Kasteel Ten Goye

Marckenburg (ook: Merckenburg; Markenburg; Merkenburg) is een voormalig kasteel bij Houten in de Nederlandse provincie Utrecht. Het kasteel werd mogelijk in de 13e eeuw gesticht door een lid van de familie van Ten Goye, waar het maar 500 meter vandaan stond. In 1335 sterft de familie Ten Goye in mannelijke lijn uit. Erfdochter Margriet Ten Goye trouwt met Hendrik van Vianen. In 1347 ging Bisschop Jan van Arkel voor enkele jaren naar het buitenland. Hij stelde zes voogden aan over het Sticht Utrecht, waaronder Hendrik van Vianen. Bij zijn terugkeer in 1352 worden de voogden van hun ambt ontheven. Hendrik van Vianen en nog twee andere zijn het daar niet mee eens en binden de strijd aan met de bisschop. Kort daarop sterft Hendrik, waarna zijn zoon Gijsbrecht de strijd voortzet. In mei 1353 wordt de Marckenburg belegerd en na negen weken ingenomen en verwoest. Op 22 oktober 1355 vindt er een verzoening plaats, waarbij Gijsbrecht belooft Ten Goye niet verder te versterken en Marckenburg niet te herbouwen.

De Wickenburghseweg is een straat in de Nederlandse plaats 't Goy, gemeente Houten. De straat loopt vanaf de Beusichemseweg tot aan de Tiendweg. De Wickenburghseweg is ca. 1,8 km lang. Tot begin jaren '60 droeg deze weg een andere naam, nl Goyse Molensteeg. Er bevinden zich enkele monumentale boerderijen en huizen alsook het voormalig kasteel Wickenburgh aan de Wickenburghseweg. Op de Wickenburghseweg komt enkel het Groenedijkje uit.

De Beusichemseweg is een straat in de Nederlandse plaatsen Houten en 't Goy, gemeente Houten. De straat loopt vanaf de Beusichemsetuin in Houten richting 't Goy over het Amsterdam-Rijnkanaal tot aan de Lekdijk die parallel loopt aan de rivier de Lek. Het eerste stuk Beusichemseweg is ca. 300 meter lang en het tweede gedeelte ca. 6,5 km. Er bevinden zich enkele monumentale boerderijen alsook de R.K. kerk O.L.V. Hemelvaart aan de Beusichemseweg in 't Goy.

Wickenburgh, voorheen Westenstein, is een voormalig kasteel, nu buitenplaats bij 't Goy, gemeente Houten in de Nederlandse provincie Utrecht. Er bestaan aanwijzingen dat Wickenburgh de opvolger is van een hofstede uit de karolingische tijd, de Westrummerhofstede. Het huis werd gebouwd aan de rand van de Westrummerweijde, dat in de vroege middeleeuwen onderdeel uitmaakte van het gebied Westrum, een nederzetting waaromheen akkers en weidegebieden lagen. Een kaart uit 1641 laat voor het huis een ronde vijver zien met daarin een rond eiland. Op dit eiland zou op een verhoging een in hout opgetrokken hoogmiddeleeuws mottekasteeltje kunnen hebben gestaan.

't Goy is een dorp in de gemeente Houten, in de Nederlandse provincie Utrecht; het is gelegen ten zuidoosten van Houten. Vanaf 1966 is het uitgegroeid van gehucht tot een klein dorp met nieuwbouw (vrijstaande bungalows). 't Goy telde in 2023 670 inwoners. De aanvankelijk dichte beplanting met boomgaarden is voor een flink deel verdwenen. In 't Goy ligt landgoed Wickenburgh uit het jaar 1381. Het landgoed heeft een wit landhuis met een duiventoren, oprijlaan en een groot bos achter het huis. 't Goy bestaat eigenlijk uit twee dorpen. Het "Oude Goy" (plaatselijk ook wel "het Goyse Dorp" genoemd) is een laatmiddeleeuws dorp uit de 14e eeuw, dat is ontstaan rond het kasteel Ten Goye (eerste vermelding 10e eeuw). Dit kasteel was een van de grootste kastelen die de regio kende en de eigenaren (Heren van Goye) heersten over de omgeving. Het dorp had een openbare lagere school aan de Wickenburghseweg die een van de kleinste van het land was (ten slotte nog maar acht leerlingen in 1969). Ook was in die jaren in het oude Goy aan de Wickenburghseweg een vakschool voor de fruitteelt gevestigd, vernoemd naar een Jonkheer Van Tets, een pleitbezorger van de fruitteeltbelangen van weleer. Het tweede deel van het dorpje ligt op enige afstand en staat bekend als het Nieuwe Goy. Dit dorpje is ontstaan rond de bouw van de katholieke kerk in 1870. De belangrijkste elementen in dit dorp zijn de voetbalvelden, een café, een rooms-katholieke basisschool en een landbouwschool (thans dorpshuis). Dit dorpje is te zien op de luchtfoto hiernaast. De bevolking was voorheen voornamelijk werkzaam in de landbouw/fruitteelt (appels, kersen enzovoorts). Thans zijn het veel stedelingen die hier buiten zijn komen wonen. Aan de Tuurdijk zijn restanten van een Romeinse villa ontdekt. Het is een van de drie Romeinse bouwwerken waarvan in de gemeente Houten sporen zijn gevonden. In 1396 werd 't Goy geplunderd door roofridder Jan van Rhijnestein uit Cothen. VV 't Goy is de voetbalvereniging van 't Goy. De club speelt op sportpark de Eng.

De Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming is een rooms-katholieke kerk in het Nederlandse dorp 't Goy (gemeente Houten) aan de Beusichemseweg 104.

VV 't Goy is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit 't Goy in Utrecht, opgericht in 1962. Het eerste elftal van de club speelt in de Vierde klasse zondag (seizoen 2020/21). De club speelt op sportpark de Eng in 't Goy.

De Provincialeweg is een weg in het Nederlandse dorp Schalkwijk (gemeente Houten). De Provincialeweg loopt vanaf de "Lekdijk" tot aan de "Schalkwijkseweg" en de Jonkheer Ramweg. De Provincialeweg ligt parallel aan de Overeind met ertussenin een sloot. Zijstraten van de Provincialeweg zijn de Pothuizerweg en de Zuwedijk. Ook ligt de Brink aan de Provincialeweg. Aan de Provincialeweg bevinden zich tal van huizen en boerderijen die rijks- en gemeentemonument zijn. Ook het museum van Schalkwijk, Dijkmagazijn de Heul, bevindt zich aan de Provincialeweg 70. Het museum de Heul dankt zijn naam aan het gehucht de Heul.

De Overeind is een weg in het Nederlandse dorp Schalkwijk, gemeente Houten. Nagenoeg over zijn volle lengte van 2,7 kilometer is het een parallelweg van de Provincialeweg. De Provincialeweg en de Overeind tellen tientallen huizen, boerderijen en andere bouwwerken die aangemerkt zijn als rijksmonument of gemeentelijk monument van Houten. Beide wegen lopen parallel aan het Amsterdam-Rijnkanaal, dat enkele honderden meters noordelijker ligt. Aan de oostkant sluit de Provincialeweg aan op de Lekdijk aan de Utrechtse kant van de Lek. Iets verderop, op de kruising met de Pothuizerweg en de Zuwedijk begint de Overeind. De wegen worden gescheiden door een vaart, de Schalkwijkse Wetering. Zijstraten zijn er niet, maar wel verschillende verbindingsbruggetjes tussen de wegen. De wegen en de wetering vormen de as van een slagenverkaveling. Net ten oosten van Schalkwijk takt de Overeind zich af naar het zuiden en loopt na driehonderd meter dood. Deze tak vormde een verbinding met Kasteel Schalkwijk, maar wordt nu geblokkeerd door de spoorlijn Amsterdam – Maastricht.

De Brink is een plein in het Nederlandse dorp Schalkwijk, gemeente Houten. De Brink loopt in het rond en begint bij de Provincialeweg waar hij ook weer eindigt. Naast de Brink ligt ook voor een gedeelte de "Kerkweg". Er bevinden zich aan de Brink diverse panden die een rijks- of gemeentelijk monument zijn zoals de eeuwenoude hervormde kerk.

De Hervormde kerk is een kerkgebouw in het Nederlandse dorp Schalkwijk (gemeente Houten) aan de Brink 10. De kerk bestaat uit een eenbeukig schip, een romaanse toren en een gotisch koor. Daarvan is het benedendeel laatromaans en het bovendeel laatgotisch. In 1804 werd het koor verlaagd en het schip vervangen door het huidige. De naast de kerk gelegen pastorie is een monumentaal herenhuis uit 1835. Op het kerkhof is een oorlogsgraf van het Gemenebest (Commonwealth War Grave) te vinden. Begraven ligt soldaat Private E.D. Meredith (King's Own Scottish Borders Airborne). Hij is een slachtoffer van de Slag om Arnhem in 1944.

Station Schalkwijk is een voormalig station te Schalkwijk aan de Staatslijn H. Het station werd geopend op 1 november 1868. Het station was voorzien van een zware fundering. Tijdens de bouw in 1867 bleek het aangebrachte zandlichaam te verzakken. Hierdoor kon geen gebruik worden gemaakt van een zandfundering zoals bij station Houten. Uit tekeningen in het Utrechts Archief blijkt dat in de grond bogen van 3 meter hoog zijn gemetseld. Deze bogen stonden weer op houten palen. Het station werd daardoor met enige vertraging in de planning opgeleverd, maar wel tijdig voor het in dienst stellen van de spoorlijn. Het station was aan de westkant wit bepleisterd. Deze bepleistering was aangebracht aan de regenkant en moest bescherming tegen het regenwater aanbrengen. De oostkant was metselwerk. Tot 15 mei 1935 was er sprake van persoonsvervoer. Daarna werd het station gebruikt voor de aanvoer van steenkool. Het gebouw werd daarna omgebouwd tot een woning. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kon door passagiers gebruik worden gemaakt van het station. Het stationsgebouw, groot type SS vijfde klasse, werd in 1964 gesloopt. De halte Schalkwijk werd in 1970 afgebroken.