Altes Palais

Het monument ter herinnering aan de boekverbranding is een gedenkteken verwijzend naar de boekverbranding in Berlijn van 1933 en bevindt zich op de Bebelplatz (naast de straat Unter den Linden), waar de gebeurtenis op 10 mei 1933 plaatsvond.

De Bebelplatz (voormalig Platz am Opernhaus, later Kaiser-Franz-Joseph-Platz, in de volksmond ook tegenwoordig Opernplatz) is een plein aan de brede boulevard Unter den Linden, vlak bij de Staatsoper, in het stadsdeel Mitte in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het plein is vernoemd naar August Bebel (1840–1913), een van de grondleggers van de sociaaldemocratie in Duitsland in de negentiende eeuw. Aan de noordzijde grenst het plein aan Unter den Linden. Aan de oostzijde staat de Staatsoper Unter den Linden, aan de zuidzijde de rooms-katholieke Sint-Hedwigskathedraal en aan de westzijde staan de Alte Bibliothek en het Altes Palais. De Bebelplatz moest het belangrijkste plein worden van het Forum Fridericianum en moest de grootsheid van het oude Rome weerspiegelen. De plannen daarvoor zijn maar gedeeltelijk uitgevoerd, maar toch werden hier vele belangrijke gebouwen opgericht.Het plein is voornamelijk bekend door de boekverbranding op 10 mei 1933 door de nazi's. Zo'n 25.000 boeken, onder meer boeken van Heinrich Heine, Karl Marx, Thomas Mann en Erich Maria Remarque, werden op de toenmalige Kaiser-Franz-Joseph-Platz verbrand omdat ze verwerpelijk werden geacht. Aan de boekverbranding in Berlijn deden ongeveer 40.000 Duitsers mee. In die nacht zijn in nog 33 andere Duitse steden boeken verbrand. Onder het plein is tegenwoordig een parkeergarage, waarin een monument ter nagedachtenis van die gebeurtenis is opgenomen (op het plein van bovenaf te zien).

De Alte Bibliothek is een gebouw in het stadsdeel Mitte in Berlijn. Het gebouw staat aan de Bebelplatz en aan de noordzijde grenst de Alte Bibliothek aan het Altes Palais dat aan de Unter den Linden staat. Het barokke gebouw werd tussen 1775 en 1780 gebouwd. Door zijn halfronde gevel wordt het gebouw in de volksmond de Kommode genoemd.

De Humboldtuniversiteit te Berlijn (Duits: Humboldt-Universität zu Berlin) is de oudste universiteit van Berlijn. De universiteit is in 1810 opgericht onder het bewind van de Pruisische koning Frederik Willem III. In 1828 werd de universiteit Friedrich-Wilhelms-Universität genoemd, naar de koning. Zij droeg deze naam meer dan honderd jaar. Haar huidige naam, Humboldtuniversiteit, draagt de universiteit sinds februari 1949. Deze naam verwijst niet alleen naar de grote drijvende kracht achter de oprichting van de universiteit, de Pruisische staatsman en taalwetenschapper Wilhelm von Humboldt, maar ook naar zijn broer Alexander von Humboldt, de grondlegger van de fysische geografie. De twee marmeren beelden bij de ingang van Paul Otto uit 1883, stellen de broers voor. Verder was ook de theoloog Friedrich Schleiermacher 'Mitbegründer' van de Friedrich-Wilhelms-Universität. De zetel van de universiteit is al sinds de oprichting gevestigd in het voormalige paleis van prins Hendrik van Pruisen, een jongere broer van koning Frederik II de Grote, aan de beroemde boulevard Unter den Linden. De universiteit lag daardoor na de Tweede Wereldoorlog tot die Wende in Oost-Berlijn; in West-Berlijn werd in 1948 de Vrije Universiteit Berlijn opgericht. Aan de universiteit werkten befaamde medische wetenschappers als Rudolf Virchow en Robert Koch en natuurkundigen als Max Planck en Albert Einstein. Bovendien studeerden hier Heinrich Heine, Karl Marx en Friedrich Engels. Aan de Humboldtuniversiteit studeerden of doceerden 29 Nobelprijswinnaars. In het collegejaar 2014/2015 waren aan de universiteit ruim 33.000 studenten ingeschreven.

De Sint-Hedwigskathedraal (Duits: Sankt-Hedwigs-Kathedrale) is sinds de oprichting van het rooms-katholieke aartsbisdom Berlijn in 1930 de bisschopskerk van de Duitse hoofdstad Berlijn. De kathedraal, die aan de Bebelplatz in het stadsdeel Mitte staat, heeft sinds 1927 de titel Basilica minor. De kerk is gewijd aan Hedwig van Andechs, de beschermheilige van Silezië.

Staatsoper Unter den Linden is een operagebouw dat op de boulevard Unter den Linden in Berlijn staat. Het is ook de naam van het aldaar residerende operagezelschap.

De Französischer Dom is een protestantse kerk aan de Gendarmenmarkt in de Berlijnse wijk Mitte. Strikt genomen wordt met de term Französischer Dom alleen de koepel bedoeld die aan de Französische Friedrichstadtkirche is gebouwd. Deze kerk werd tussen 1701 en 1705 gebouwd voor Franse hugenoten, die na hun verdrijving uit Frankrijk na de herroeping van het Edict van Nantes in 1685 naar het protestantse Berlijn vluchtten. De bescheiden kerk, gebouwd door Louis Cayart en Abraham Quesnay, is geïnspireerd op de in 1688 verwoeste hugenotenkerk in het Franse Charenton. De benaming Dom, die geen kerkelijke functie heeft, slaat in het geval van de Französischer Dom niet op kathedraal (de zetel van een bisschop), maar is afgeleid van het Franse woord dôme, hetgeen koepel betekent. Hetzelfde geldt voor de Deutsche Dom, die zich aan zuidzijde van de Gendarmenmarkt bevindt. Deze kerk heette oorspronkelijk Neue Kirche en kreeg later (na de bouw van de koepel) de huidige naam. Aan beide kerken liet de Pruisische koning Frederik II in 1785 twee bijna identieke, functieloze torens bouwen, die enkel dienden als prestige-objecten en voor de stedenbouwkundige uitstraling. Voorbeeld voor de symmetrische koepeltorens aan Gendarmenmarkt waren de tweelingkerken aan de Piazza del Popolo in Rome. Eveneens als voorbeeld diende het zicht vanaf de Theems in Londen op het complex van het Greenwich Hospital, dat door Christopher Wren is ontworpen. De vormgeving van de koepeltorens aan de Gendarmenmarkt is tot stand gekomen in de traditie van het Palladianisme en verwijst naar het toentertijd in bouw zijnde kerk van Sainte-Geneviève in Parijs, die tegenwoordig bekendstaat als Panthéon. De architecten van de Berlijnse torens waren Carl von Gontard en Georg Christian Unger. Bij de bouw van de Französischer Dom moest de begraafplaats van de hugenoten wijken. In ruil hiervoor kregen de hugenoten het eeuwige gebruiksrecht voor de Dom. De toren is tegenwoordig eigendom van de stad Berlijn. Sinds 1935 bevindt zich in de Französischer Dom het Hugenotenmuseum. De Französischer Dom werd in de Tweede Wereldoorlog verwoest. Na de wederopbouw van de Friedrichstadtkirche werd tussen 1981 en 1987 ook de koepeltoren weer opgebouwd. Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad Berlijn in 1987 werd een carillon met 60 klokken in de koepel van de Dom gebouwd. Sinds in de wijk Tiergarten een carillon met 68 klokken werd gebouwd, is het carillon in de Französischer Dom het op twee na grootste van de stad. Nu is er het Hugenotenmuseum gevestigd, dat is gewijd aan de geschiedenis van de hugenoten in Frankrijk en Brandenburg. Een 66 m boven de grond gelegen uitkijkplatform is het hoogste historische uitzichtpunt van de stad en biedt een prachtig uitzicht over Berlijn. Van 2004 tot 2006 werd de gevel van de Dom voor € 6 miljoen gerestaureerd. In het kader van deze restauratie werden ook 18 van de 60 bronzen klokken gerepareerd of nieuw gegoten. Voor de reparatie van de klokken stelde het chemieconcern BASF € 50.000 euro beschikbaar. Op 25 augustus 2006 werden de restauratiewerkzaamheden officieel beëindigd met een muziekspel op carillon.Binnen is er een laatbarok orgel uit 1754.

De Neue Wache (de Nieuwe Wacht) is een bouwwerk in de Duitse hoofdstad Berlijn aan Unter den Linden. Dit gebouw kreeg doorheen haar 200-jarige geschiedenis door de verschillende politieke regimes een bijzondere betekenis. Het wisselend interieur van dit gebouw illustreert de stelling dat architectuur nooit waardevrij is, een uitdrukking is van een ideologie en het menselijk gedrag stuurt.

Het Konzerthaus Berlin is een gebouw in de Duitse stad Berlijn, gelegen aan de Gendarmenmarkt. Het is door de Berlijnse architect Karl Friedrich Schinkel ontworpen als theater.

De Friedrichstraße is een belangrijke winkelstraat in het oostelijk deel van Berlijn, in de stadsdelen Mitte en Kreuzberg. Het belangrijke station Berlin Friedrichstraße ligt eveneens aan deze straat. Direct achter dit station ligt de rivier de Spree.

Unter den Linden (Nederlands: Onder de Linden) is een van de bekendste lanen in de Duitse hoofdstad Berlijn. Deze laan was de praalweg van Pruisische koningen en Duitse keizers en de flaneerlaan van de bourgeoisie. Later is het de laan van de commerciële industriële revolutie en tevens de laan van het triomferende socialisme van de toenmalige DDR geworden. Als men langs deze laan loopt van de Brandenburger Tor tot aan de Alexanderplatz over de Schloßbrücke vanaf welke zij de Karl-Liebknecht-Straße heet, krijgt men binnen een afstand van 2 kilometer veel belangrijke bezienswaardigheden van Berlijn te zien. Loopt men onder de Brandenburger Tor (waar vroeger de Berlijnse Muur was) door, dan komt men op de Straße des 17. Juni, Bismarckstraße, Kaiserdamm en Heerstraße. Het geheel is 11,5 km lang. De weg leidde ooit naar de koninklijke jachtvelden, waarop later de Tiergarten werd aangelegd. In de 17de eeuw werd de straat beplant met lindebomen, waaraan ze ook haar naam dankt. Deze bomen werden rond 1658 verwijderd, maar in 1820 werden er in vier rijen opnieuw linden geplant. In de 18de eeuw werd Unter den Linden de hoofdstraat van de zich in westelijke richting uitbreidende stad. Er verrezen steeds meer prestigieuze bouwwerken, die na de Tweede Wereldoorlog opnieuw werden opgebouwd. Sinds de hereniging van Duitsland in 1990 zijn er aan Unter den Linden verschillende cafés en restaurants en een groot aantal winkels geopend. Ook worden er veel evenementen in de open lucht georganiseerd. Rond de boekenstalletjes bij de Humboldt Universität en de Staatsbibliotheek wemelt het vaak van de toeristen en studenten. Enkele gebouwen aan Unter den Linden zijn: Russische ambassade Ruiterstandbeeld van Frederik de Grote Altes Palais, het paleis van Wilhelm I (Door het raam van het paleis groette hij elke dag zijn onderdanen.) Alte Bibliothek Humboldt Universiteit Berliner Staatsoper Staatsbibliothek zu Berlin Neue Wache Hotel Adlon

De Gendarmenmarkt is een van de bekendste pleinen van Berlijn gelegen in het district Mitte. Het plein wordt gekenmerkt door twee identiek lijkende kerken aan weerszijden van het plein. Aan het einde van de zeventiende eeuw ontstond het plein als marktplein van het nieuwe Friedrichstadt. Het plein is vernoemd naar het Regiment Gens d'Armes dat hier zijn kazerne had. Vanaf 1950 heette het plein Platz der Akademie, maar na de hereniging van Berlijn kreeg het plein zijn oorspronkelijke naam terug. Midden op het plein, voor de ingang van het concertgebouw, staat een monument voor de dichter Friedrich Schiller. Het Konzerthaus Berlin werd tussen 1818 en 1821 door de Berlijnse architect Karl Friedrich Schinkel gebouwd als Königliches Schauspielhaus en is een van de best geslaagde gebouwen die deze architect bouwde. De twee kerken aan weerszijden van het plein zien er in eerste instantie hetzelfde uit, maar zijn wel verschillend. De Französischer Dom (aan de rechterzijde van het concertgebouw) is gebouwd tussen 1701 en 1705 voor de hugenoten die Frankrijk ontvlucht waren. De Deutscher Dom is in 1708 gebouwd voor de protestanten.