place

Heilig Hartbeeld (Velp)

Beeld in Land van CuijkBeeld van Jan CustersGemeentelijk monument in Land van CuijkHeilig Hartbeeld in Noord-Brabant
20100724 090 Velp Heilig Hartbeeld
20100724 090 Velp Heilig Hartbeeld

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Velp, in de provincie Noord-Brabant.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Heilig Hartbeeld (Velp) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Heilig Hartbeeld (Velp)
Bronkhorstweg, Land van Cuijk

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Heilig Hartbeeld (Velp)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.761666666667 ° E 5.7155277777778 °
placeToon op kaart

Adres

Bronkhorstweg 62
5363 TZ Land van Cuijk
Noord-Brabant, Nederland
mapOpenen op Google Maps

20100724 090 Velp Heilig Hartbeeld
20100724 090 Velp Heilig Hartbeeld
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Sint-Vincentiuskerk (Velp)
Sint-Vincentiuskerk (Velp)

De Sint-Vincentiuskerk is de voormalige parochiekerk van Velp (Noord-Brabant). Oorspronkelijk gewijd aan de heilige Vincentius Madelgarius werd later, vermoedelijk in de 17e eeuw, veeleer Vincentius van Zaragoza als patroonheilige beschouwd. De kerk was voordien verbonden aan het kapittel van de Heilige Vincentius te Zinnik. Oorspronkelijk stond hier een eenvoudig romaans tufstenen zaalkerkje. Het oudste deel van de huidige kerk is een deel van de zuidmuur die uit de 12e en misschien wel uit de 10e eeuw stamt. Dit is een overblijfsel van het oorspronkelijk gebouw en het zou een der oudste overgebleven kerkmuren in Noord-Brabant kunnen zijn. Het rechthoekig koor van het romaanse kerkje is bij opgravingen in 1957 blootgelegd. In het begin van de 16e eeuw werd dit koor vervangen door een breder, driezijdig gesloten gotisch koor. Daarop is het schip verhoogd en werd een noordbeuk aangebouwd. De toren stamt uit de 14e eeuw. Toen in 1648 de katholieke godsdienst in de Meierij van 's-Hertogenbosch en het Land van Cuijk verboden werd, bleef in het Land van Ravenstein, waartoe Velp behoorde, de godsdienstvrijheid bestaan. Daarom kon de Vincentiuskerk als parochiekerk in gebruik blijven. Op 29 juli 1674, tijdens het beleg van het naburige -door de Fransen bezette- stadje Grave door de Staatsen, werd de kerk in brand geschoten en daarna hersteld, waarbij de kerk iets werd verkleind. De toren kreeg een spits en in 1675 een klok. In 1755 kwam er een nieuw orgel. Als zodanig bestaat het kerkje nu nog. In 1936 werd begonnen met een nieuwe, grotere, parochiekerk die 2500 meter verderop in Nieuw-Velp werd gebouwd. De klok en het orgel werden overgebracht en in 1937 werd de nieuwe Sint-Vincentiuskerk ingewijd. Het oude kerkje kwam leeg te staan en raakte in verval. Van 1944-1945 zijn hier nog geallieerde militairen ingekwartierd geweest, wat het verval bespoedigde. Uiteindelijk werd de kerk van 1961-1963 gerestaureerd onder leiding van architect J. Strik, waarbij 17e en 18e-eeuwse wijzigingen werden verwijderd. Daarna is het nog korte tijd een kapel van de Nederlandse Gidsen Bond geweest, waarna het opnieuw leeg kwam te staan. Sedert 1977 wordt het kerkje, dat eigendom is van de gemeente Grave, benut door de Stichting "Kunst in 't Kerkje", die het gebruikt als expositieruimte en voor het houden van concerten. Het kerkje is gelegen tussen het Klooster Emmaüs en het voormalige klooster "De Bronkhorst".

Kasteel Bronkhorst (Noord-Brabant)
Kasteel Bronkhorst (Noord-Brabant)

Kasteel Bronkhorst was een oud kasteel in Oud-Velp in Noord-Brabant. De eerste vermelding van dit kasteel dateert uit de 15e eeuw. Nadat het bouwwerk in de eeuwen daarop verschillende keren in andere handen over is gegaan, werd het in 1858 overgedragen aan de redemptoristinnen uit Brugge. Het kasteel staat ook bekend onder de naam Kasteelklooster Bronckhorst. Rond 1860 werd het kasteel grotendeels gesloopt en werd er een klooster gebouwd. Delen van het oorspronkelijke muurwerk werden in de kloostergebouwen opgenomen. Ook enkele door kruisgewelven overkluisde kelders zijn nog van het kasteel afkomstig. Het klooster was gewijd aan de Heilige Alfonsus en de zusters leidden een contemplatief leven. Het complex is gebouwd in een B-vorm en telt een vijftal vleugels. Uitbreidingen vonden plaats in 1867 en de voorgevel is vernieuwd in 1880. Architect was Theo Asseler. De neoromaanse kapel uit 1880 was eveneens het werk van Asseler. Tussen 1908 en 1910 werd een ingangspartij toegevoegd die door Alexander Kropholler was ontworpen. De kapel is in 1948 opnieuw ingezegend en in 1967 gemoderniseerd. Er woonden in het klooster 45 zusters, maar na de Tweede Wereldoorlog kwamen er steeds minder novicen, en daarom vertrokken in 1990 de laatste zusters naar Someren. Daarna is het klooster overgenomen door stichting Beth Hachajiem, die het klooster verbouwde voor bewoning door gezinnen en alleenstaanden, deze stichting had als doel de opvang van mensen in (tijdelijke) maatschappelijke nood. Tevens heeft deze stichting het onderhoud van het pand en de tuinen uitgevoerd, maar moest in 2011 wegens gebrek aan voldoende vrijwilligers het pand aan de huidige eigenaar verkopen. Momenteel is het klooster in gebruik voor tijdelijke bewoning onder de naam kasteelklooster.

Keent (Oss)
Keent (Oss)

Keent (Brabants: Kent) is een Nederlandse buurtschap (voormalig dorp) in de Noord-Brabantse gemeente Oss, gelegen tussen het dorp Overlangel en de rivier de Maas. Keent is afgeleid van Keen, wat duidt op een barst of spleet. Dit heeft betrekking op het opgehoogde land, langs de rivier. Tot 2003 behoorde het tot de gemeente Ravenstein, die in dat jaar opging in het grotere Oss. De oudste vermelding van Keent dateert uit 1282. Het plaatsje heeft een Gelders verleden: tot 1923 behoorde het tot de Gelderse gemeente Balgoij, die in dat jaar opging in Overasselt. De Maas liep oorspronkelijk zuidelijk van het dorpje en vormde ook toen de grensrivier. Vanwege het overstrominggevaar, en in het bijzonder naar aanleiding van een overstroming in 1925, werd de Meander van Keent in 1938 afgesneden en kwam Keent op de linkeroever van de gekanaliseerde rivier te liggen. De verbinding met Balgoij is sindsdien verbroken. Met de Gelders-Brabantse grenscorrecties van 1958 ging Keent van de provincie Gelderland over naar de provincie Noord-Brabant en werd ingedeeld in de gemeente Ravenstein. Vanaf de 15e eeuw stond er een kapel in Keent, de Sint-Antoniuskapel. In de 19e eeuw verviel deze tot een ruïne; tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de restanten gebruikt om het vliegveld te verharden. Halverwege Keent en Balgoij stond een standerdmolen die in 1908 was gebouwd. In 1937 werd deze molen van Balgoij afgesneden door de nieuwe loop van de Maas en het gebied kwam in bezit van de Dienst Domeinen. Ze werd niet meer gebruikt, raakte in verval en uiteindelijk werd ze gesloopt. De oorspronkelijke meander is genomineerd als aardkundig monument. In het kader van een Irma-project (Interregionale Rijn-Maas Activiteiten) is, in de periode 2005-2014 de geul opnieuw uitgegraven. Hierna is een groot deel van het gebied "teruggegeven aan de natuur" (zie natuurgebied Keent). In 1933 is ten zuiden van Keent een strook land gebruikt als vliegveld voor een vliegtuigshow in Overasselt. In de Tweede Wereldoorlog werd Vliegveld Keent gebruikt tijdens Operatie Market Garden.