place

Verbrande Brug (brug)

Bouwwerk in GrimbergenBrug in Vlaams-BrabantHefbrug
Verbrandebrug
Verbrandebrug

De Verbrande Brug is een hefbrug in de gemeente Grimbergen nabij het gelijknamige gehucht Verbrande Brug. De brug overspant het Zeekanaal Brussel-Schelde. De brug werd gebouwd in 1968 en heeft een metalen beweegbaar gedeelte met een lengte van 38,4 m en een breedte van 11,6 m. De brug is qua afmetingen identiek aan de Brielenbrug in Tisselt (Willebroek) en de Humbeekbrug in Grimbergen die in hetzelfde jaar werden gebouwd.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Verbrande Brug (brug) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Verbrande Brug (brug)
Verbrande Brugsesteenweg, Grimbergen

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Verbrande Brug (brug)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 50.947777777778 ° E 4.4133333333333 °
placeToon op kaart

Adres

Verbrande Brug

Verbrande Brugsesteenweg
1850 Grimbergen
Vlaams-Brabant, België
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q2302383)
linkOpenStreetMap (619826688)

Verbrandebrug
Verbrandebrug
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Vliegtuigloodsen (Grimbergen)
Vliegtuigloodsen (Grimbergen)

De vliegtuigloodsen op het vliegveld Grimbergen zijn twee ronde betonnen hangars, die ontworpen zijn door Alfred Hardy. De hangars werden in 1947 gebouwd op basis van het principe van een betonnen paddenstoelconstructie (la dalle autoportante) waarop Hardy in 1946 een patent had genomen. Volgens het principe van de ronde vorm van de schaalstructuur wordt de structuur van het dak op een innovatieve en zeer lichte manier gebouwd: hoewel de betonschalen voor het dak van de hangars nergens dikker zijn dan 10 cm, wordt dankzij een zelfdragende betonstructuur een oppervlakte van bijna 2000 m² overspannen. Er is geen buitenwand, maar een aaneenschakeling van schuifdeuren over de volledige omtrek. De diameter van de hangars bedraagt 50 meter; de binnenste cirkel waar de 4 poten zich bevinden heeft een diameter van 22 meter; de buitenste uitkraging bedraagt zo 14 meter vanaf de steunpunten tot de schuifdeuren rondom. Doordat de cirkelvormige structuur zelf in helling staat en aan zijn uiteinden door een trekring vastgehouden wordt, kan ze onder belasting niet openplooien. De krachtsverdeling is zo dat in principe in de trekring alle trekkrachten opgenomen worden (door de spankabels), en in de betonnen schaal zelf enkel de drukkrachten. Op deze manier worden de materialen optimaal benut, en kunnen ze kleiner gedimensioneerd worden. Dit ontwerp van Hardy was het enige Belgische werk dat werd opgenomen in de overzichtstentoonstelling Twentieth Century Engineering in 1964 in het New Yorkse Museum of Modern Art en is ouder dan de meeste schaalbetonnen realisaties van architecten zoals Eero Saarinen (Verenigde Staten) of Felix Candela (Mexico).