Wickenburghseweg

Wickenburgh, voorheen Westenstein, is een voormalig kasteel, nu buitenplaats bij 't Goy, gemeente Houten in de Nederlandse provincie Utrecht. Er bestaan aanwijzingen dat Wickenburgh de opvolger is van een hofstede uit de karolingische tijd, de Westrummerhofstede. Het huis werd gebouwd aan de rand van de Westrummerweijde, dat in de vroege middeleeuwen onderdeel uitmaakte van het gebied Westrum, een nederzetting waaromheen akkers en weidegebieden lagen. Een kaart uit 1641 laat voor het huis een ronde vijver zien met daarin een rond eiland. Op dit eiland zou op een verhoging een in hout opgetrokken hoogmiddeleeuws mottekasteeltje kunnen hebben gestaan.

Kasteel Ten Goye was een kasteel in de gemeente Houten. Het heeft gestaan langs de Wickenburghseweg, in de binnenbocht ter hoogte van 't Goysedorp. Het kasteel werd gebouwd in de 10e eeuw als een mottekasteel. Het was het bestuurlijk centrum van het gouw en latere graafschap Opgooi. In 1126 wordt het kasteel voor het eerst genoemd. Vermoed wordt dat het in die tijd een klein stenen kasteel was. Het stadium van mottekasteel was toen gepasseerd. In het noorden was een voorhuis en het hoofdgebouw stond zuidelijker. Het kasteel werd bewoond door het geslacht Van Goye. Deze edelen voerden taken uit als burggraaf en maarschalk van Het Nedersticht.

Marckenburg (ook: Merckenburg; Markenburg; Merkenburg) is een voormalig kasteel bij Houten in de Nederlandse provincie Utrecht. Het kasteel werd mogelijk in de 13e eeuw gesticht door een lid van de familie van Ten Goye, waar het maar 500 meter vandaan stond. In 1335 sterft de familie Ten Goye in mannelijke lijn uit. Erfdochter Margriet Ten Goye trouwt met Hendrik van Vianen. In 1347 ging Bisschop Jan van Arkel voor enkele jaren naar het buitenland. Hij stelde zes voogden aan over het Sticht Utrecht, waaronder Hendrik van Vianen. Bij zijn terugkeer in 1352 worden de voogden van hun ambt ontheven. Hendrik van Vianen en nog twee andere zijn het daar niet mee eens en binden de strijd aan met de bisschop. Kort daarop sterft Hendrik, waarna zijn zoon Gijsbrecht de strijd voortzet. In mei 1353 wordt de Marckenburg belegerd en na negen weken ingenomen en verwoest. Op 22 oktober 1355 vindt er een verzoening plaats, waarbij Gijsbrecht belooft Ten Goye niet verder te versterken en Marckenburg niet te herbouwen.

Station Schalkwijk is een voormalig station te Schalkwijk aan de Staatslijn H. Het station werd geopend op 1 november 1868. Het station was voorzien van een zware fundering. Tijdens de bouw in 1867 bleek het aangebrachte zandlichaam te verzakken. Hierdoor kon geen gebruik worden gemaakt van een zandfundering zoals bij station Houten. Uit tekeningen in het Utrechts Archief blijkt dat in de grond bogen van 3 meter hoog zijn gemetseld. Deze bogen stonden weer op houten palen. Het station werd daardoor met enige vertraging in de planning opgeleverd, maar wel tijdig voor het in dienst stellen van de spoorlijn. Het station was aan de westkant wit bepleisterd. Deze bepleistering was aangebracht aan de regenkant en moest bescherming tegen het regenwater aanbrengen. De oostkant was metselwerk. Tot 15 mei 1935 was er sprake van persoonsvervoer. Daarna werd het station gebruikt voor de aanvoer van steenkool. Het gebouw werd daarna omgebouwd tot een woning. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kon door passagiers gebruik worden gemaakt van het station. Het stationsgebouw, groot type SS vijfde klasse, werd in 1964 gesloopt. De halte Schalkwijk werd in 1970 afgebroken.

De Brink is een plein in het Nederlandse dorp Schalkwijk, gemeente Houten. De Brink loopt in het rond en begint bij de Provincialeweg waar hij ook weer eindigt. Naast de Brink ligt ook voor een gedeelte de "Kerkweg". Er bevinden zich aan de Brink diverse panden die een rijks- of gemeentelijk monument zijn zoals de eeuwenoude hervormde kerk.

De Hervormde kerk is een kerkgebouw in het Nederlandse dorp Schalkwijk (gemeente Houten) aan de Brink 10. De kerk bestaat uit een eenbeukig schip, een romaanse toren en een gotisch koor. Daarvan is het benedendeel laatromaans en het bovendeel laatgotisch. In 1804 werd het koor verlaagd en het schip vervangen door het huidige. De naast de kerk gelegen pastorie is een monumentaal herenhuis uit 1835. Op het kerkhof is een oorlogsgraf van het Gemenebest (Commonwealth War Grave) te vinden. Begraven ligt soldaat Private E.D. Meredith (King's Own Scottish Borders Airborne). Hij is een slachtoffer van de Slag om Arnhem in 1944.

De Schalkwijkse spoorbrug tussen Houten en Schalkwijk, overspant het Amsterdam-Rijnkanaal en maakt deel uit van de spoorlijn Utrecht - Boxtel. De brug bestaat uit een verstijfde boogbrug van 188,1 meter en twee zijoverspanningen van 35,35 meter. De brug was jarenlang donkergrijs met wit, maar is sinds 2011 geheel wit geschilderd. Vlak daarnaast ligt de Schalkwijksebrug, met een tweestrooks verkeersweg en fietspad. De later gebouwde Muiderspoorbrug is constructief gezien gebaseerd op de Schalkwijkse spoorbrug en heeft dezelfde afmetingen.

De Provincialeweg is een weg in het Nederlandse dorp Schalkwijk (gemeente Houten). De Provincialeweg loopt vanaf de "Lekdijk" tot aan de "Schalkwijkseweg" en de Jonkheer Ramweg. De Provincialeweg ligt parallel aan de Overeind met ertussenin een sloot. Zijstraten van de Provincialeweg zijn de Pothuizerweg en de Zuwedijk. Ook ligt de Brink aan de Provincialeweg. Aan de Provincialeweg bevinden zich tal van huizen en boerderijen die rijks- en gemeentemonument zijn. Ook het museum van Schalkwijk, Dijkmagazijn de Heul, bevindt zich aan de Provincialeweg 70. Het museum de Heul dankt zijn naam aan het gehucht de Heul.

De Beusichemseweg is een straat in de Nederlandse plaatsen Houten en 't Goy, gemeente Houten. De straat loopt vanaf de Beusichemsetuin in Houten richting 't Goy over het Amsterdam-Rijnkanaal tot aan de Lekdijk die parallel loopt aan de rivier de Lek. Het eerste stuk Beusichemseweg is ca. 300 meter lang en het tweede gedeelte ca. 6,5 km. Er bevinden zich enkele monumentale boerderijen alsook de R.K. kerk O.L.V. Hemelvaart aan de Beusichemseweg in 't Goy.

Het treinongeval bij Houten had plaats op 7 juni 1917. Bij het spoorwegongeval ontspoorden tussen Houten en Schalkwijk elf rijtuigen, daarbij raakten elf mensen gewond. De toenmalige koningin Wilhelmina was een van de passagiers, ze bleef ongedeerd. De ravage was enorm, getuige foto- en filmbeelden die van de plek van het ongeluk gemaakt zijn, en het was een geluk dat er niet meer slachtoffers vielen.

De Overeind is een weg in het Nederlandse dorp Schalkwijk, gemeente Houten. Nagenoeg over zijn volle lengte van 2,7 kilometer is het een parallelweg van de Provincialeweg. De Provincialeweg en de Overeind tellen tientallen huizen, boerderijen en andere bouwwerken die aangemerkt zijn als rijksmonument of gemeentelijk monument van Houten. Beide wegen lopen parallel aan het Amsterdam-Rijnkanaal, dat enkele honderden meters noordelijker ligt. Aan de oostkant sluit de Provincialeweg aan op de Lekdijk aan de Utrechtse kant van de Lek. Iets verderop, op de kruising met de Pothuizerweg en de Zuwedijk begint de Overeind. De wegen worden gescheiden door een vaart, de Schalkwijkse Wetering. Zijstraten zijn er niet, maar wel verschillende verbindingsbruggetjes tussen de wegen. De wegen en de wetering vormen de as van een slagenverkaveling. Net ten oosten van Schalkwijk takt de Overeind zich af naar het zuiden en loopt na driehonderd meter dood. Deze tak vormde een verbinding met Kasteel Schalkwijk, maar wordt nu geblokkeerd door de spoorlijn Amsterdam – Maastricht.

Schalkwijk is een dorp binnen de gemeente Houten, in de Nederlandse provincie Utrecht, gelegen nabij de stad Utrecht. Het dorp is ontstaan nadat in het jaar 1130 diverse gebieden zoals Vuijlcop, Waalseveld, Bieshaar, Tetwijk, Goyerveld, Kanenbroek en Blokhoven werden ontgonnen. Schalkwijk was vanaf 1812 een gemeente tot het in 1962 opging in gemeente Houten. Sinds 1943 had Schalkwijk al de burgemeester van Houten als burgemeester. Schalkwijk had 1.973 inwoners in 2005, en in 2023 had de voormalige gemeente 2.085 inwoners volgens het CBS.