Keent (natuurgebied)

Keent (Brabants: Kent) is een Nederlandse buurtschap (voormalig dorp) in de Noord-Brabantse gemeente Oss, gelegen tussen het dorp Overlangel en de rivier de Maas. Keent is afgeleid van Keen, wat duidt op een barst of spleet. Dit heeft betrekking op het opgehoogde land, langs de rivier. Tot 2003 behoorde het tot de gemeente Ravenstein, die in dat jaar opging in het grotere Oss. De oudste vermelding van Keent dateert uit 1282. Het plaatsje heeft een Gelders verleden: tot 1923 behoorde het tot de Gelderse gemeente Balgoij, die in dat jaar opging in Overasselt. De Maas liep oorspronkelijk zuidelijk van het dorpje en vormde ook toen de grensrivier. Vanwege het overstrominggevaar, en in het bijzonder naar aanleiding van een overstroming in 1925, werd de Meander van Keent in 1938 afgesneden en kwam Keent op de linkeroever van de gekanaliseerde rivier te liggen. De verbinding met Balgoij is sindsdien verbroken. Met de Gelders-Brabantse grenscorrecties van 1958 ging Keent van de provincie Gelderland over naar de provincie Noord-Brabant en werd ingedeeld in de gemeente Ravenstein. Vanaf de 15e eeuw stond er een kapel in Keent, de Sint-Antoniuskapel. In de 19e eeuw verviel deze tot een ruïne; tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de restanten gebruikt om het vliegveld te verharden. Halverwege Keent en Balgoij stond een standerdmolen die in 1908 was gebouwd. In 1937 werd deze molen van Balgoij afgesneden door de nieuwe loop van de Maas en het gebied kwam in bezit van de Dienst Domeinen. Ze werd niet meer gebruikt, raakte in verval en uiteindelijk werd ze gesloopt. De oorspronkelijke meander is genomineerd als aardkundig monument. In het kader van een Irma-project (Interregionale Rijn-Maas Activiteiten) is, in de periode 2005-2014 de geul opnieuw uitgegraven. Hierna is een groot deel van het gebied "teruggegeven aan de natuur" (zie natuurgebied Keent). In 1933 is ten zuiden van Keent een strook land gebruikt als vliegveld voor een vliegtuigshow in Overasselt. In de Tweede Wereldoorlog werd Vliegveld Keent gebruikt tijdens Operatie Market Garden.

Vliegveld Keent is een voormalig vliegveld nabij de Nederlandse plaats Keent. Het vliegveld heeft een belangrijke functie gehad in de Operatie Market Garden. Tijdens deze operatie kreeg het de code airstrip B.82 Grave.

De Sint-Antoniuskerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Overlangel. De kerk is gewijd aan de heilige Antonius van Egypte. In 1854 werd de Sint-Antoniuskerk in Overlangel gebouwd, naar ontwerp van architect Wilhelmus Jacobus van Vogelpoel. Deze kerk verving de Sint-Antoniuskapel in Overlangel. Van Vogelpoel hanteerde een neogotische bouwstijl. In september 1854 werd de kerk ingewijd door bisschop Joannes Zwijsen. De kerk kent een opvallende smalle kerktoren die wordt bekroond met een open, gietijzeren spits. De entree in de toren is versierd met een frontaal en boven het frontaal is een beeld van Antonius aangebracht. Het bovenwerk is achtkantig en ondersteunt de spits. Het schip is eenbeukig en wordt overspannen door kruisribgewelven. In 1858 wordt in de kerk een orgel van Franciscus Cornelius Smits geplaatst en in 1895 volgt er een altaar. De kerk is in 1976 aangewezen als rijksmonument.

Overlangel (Brabants: Langel) is een dorp in de gemeente Oss, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Overlangel maakte sinds 1810 deel uit van de gemeente Herpen. In 1941 is deze gemeente geannexeerd door de gemeente Ravenstein. Deze is op haar beurt in 2003 door de gemeente Oss geannexeerd.

Balgoij of Balgoy is een dorp in de gemeente Wijchen, in de Nederlandse provincie Gelderland. Op 1 januari 2023 telde Balgoij 730 inwoners.

De Johannes de Doperkerk is de Rooms-Katholieke kerk van Balgoij. Het gebouw is gelegen aan de kruising van de Boomsestraat en de Hoeveweg. De kerk maakt deel uit van de parochie "De Twaalf Apostelen".

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Neerloon, in de provincie Noord-Brabant.

Neerloon (Brabants: Nerloewen, Lôn) is een dorp in de gemeente Oss, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant.

De Sint-Victorkerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Neerloon. De kerk is gewijd aan de heilige Victor van Xanten. Het gebied rondom Neerloon was lange tijd eigendom van de Dom van Xanten, die aldaar een hoeve bezat. Neerloon diende kerkelijke belasting te betalen aan Xanten en toen dit een keer niet gebeurde in de 13e eeuw, werd het gehele dorp geëxcommuniceerd. In 1405 liet het kapittel een kerk bouwen in Neerloon en gaf het dezelfde beschermheilige als de eigen dom. Na de Tachtigjarige oorlog komt de kerk in handen van de protestanten en waren katholieken gewezen op een schuurkerk. Doordat er amper protestanten in de omgeving woonden, raakte de kerk in verval. Dit werd verergerd toen de kerk beschadigd raakte door oorlogshandelingen in 1784. In de Franse tijd kregen de katholieken de kerk weer terug. Door een overstroming in 1820 stort de kerk in, op de toren na. Tegen deze toren wordt het jaar erop een nieuwe waterstaatskerk gebouwd die in 1824 in gebruik werd genomen. Echter duurde het nog tot 1848 dat de kerk ingewijd werd door bisschop Joannes Zwijsen. De kerk is opgezet als eenbeukige kerk met zadeldak. De 14e-eeuwse toren heeft in de onderste lagen tufsteen en is rond 1820 verhoogd. Bij deze verhoging zijn de bestaande galmgaten dichtgemetseld en nieuwe galmgaten aangebracht voorzien van rondbogen. Het uurwerk is afkomstig van klokkengieterij Eijsbouts. De toren is voorzien van een tentdak. In de kerk is een orgel aanwezig, in 1845 gemaakt door Franciscus Cornelius Smits. Daarnaast is er een verlaagd altaar aanwezig van circa 1700. De kerk is in 1965 aangewezen als rijksmonument.

Het Emmausklooster is een kapucijnenklooster te Velp.

De Sint-Vincentiuskerk is de voormalige parochiekerk van Velp (Noord-Brabant). Oorspronkelijk gewijd aan de heilige Vincentius Madelgarius werd later, vermoedelijk in de 17e eeuw, veeleer Vincentius van Zaragoza als patroonheilige beschouwd. De kerk was voordien verbonden aan het kapittel van de Heilige Vincentius te Zinnik. Oorspronkelijk stond hier een eenvoudig romaans tufstenen zaalkerkje. Het oudste deel van de huidige kerk is een deel van de zuidmuur die uit de 12e en misschien wel uit de 10e eeuw stamt. Dit is een overblijfsel van het oorspronkelijk gebouw en het zou een der oudste overgebleven kerkmuren in Noord-Brabant kunnen zijn. Het rechthoekig koor van het romaanse kerkje is bij opgravingen in 1957 blootgelegd. In het begin van de 16e eeuw werd dit koor vervangen door een breder, driezijdig gesloten gotisch koor. Daarop is het schip verhoogd en werd een noordbeuk aangebouwd. De toren stamt uit de 14e eeuw. Toen in 1648 de katholieke godsdienst in de Meierij van 's-Hertogenbosch en het Land van Cuijk verboden werd, bleef in het Land van Ravenstein, waartoe Velp behoorde, de godsdienstvrijheid bestaan. Daarom kon de Vincentiuskerk als parochiekerk in gebruik blijven. Op 29 juli 1674, tijdens het beleg van het naburige -door de Fransen bezette- stadje Grave door de Staatsen, werd de kerk in brand geschoten en daarna hersteld, waarbij de kerk iets werd verkleind. De toren kreeg een spits en in 1675 een klok. In 1755 kwam er een nieuw orgel. Als zodanig bestaat het kerkje nu nog. In 1936 werd begonnen met een nieuwe, grotere, parochiekerk die 2500 meter verderop in Nieuw-Velp werd gebouwd. De klok en het orgel werden overgebracht en in 1937 werd de nieuwe Sint-Vincentiuskerk ingewijd. Het oude kerkje kwam leeg te staan en raakte in verval. Van 1944-1945 zijn hier nog geallieerde militairen ingekwartierd geweest, wat het verval bespoedigde. Uiteindelijk werd de kerk van 1961-1963 gerestaureerd onder leiding van architect J. Strik, waarbij 17e en 18e-eeuwse wijzigingen werden verwijderd. Daarna is het nog korte tijd een kapel van de Nederlandse Gidsen Bond geweest, waarna het opnieuw leeg kwam te staan. Sedert 1977 wordt het kerkje, dat eigendom is van de gemeente Grave, benut door de Stichting "Kunst in 't Kerkje", die het gebruikt als expositieruimte en voor het houden van concerten. Het kerkje is gelegen tussen het Klooster Emmaüs en het voormalige klooster "De Bronkhorst".

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Velp, in de provincie Noord-Brabant.