Te Poel en Stoltefus

Het Elandplein bevindt zich in het Zeeheldenkwartier in Den Haag.

De Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangenkerk, ook bekend als de Elandkerk of Elandstraatkerk, is een rooms-katholieke kerk aan de Elandstraat in het Zeeheldenkwartier te Den Haag. Het kerkgebouw en de geloofsgemeenschap maken deel uit van de parochie Maria Sterre der Zee. In november 2023 heeft het parochiebestuur het voornemen bekendgemaakt om de Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen-kerk en de Agneskerk aan de eredienst te onttrekken.

Grote Pyr is een voormalig schoolgebouw aan de Waldeck Pyrmontkade in het Zeeheldenkwartier van Den Haag. Het staat op de hoek van de Elandstraat. Het is sinds 2002 een woon- en werkpand met 25 woningen en 15 bedrijven. Het schoolgebouw werd in 1907 gebouwd door stadsarchitect Adam Schadee, leerling van H.P. Berlage. Hij bouwde dat jaar ook de Gemeente Gasfabriek en enkele jaren later de bijbehorende directeurswoning. Het schoolgebouw was bestemd voor de Hoogere Burgerschool, zoals op de gevel nog te zien is. Daarna kwam er een meisjesschool en later de MEAO. Nadat het kraakpand de Blauwe Aanslag aan het Buitenom in Den Haag in 2003 definitief moest wijken voor stadsontwikkelingsplannen, kregen de krakers de Grote Pyr aangeboden als vervangende woon- en werkruimte.

De Witte de Withstraat is een smalle, korte straat in het Zeeheldenkwartier in Den Haag nabij het centrum. De straat is vernoemd naar zeeheld Witte de With. De straat bestaat gedeeltelijk uit koop- en huurwoningen, alsmede verschillende kleine bedrijven in het plint. Er zijn onder andere twee coffeeshops te vinden, een Surinaams afhaalrestaurant, een sierglasproductiebedrijf en andere kleine ondernemingen.

De Tempel is een voormalig bankgebouw aan de Prins Hendrikstraat 39, in het Zeeheldenkwartier van Den Haag. Het is een rijksmonument.

De Prins Hendrikhof is een hofje in het Zeeheldenkwartier in Den Haag. Een open poort aan de Prins Hendrikstraat 55 geeft toegang tot een hofje uit 1887, gebouwd door J.H.L. Nieuwmeijer. Het bestaat uit twee rijen van vijftien huizen die tegenover elkaar staan en ieder een eigen voortuintje hebben. Zes huisjes hebben enkele jaren een bedrijfsfunctie gehad. In 1913 werden de eerste vier huisjes aan de rechterkant bij elkaar getrokken door de vijf jaar oude NV Electrische Drukkerij De Atlas, die van de Dunne Bierkade naar de Prins Hendrikstraat 53 verhuisde. In 1916 trokken ze de twee woningen ernaast ook erbij. Na 1981 werden vijf huisjes verbouwd, waarna ze weer bewoond werden. Het zesde huisje is nu opslag. In het pand van de oude drukkerij is nu een restaurant. De huisjes bestaan uit een benedenkamer met alkoof, een bovenverdieping met twee kamertjes, en een uitbouw met keuken. De huizen aan de Prins Hendrikstraat werden in 1879 gebouwd. De naam van het hofje verwijst naar Hendrik der Nederlanden, zoon van Koning Willem II.

De Uniper-centrale Den Haag is een 97 MW stoom- en gascentrale/warmte-krachtcentrale van Uniper (tot 2016 E.ON) gevestigd in Den Haag. De centrale, gelegen aan het De Constant Rebecqueplein, is een gasgestookte centrale die elektriciteit levert via de naastgelegen hoogspanningsinstallatie van TenneT aan het landelijk hoogspanningsnet. Tevens levert de centrale warmte aan het Haagse stadsverwarmingsnet.

Het Zeeheldenkwartier, ook bekend onder de naam Zeeheldenbuurt, is een wijk in het centrum van Den Haag. De wijk grenst aan de wijken Centrum, Regentessekwartier, Duinoord, Zorgvliet en Willemspark. De wijk wordt begrensd door de Veenkade in het zuidoosten, de Waldeck Pyrmontkade in het zuidwesten, de Laan van Meerdervoort in het noordwesten en de Zeestraat, de Hogewal en de Prinsessewal in het noordoosten. Het Zeeheldenkwartier heeft verschillende typen bebouwing: bij het Willemspark en de Laan van Meerdervoort zijn grote huizen gebouwd voor de hogere ambtenaren, meer naar de binnenstad bevinden zich overwegend kleinere woningen. Het Zeeheldenkwartier is te verdelen in twee buurten, de Zeeheldenbuurt en de Dichtersbuurt; de huizen in de Zeeheldenbuurt zijn voornamer en groter dan die in de Dichtersbuurt. Het is een van de 19 beschermde stadsgezichten van Den Haag.

De Laan van Meerdervoort is een straat van 5800 meter lang in Den Haag. Vanwege deze lengte wordt de laan ook wel 'Lange Leen', 'Laan van Enzovoort' en 'Laan van bouwmaarvoort' genoemd. Een vermelding van het pad dat nu de straat Laan van Meerdervoort is, stamt uit 1769. Dit pad volgde echter wel een andere route en was alleen als toegangspad bedoeld. De huidige naam stamt uit 1904. De Laan van Meerdervoort, voorheen 'Dekkerslaantje', is naar een oude boerderij buiten de Haagse grachtengordel genoemd. Daar ligt thans de buurt Willemspark. De boerderij lag ongeveer ter hoogte van het huidige kruispunt van Javastraat, Zeestraat, Scheveningseweg en Laan van Meerdervoort. Tussen 1875 en 1960 is deze straat in de richting van Kijkduin en Loosduinen langzaam maar zeker volgebouwd. Architect Berlage had het plan de laan te laten lopen van Hoek van Holland tot Wassenaar, maar dat is nooit gebeurd.

Het Gymnasium Haganum is een openbaar gymnasium in Den Haag. De school is gevestigd in een neorenaissancegebouw aan de Laan van Meerdervoort. De eerste vermelding die wijst op het bestaan van de school dateert van 1327.

Het Nationaal Schaakgebouw (NSG) aan Van Speijkstraat 1 is een gemeentelijk monument in het Zeeheldenkwartier, Den Haag. Het herenhuis in eclectische stijl is sinds 1926 ingericht voor de schaaksport. Het wordt beheerd door de vereniging 'Het Nationaal Schaakgebouw', dat nauw samenwerkt met het Koninklijk Schaakgenootschap Discendo Discimus, thans de hoofdbewoner van het pand. Volgens Gert Ligterink is het NSG het mooiste clublokaal van Nederland. Naast het schaken wordt in het gebouw ook andere denksporten gespeeld, waaronder Shogi, Japans schaak. Andere spelen, zoals Warhammer en adventure card games, zijn er eveneens te vinden. Er is voorts een klein schaakmuseum met onder ander de schaakstukken van Multatuli. De oorspronkelijke functie van nationaal schaakcentrum is echter sinds de Tweede Wereldoorlog naar Amsterdam verschoven en bevindt zich thans in het Max Euwe Centrum.

Het Muziekhistorisch Museum Scheurleer was een museum voor muziekinstrumenten en muziekhistorische documentatie in Den Haag. Het bestond van 1905 tot 1935 en was eigendom van de bankier en muziekhistoricus Daniël François Scheurleer. Hij stelde zijn verzameling op afspraak open voor bezoek, zoals voor onderzoekers die hij door zijn museum rondleidde. Na zijn dood was het museum van 1928 tot 1935 geopend voor publiek.