place

Muiderpoort (Amsterdam)

Poort in AmsterdamRijksmonument in Amsterdam-Centrum
Muiderpoort amsterdam 6
Muiderpoort amsterdam 6

De Muiderpoort in Amsterdam is een stadspoort op het Alexanderplein, bij de kruising van de Plantage Middenlaan met de Sarphatistraat. De poort maakte deel uit van de vestingwerken van Amsterdam. Ter weerszijden van de poort liggen brug 264 (over de Plantage Muidergracht bij Artis) en brug 265 (over de Singelgracht naar Het Tropenmuseum aan de Mauritskade). Het is een rijksmonument.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Muiderpoort (Amsterdam) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Muiderpoort (Amsterdam)
Alexanderplein, Amsterdam Centrum

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Muiderpoort (Amsterdam)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.363611111111 ° E 4.9197222222222 °
placeToon op kaart

Adres

Alexanderplein

Alexanderplein
1018 CG Amsterdam, Centrum
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Muiderpoort amsterdam 6
Muiderpoort amsterdam 6
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Jules Schelvisbrug
Jules Schelvisbrug

Jules Schelvisbrug (brug nr. 264) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De brug is gelegen in de Plantage Middenlaan en overspant de Plantage Muidergracht richting de Muiderpoort. Hier lag in eerste instantie een houten brug. In 1857 maakte stadsarchitect Bastiaan de Greef een ontwerp voor een vervangende brug met drie doorvaarten, maar de brug is vermoedelijk niet volgens het ontwerp aangelegd (zie de foto uit 1895, één doorvaart). In 1906 werd door de gemeente een uitbesteding uitgezet voor de sloop en nieuwbouw (geschatte kosten 47.500 gulden) van wederom een nieuwe versie. Het ontwerp van deze brug is eveneens afkomstig van de Dienst der Publieke Werken. De architect destijds daar was Hendrik Leguyt, maar het is onbekend of hij het ontwerp daadwerkelijk heeft gemaakt, de dienst werkte als collectief. Echter de stenen balustrades op de landhoofden wijzen wel in die richting; Leguyt was qua stijl een overgangsarchitect tussen de neo-stijlen uit de late 19e eeuw en de modernere stijl van Hendrik Petrus Berlage. Die stenen balustrades vindt men namelijk ook terug op de Nieuwe Amstelbrug waarvan Berlage het esthetisch ontwerp had gemaakt. De overspanning wordt gedragen door ijzeren liggers, waarop gietijzeren balustrades met siersmeedwerk zijn geplaatst. De brug stond meer dan een eeuw officieus bekend als de Artisbrug, naar het noordoostelijk gelegen Artis. Begin 2016 wilde de gemeente Amsterdam af van officieuze benamingen en stelde voor of de naam officieel te maken, of de naam te schrappen. Het werd het laatste, op initiatief van de Amsterdammer Jeroen van Nes (eigenaar van AnneFrankWalkingTour, die rondleidingen geeft door de buurt van Anne en haar familie) , waarop de brug haar officiële naam kreeg: Jules Schelvisbrug naar de in 2016 overleden Jules Schelvis, een Amsterdammer die ternauwernood de Holocaust overleefde en erna onder meer veel over die periode zou publiceren. Over de brug rijdt sinds jaar en dag tramlijn 14. Tot 22 juli 2018 reed hier ook tramlijn 9.

Mauritskade (Amsterdam)
Mauritskade (Amsterdam)

De Mauritskade loopt evenwijdig aan de Amsterdamse Singelgracht tussen de Amstel tot aan de Zeeburgerdijk in Amsterdam-Oost. De straat maakt deel uit van een reeks van drie kades: de Mauritskade, de Stadhouderskade en de Nassaukade die aansluitend op de S100 de buitenring langs de oever van de Singelgracht vormen. De Mauritskade is in 1880 genoemd naar Maurits van Oranje (1567-1625), stadhouder van Holland en Zeeland. De kade werd voordien aangeduid met Buitensingel. De belangrijkste straten die door de Mauritskade worden gekruist zijn: Wibautstraat, 's-Gravesandestraat, Linnaeusstraat, Dapperstraat en Pontanusstraat. Aan de rotonde bij de kruising met de Linnaeusstraat ligt het Koninklijk Instituut voor de Tropen. Tussen het Alexanderplein en de Linnaeusstraat reed tramlijn 9 van 1903-2018 en Lijn 14 is er in 1986 bij gekomen. Tussen Linnaeusstraat en Zeeburgerdijk reed in 1901 de tweede elektrische tramlijn van Amsterdam. Dat was lijn 6 naar de Cruquiusweg. Later kwamen hier andere tramlijnen. Sinds 1940 was dat lijn 10. Ook lijn 6 van 1986-1998 en lijn 7 van 1998-2004 hebben hier gereden.Sinds lijn 10 in 2004 via de Sarphatistraat naar de Czaar Peterstraat en het Oostelijk Havengebied is gaan rijden, heeft lijn 14 deze route overgenomen. Lijn 9 werd op 22 juli 2018 vervangen door lijn 19. Vroeger bevond zich ook het Weesperpoortstation langs de Mauritskade. Aan Mauritskade 14-19 stond vanaf de jaren 70 van de negentiende eeuw bijna honderd jaar de Beiersch-Bierbrouwerij De Amstel, de eerste brouwerij van Amstel. De brouwerij werd al snel een geduchte concurrent waaraan andere brouwerijen amper het hoofd konden bieden. Enigszins afgelegen van de straat staan de gebouwen Mauritskade 56, Amsterdam en Mauritskade 57, Amsterdam, waar in beginsel een openluchtschool respectievelijk een laboratorium was gevestigd. Ze staan tegen de rand van het Oosterpark.

Limietpalen Oosterpark
Limietpalen Oosterpark

De Limietpalen Oosterpark zijn twee zuilen in Amsterdam-Oost. In het Oosterpark staan twee bijna identieke limietpalen (die de grens tussen twee gemeenten aangaven) of banpalen (1,5 mijl buiten de gemeente grens; de grens tot waar bannelingen de stad mochten naderen). Beide zuilen vermelden limietpaal en 1838 in het steen, maar één vermeldt ook Kom der Gemeente Amsterdam en laat een zwarte pijl zien. Beide palen zijn van elders afkomstig. De twee zuilen belandden in 1947 in de tuinen van het Stedelijk Museum Amsterdam. Toen dat museum een deel van haar tuin opofferde voor een nieuwe vleugel (1954) verhuisden de twee zuilen naar het Beatrixoord dat aan de noordzijde van het Oosterpark gevestigd was. Ze kregen daarbij gezelschap van de Banpaal Spaarnwouderdijk. De twee palen vormden een soort poort in een hekwerk tussen sanatorium en park. Een soortgelijke limiet- of banpaal is te zien op een schilderij van Mattheus Ignatius van Bree (Intocht van Napoleon te Amsterdam, 9 oktober 1811). Van Bree schilderde het moment dat Napoleon Bonaparte de stadssleutels van Amsterdam overhandigd krijgt in de buurt van de Linnaeusstraat die langs het Oosterpark loopt. De gemeentegrens van Amsterdam lag tussen wat later de Derde Oosterparkstraat en de Vrolikstraat werden, die eveneens in de buurt van het Oosterpark liggen. Gerrit Lamberts tekende even later ook een soortgelijke limiet of banpaal. De palen in het Oosterpark dateren echter van voor 1810 of na 1813. In de periode tussen 1810 en 1813 werd het Wapen van Amsterdam dat de palen dragen afgesloten met een vogel (zie Van Bree); daarvoor en daarna met een gravenkroon (zie Lamberts).