijn:Ianus Quirinus) is een Romeinse triomfboog uit de vierde eeuw in Rome. De Boog van Janus is gebouwd rond 356 n.Chr. in opdracht van keizer Constantius II ter ere van zijn vader Constantijn de Grote. De oorspronkelijke naam was dan ook Arcus divi Constantini, de boog van de vergoddelijkte Constantijn. Janus was de Romeinse god van de poorten en bruggen, maar deze naam voor de boog is pas na de Romeinse tijd bedacht. De boog is gebouwd in het Velabrum, de vallei tussen de belangrijkste heuvels van Rome, de Capitolijn en de Palatijn. Het Velabrum vormde de belangrijke verbinding tussen het Forum Romanum en het Forum Boarium. De Boog van Janus stond waarschijnlijk op een kruising van vier wegen en kon zo als overdekte handelsplaats gebruikt worden. Direct onder de boog stroomt de Cloaca Maxima, het antieke riool van Rome. De Boog van Janus is een zogenaamde quadrifrons-triomfboog, met vier gelijke zijden. Het is de enige van dit type in Rome die bewaard is gebleven. De boog is gebouwd op een vierkante basis van 12 meter en is ongeveer 16 meter hoog. De boog is gebouwd uit baksteen en bekleed met marmer, dat afkomstig was van oudere monumenten. In alle vier de zijden zijn twee rijen met halfronde nissen aangebracht, 48 in totaal, waar ooit beelden instonden. Iedere nis werd vroeger geflankeerd door twee kleine zuilen, een kenmerkend stijlelement uit de vierde eeuw. De sluitstenen van de vier bogen waren versierd met goddelijke figuren. Op de noordelijke en oostelijke zijden zijn nog de afbeeldingen van de godinnen Minerva en Roma te zien. In de middeleeuwen werd de Boog van Janus ingebouwd in een fort voor de familie Frangipani en op het dak van de boog werd een toren gebouwd. In 1827 werd het fort afgebroken en de boog in oorspronkelijke staat hersteld. Samen met de middeleeuwse toren werd echter ook de oorspronkelijke attiek per ongeluk verwijderd. Ter vervanging is nu een laag piramidevormig dak geplaatst.

Het Circus Maximus (Latijn voor grootste circus, in het Italiaans Circo Massimo) was in de oudheid een groot stadion in het centrum van Rome. Het circus werd voornamelijk gebruikt voor de populaire wagenrennen.

De Basilica di Santa Maria in Cosmedin is een basiliek in Rome. De driebeukige basiliek is in de 6e eeuw gebouwd op resten van een antiek gebouw, vermoedelijk de Ara Maxima Herculis. In de 8e eeuw werd de kerk door Paus Adrianus I aan Oost-Romeinse Grieken geschonken die gevlucht waren voor het iconoclasme. In deze periode is de basiliek uitgebreid met per schip een apsis. Uit deze tijd komt ook de met leeuwen versierde bisschopstroon. Onder Paus Calixtus II (12e eeuw) werd de kerk verder verbouwd en werden de voorhal, campanile toegevoegd evenals cosmatenkunst in het interieur. In de barokperiode werd het interieur van de kerk wederom aangepast, maar de toevoegingen uit deze periode zijn eind 19e eeuw weer verwijderd waardoor de kerk nu een gaaf 12e-eeuwse indruk maakt. In het voorportaal hangt de beroemde Bocca della Verità. Dit is een antieke marmeren schijf, met de afbeelding van een riviergod. Volgens een oude legende bijt de afgebeelde god de hand af van eenieder die zijn hand in de mond van de god doet en een leugen uitspreekt. Duizenden toeristen per jaar bezoeken de kerk om de legende op waarheid te testen.

La Bocca della Verità (Nederlands, De Mond der Waarheid) is een beroemde gebeeldhouwde afbeelding van een menselijk hoofd (mascaron) bij de Piazza Bocca della Verità in Rome. Het hoofd is afgebeeld op een grote marmeren schijf die stamt uit de Romeinse oudheid en vermoedelijk als onderdeel van een fontein of putdeksel gebruikt was. Het gezicht stelt waarschijnlijk een riviergod voor. Sinds de 17e eeuw staat La Bocca della Verità opgesteld in het voorportaal van de kerk Santa Maria in Cosmedin. De Mond der Waarheid staat bekend als een eeuwenoude leugendetector. Een middeleeuwse legende vertelt dat van ieder die zijn hand in de mond steekt en een leugen spreekt zijn hand afgebeten zal worden. De Bocca is beroemd geworden met de film Roman Holiday uit 1953 waarin Joe, acteur Gregory Peck, zijn hand in de mond steekt en vervolgens doet alsof hij zijn hand echt verliest. Zijn tegenspeelster Audrey Hepburn schrikt hier hevig van en achteraf bleek dit niet te zijn gespeeld. Dit deel van de scène stond niet in het script en Peck heeft het geïmproviseerd, tot grote schrik van Hepburn die hier niet op had gerekend. De Bocca della Verità is uitgegroeid tot een grote toeristische attractie in Rome. Op drukke dagen staan soms honderden mensen in de rij om hun hand in de mond te steken en de legende op waarheid te testen.

De Palatijn (Latijn: Palatium (keizerlijk hof), Italiaans: Palatino), ook Palatijnheuvel of Palatijnse heuvel, is een van de zeven heuvels van Rome. Het geldt als de heuvel die het eerst werd bewoond, en was sinds de Romeinse keizertijd de heuvel waar de keizers hun paleis hadden. De naam is misschien afgeleid van de herdersgod Pales, maar deze etymologie is omstreden. In de Nederlandse taal is het gebruikelijke woord voor palatijn palts (Duits: Pfalz), waarmee vanaf de 7e eeuw de verblijfplaats van een vorst werd aangeduid, zowel de bebouwing als het grondgebied dat erbij hoorde. Omdat vorsten veel rondreisden, werd voor het beheer en bestuur bij afwezigheid een paltsgraaf aangesteld.

Sant'Eligio dei ferrari is een kerkgebouw te Rome gelegen aan de Via di San Giovanni Decollato 9. De huidige kerk werd gebouwd in de 16de eeuw (1513?) op een oude gebedshuis dat vermeld werd in een bul uit 1302 van paus Bonifatius VIII. In 1453 werd de kerk door paus Nicolaas V geschonken aan het vernootschap van smeden (università dei Ferrari). Deze draagt de van de patroonheilige Sint Eligius (Sint-Elooi).

De Domus Tiberiana was een keizerlijk paleis in het oude Rome.

Het Forum Boarium is een oud marktplein in Rome. Het is het oudste forum van Rome en ligt op het kruispunt van enkele belangrijke wegen uit de oudheid.