Boog van Janus

De Boog van de geldwisselaars (Latijn: Arcus Argentariorum) (Italiaans: Arco degli Argentari) is een kleine ereboog ter ere van keizer Septimius Severus in Rome.

Sant'Eligio dei ferrari is een kerkgebouw te Rome gelegen aan de Via di San Giovanni Decollato 9. De huidige kerk werd gebouwd in de 16de eeuw (1513?) op een oude gebedshuis dat vermeld werd in een bul uit 1302 van paus Bonifatius VIII. In 1453 werd de kerk door paus Nicolaas V geschonken aan het vernootschap van smeden (università dei Ferrari). Deze draagt de van de patroonheilige Sint Eligius (Sint-Elooi).

Het Forum Boarium is een oud marktplein in Rome. Het is het oudste forum van Rome en ligt op het kruispunt van enkele belangrijke wegen uit de oudheid.

De Basilica di Santa Maria in Cosmedin is een basiliek in Rome. De driebeukige basiliek is in de 6e eeuw gebouwd op resten van een antiek gebouw, vermoedelijk de Ara Maxima Herculis. In de 8e eeuw werd de kerk door Paus Adrianus I aan Oost-Romeinse Grieken geschonken die gevlucht waren voor het iconoclasme. In deze periode is de basiliek uitgebreid met per schip een apsis. Uit deze tijd komt ook de met leeuwen versierde bisschopstroon. Onder Paus Calixtus II (12e eeuw) werd de kerk verder verbouwd en werden de voorhal, campanile toegevoegd evenals cosmatenkunst in het interieur. In de barokperiode werd het interieur van de kerk wederom aangepast, maar de toevoegingen uit deze periode zijn eind 19e eeuw weer verwijderd waardoor de kerk nu een gaaf 12e-eeuwse indruk maakt. In het voorportaal hangt de beroemde Bocca della Verità. Dit is een antieke marmeren schijf, met de afbeelding van een riviergod. Volgens een oude legende bijt de afgebeelde god de hand af van eenieder die zijn hand in de mond van de god doet en een leugen uitspreekt. Duizenden toeristen per jaar bezoeken de kerk om de legende op waarheid te testen.

La Bocca della Verità (Nederlands, De Mond der Waarheid) is een beroemde gebeeldhouwde afbeelding van een menselijk hoofd (mascaron) bij de Piazza Bocca della Verità in Rome. Het hoofd is afgebeeld op een grote marmeren schijf die stamt uit de Romeinse oudheid en vermoedelijk als onderdeel van een fontein of putdeksel gebruikt was. Het gezicht stelt waarschijnlijk een riviergod voor. Sinds de 17e eeuw staat La Bocca della Verità opgesteld in het voorportaal van de kerk Santa Maria in Cosmedin. De Mond der Waarheid staat bekend als een eeuwenoude leugendetector. Een middeleeuwse legende vertelt dat van ieder die zijn hand in de mond steekt en een leugen spreekt zijn hand afgebeten zal worden. De Bocca is beroemd geworden met de film Roman Holiday uit 1953 waarin Joe, acteur Gregory Peck, zijn hand in de mond steekt en vervolgens doet alsof hij zijn hand echt verliest. Zijn tegenspeelster Audrey Hepburn schrikt hier hevig van en achteraf bleek dit niet te zijn gespeeld. Dit deel van de scène stond niet in het script en Peck heeft het geïmproviseerd, tot grote schrik van Hepburn die hier niet op had gerekend. De Bocca della Verità is uitgegroeid tot een grote toeristische attractie in Rome. Op drukke dagen staan soms honderden mensen in de rij om hun hand in de mond te steken en de legende op waarheid te testen.

De Tempel van Magna Mater of Cybele (Latijn:Aedes Magna Matris) was een tempel gewijd aan de moedergodin Cybele in het oude Rome.

De Tempel van Juno Sospita (Latijn:aedem Sospitae lunoni) was een tempel ter ere van de godin Juno in het oude Rome. De cultus voor Juno Sospita (Juno de behouder) was afkomstig uit de Latijnse plaats Lanuvium. In 338 v.Chr. kregen de inwoners van Lanuvium het Romeinse burgerrecht en daarop namen de Romeinen ook de verering van Juno Sospita over. De eerste tempel voor Juno werd op de Palatijn gebouwd. Het bestaan van dit heiligdom is bekend door Ovidius, die meldt dat deze tempel in zijn tijd al niet meer bestond, maar oorspronkelijk direct naast de Tempel van Magna Mater stond. Naast het podium van de Tempel van Magna Mater zijn de fundamenten opgegraven van een klein gebouw uit de tijd van keizer Hadrianus, dat is geïdentificeerd als de Tempel van Victoria Virgo. Onder de tempel zijn de restanten van een oudere tempel uit het archaïsche tijdperk aangetroffen, die in de Republikeinse tijd is herbouwd. Hier werd ook een antefix met het hoofd van Juno opgegraven, waardoor het aannemelijk is dat op deze plaats oorspronkelijk de tempel voor Juno stond. De tweede tempel voor Juno Sospita stond op het Forum Holitorium.

De Area sacra di San Omobono is een belangrijke archeologische opgravingsplaats in Rome.

De Tempel van Portunus (Latijn:Templum Portuni) is een Romeinse tempel uit de 1e eeuw v.Chr. in Rome.

De Sint Anastasia is een basiliek in Rome. De Sint Anastasia werd gebouwd aan het einde van de 3e eeuw en begin van de 4e eeuw in opdracht van, naar men aanneemt, door een Romeinse vrouw, genaamd Anastasia. De kerk kreeg sinds de synode van Efeze (499) ook de naam titulus Anastasiae en werd later gewijd aan de heilige met dezelfde naam Anastasia van Sirmium. De kerk werd verscheidene malen gerestaureerd. De laatste restauratie dateert van de 17e eeuw onder Paus Urbanus VIII. Deze kerk heeft een band met Hiëronymus van Stridon, die hier de eucharistieviering zou gevierd hebben. Zijn beeltenis is te zien boven het altaar en is van de hand van Domenichino. De Sint-Anastasiabasiliek staat tussen de Palatijn en het Circus Maximus

De Tarpeïsche rots (Lat. Tarpeium saxum of rupes Tarpeia) was een hoge en steile rots aan de zuid-westkant van de Capitolijnse heuvel in Rome waar onder andere verraders vanaf werden gegooid. De rots was volgens een verhaal dat onder andere door Livius (I, 11) wordt verteld, genoemd naar Tarpeia, die haar vaderstad had verraden door gewapende Sabijnen de burcht binnen te laten. Volgens de Twaalftafelenwet kon men van de Tarpeïsche rots af gegooid worden voor het afleggen van valse getuigenissen (8, 23) en diefstal plegen als niet-vrij man (8, 14). Als andere vergrijpen waarvoor men deze straf kon krijgen, worden genoemd: verraad tegenover zijn eigen meester, incest, overlopen naar de vijand of vluchten, landverraad en incest als Vestaalse maagd. De uitvoering van de straf was in handen van tribunen of tribunen en consuls. De laatst bekende executie vond plaats in 43 n.Chr., daarna werd deze straf verboden. Tegenwoordig is van de hoge rots met moeite nog iets te zien, vanwege de overdadige begroeiing die het zicht belemmert. Op deze plaats loopt nu ook de Via Monte Tarpeo van de Capitolijnse heuvel naar het Forum Romanum. Met een donatie van modehuis Gucci is er door de gemeente Rome een herstelplan ontwikkeld om de rots weer in zijn oude glorie te herstellen.

De Tempel van Hercules Victor (ook wel de Tempel van Hercules Olivarius genoemd) is een antieke tempel uit de 2e eeuw v.Chr. in Rome. De ronde tempel die op de huidige Piazza Bocca della Verità staat, het vroegere Forum Boarium, is dankzij een inscriptie geïdentificeerd als de Tempel van Hercules Victor ('Hercules de overwinnaar'). De tempel werd vroeger onterecht Tempel van Vesta genoemd, vanwege de uitzonderlijke ronde vorm die hij deelt met Tempel van Vesta op het Forum Romanum. Hercules werd al vroeg vereerd op het Forum Boarium met een aan hem gewijd altaar, de Ara Maxima. Als mythische reden werd daarvoor gegeven dat hij daar niet ver vandaan de reus Cacus had verslagen nadat deze zijn runderen had gestolen. Maar Hercules werd ook algemeen vereerd door de Romeinen als de god van de winst en de kooplieden. In de vierde-eeuwse beschrijving van de 14 districten van Rome wordt hij Hercules Olivarius genoemd, de patroonheilige van het gilde van olearii (olijfoliehandelaren). Deze naam hangt samen met het feit dat de tempel eind 2de eeuw v.Chr. werd gesticht door de koopman Marcus Octavius Herrenus, die zijn rijkdom waarschijnlijk te danken had aan de olijfoliehandel. De Tempel van Hercules Victor is nog altijd in uitstekende staat, onder andere doordat het gebouw in de middeleeuwen als kerk werd gewijd: eerst in 1132 aan Santo Stefano delle Carrozze en in de 17de eeuw aan Santa Maria del Sole, naar aanleiding van de vondst van een Mariabeeld in de Tiber dat een zonnestraal zou hebben uitgezonden. Recente restauratiewerkzaamheden hebben de tempel in haar oorspronkelijke uitzicht hersteld. Dit is zelfs het oudst bewaard gebleven marmeren gebouw in Rome. Het cirkelvormige gebouw staat op een fundering van tufsteen; het heeft een rond podium met treden eveneens van tufsteen; een colonnade van twintig Korinthische zuilen (waarvan er één ontbreekt) werd in een concentrische ring rond de cilindrische cella geschikt. De muur van de cella is aan de buitenzijde bedekt met marmer en aan de binnenzijde met travertijn. Al deze elementen ondersteunden oorspronkelijk een dak en een architraaf, die verdwenen zijn. De ingang bevindt zich op het oosten. In de tempel is een blok marmer bewaard gebleven dat naar men aanneemt het cultusbeeld droeg. Daarop staan de naam van de godheid en de naam van de Griekse beeldhouwer: Scopas de jongere. Een verguld bronzen standbeeld van Hercules dat tijdens het pontificaat van paus Sixtus IV (1471-1484) werd teruggevonden op het Forum Boarium en nu is opgesteld in het Palazzo dei Conservatori van de Capitolijnse Musea, stelt waarschijnlijk het cultusbeeld voor.