place

Humboldtuniversiteit te Berlijn

Duitse universiteitHumboldtuniversiteit te BerlijnMitte (district van Berlijn)Onderwijs in BerlijnTreptow-Köpenick
Huberlin logo
Huberlin logo

De Humboldtuniversiteit te Berlijn (Duits: Humboldt-Universität zu Berlin) is de oudste universiteit van Berlijn. De universiteit is in 1810 opgericht onder het bewind van de Pruisische koning Frederik Willem III. In 1828 werd de universiteit Friedrich-Wilhelms-Universität genoemd, naar de koning. Zij droeg deze naam meer dan honderd jaar. Haar huidige naam, Humboldtuniversiteit, draagt de universiteit sinds februari 1949. Deze naam verwijst niet alleen naar de grote drijvende kracht achter de oprichting van de universiteit, de Pruisische staatsman en taalwetenschapper Wilhelm von Humboldt, maar ook naar zijn broer Alexander von Humboldt, de grondlegger van de fysische geografie. De twee marmeren beelden bij de ingang van Paul Otto uit 1883, stellen de broers voor. Verder was ook de theoloog Friedrich Schleiermacher 'Mitbegründer' van de Friedrich-Wilhelms-Universität. De zetel van de universiteit is al sinds de oprichting gevestigd in het voormalige paleis van prins Hendrik van Pruisen, een jongere broer van koning Frederik II de Grote, aan de beroemde boulevard Unter den Linden. De universiteit lag daardoor na de Tweede Wereldoorlog tot die Wende in Oost-Berlijn; in West-Berlijn werd in 1948 de Vrije Universiteit Berlijn opgericht. Aan de universiteit werkten befaamde medische wetenschappers als Rudolf Virchow en Robert Koch en natuurkundigen als Max Planck en Albert Einstein. Bovendien studeerden hier Heinrich Heine, Karl Marx en Friedrich Engels. Aan de Humboldtuniversiteit studeerden of doceerden 29 Nobelprijswinnaars. In het collegejaar 2014/2015 waren aan de universiteit ruim 33.000 studenten ingeschreven.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Humboldtuniversiteit te Berlijn (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Humboldtuniversiteit te Berlijn
Geschwister-Scholl-Straße, Berlijn Mitte

Geografische coördinaten (GPS) Adres Telefoonnummer Website Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Humboldtuniversiteit te BerlijnLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.518055555556 ° E 13.393333333333 °
placeToon op kaart

Adres

Humboldt-Universität zu Berlin - Campus Mitte

Geschwister-Scholl-Straße
10117 Berlijn, Mitte
Duitsland
mapOpenen op Google Maps

Telefoonnummer

call+493020930

Website
hu-berlin.de

linkWebsite bezoeken

linkWikiData (Q152087)
linkOpenStreetMap (12741778)

Huberlin logo
Huberlin logo
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Bebelplatz
Bebelplatz

De Bebelplatz (voormalig Platz am Opernhaus, later Kaiser-Franz-Joseph-Platz, in de volksmond ook tegenwoordig Opernplatz) is een plein aan de brede boulevard Unter den Linden, vlak bij de Staatsoper, in het stadsdeel Mitte in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het plein is vernoemd naar August Bebel (1840–1913), een van de grondleggers van de sociaaldemocratie in Duitsland in de negentiende eeuw. Aan de noordzijde grenst het plein aan Unter den Linden. Aan de oostzijde staat de Staatsoper Unter den Linden, aan de zuidzijde de rooms-katholieke Sint-Hedwigskathedraal en aan de westzijde staan de Alte Bibliothek en het Altes Palais. De Bebelplatz moest het belangrijkste plein worden van het Forum Fridericianum en moest de grootsheid van het oude Rome weerspiegelen. De plannen daarvoor zijn maar gedeeltelijk uitgevoerd, maar toch werden hier vele belangrijke gebouwen opgericht.Het plein is voornamelijk bekend door de boekverbranding op 10 mei 1933 door de nazi's. Zo'n 25.000 boeken, onder meer boeken van Heinrich Heine, Karl Marx, Thomas Mann en Erich Maria Remarque, werden op de toenmalige Kaiser-Franz-Joseph-Platz verbrand omdat ze verwerpelijk werden geacht. Aan de boekverbranding in Berlijn deden ongeveer 40.000 Duitsers mee. In die nacht zijn in nog 33 andere Duitse steden boeken verbrand. Onder het plein is tegenwoordig een parkeergarage, waarin een monument ter nagedachtenis van die gebeurtenis is opgenomen (op het plein van bovenaf te zien).

Französischer Dom
Französischer Dom

De Französischer Dom is een protestantse kerk aan de Gendarmenmarkt in de Berlijnse wijk Mitte. Strikt genomen wordt met de term Französischer Dom alleen de koepel bedoeld die aan de Französische Friedrichstadtkirche is gebouwd. Deze kerk werd tussen 1701 en 1705 gebouwd voor Franse hugenoten, die na hun verdrijving uit Frankrijk na de herroeping van het Edict van Nantes in 1685 naar het protestantse Berlijn vluchtten. De bescheiden kerk, gebouwd door Louis Cayart en Abraham Quesnay, is geïnspireerd op de in 1688 verwoeste hugenotenkerk in het Franse Charenton. De benaming Dom, die geen kerkelijke functie heeft, slaat in het geval van de Französischer Dom niet op kathedraal (de zetel van een bisschop), maar is afgeleid van het Franse woord dôme, hetgeen koepel betekent. Hetzelfde geldt voor de Deutsche Dom, die zich aan zuidzijde van de Gendarmenmarkt bevindt. Deze kerk heette oorspronkelijk Neue Kirche en kreeg later (na de bouw van de koepel) de huidige naam. Aan beide kerken liet de Pruisische koning Frederik II in 1785 twee bijna identieke, functieloze torens bouwen, die enkel dienden als prestige-objecten en voor de stedenbouwkundige uitstraling. Voorbeeld voor de symmetrische koepeltorens aan Gendarmenmarkt waren de tweelingkerken aan de Piazza del Popolo in Rome. Eveneens als voorbeeld diende het zicht vanaf de Theems in Londen op het complex van het Greenwich Hospital, dat door Christopher Wren is ontworpen. De vormgeving van de koepeltorens aan de Gendarmenmarkt is tot stand gekomen in de traditie van het Palladianisme en verwijst naar het toentertijd in bouw zijnde kerk van Sainte-Geneviève in Parijs, die tegenwoordig bekendstaat als Panthéon. De architecten van de Berlijnse torens waren Carl von Gontard en Georg Christian Unger. Bij de bouw van de Französischer Dom moest de begraafplaats van de hugenoten wijken. In ruil hiervoor kregen de hugenoten het eeuwige gebruiksrecht voor de Dom. De toren is tegenwoordig eigendom van de stad Berlijn. Sinds 1935 bevindt zich in de Französischer Dom het Hugenotenmuseum. De Französischer Dom werd in de Tweede Wereldoorlog verwoest. Na de wederopbouw van de Friedrichstadtkirche werd tussen 1981 en 1987 ook de koepeltoren weer opgebouwd. Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad Berlijn in 1987 werd een carillon met 60 klokken in de koepel van de Dom gebouwd. Sinds in de wijk Tiergarten een carillon met 68 klokken werd gebouwd, is het carillon in de Französischer Dom het op twee na grootste van de stad. Nu is er het Hugenotenmuseum gevestigd, dat is gewijd aan de geschiedenis van de hugenoten in Frankrijk en Brandenburg. Een 66 m boven de grond gelegen uitkijkplatform is het hoogste historische uitzichtpunt van de stad en biedt een prachtig uitzicht over Berlijn. Van 2004 tot 2006 werd de gevel van de Dom voor € 6 miljoen gerestaureerd. In het kader van deze restauratie werden ook 18 van de 60 bronzen klokken gerepareerd of nieuw gegoten. Voor de reparatie van de klokken stelde het chemieconcern BASF € 50.000 euro beschikbaar. Op 25 augustus 2006 werden de restauratiewerkzaamheden officieel beëindigd met een muziekspel op carillon.Binnen is er een laatbarok orgel uit 1754.

Museumsinsel
Museumsinsel

Het Museumsinsel is de benaming voor het noordelijk deel van het Spree-eiland in de rivier de Spree, midden in de stad Berlijn, waar zich vijf musea bevinden. Dit zijn: Alte Nationalgalerie Altes Museum Bode-Museum Neues Museum PergamonmuseumSinds 1993 wordt gewerkt aan een in drie fasen opgedeeld Masterplan om de musea te restaureren, aan te passen aan hedendaagse noden en technieken, te moderniseren en deels aan te vullen met nieuwe volumes die onder meer de samenhang tussen de musea en de onderlinge bereikbaarheid verbeteren. De kosten van dit Masterplan ten belope van meer dan anderhalf miljard euro zijn opgenomen in de Bondsbegroting. Een vele jaren durende restauratie van de verschillende musea werd gestart, waarbij enkele musea soms voor een periode gesloten waren. De restauratie van de Alte Nationalgalerie (in december 2001) en het Bode-Museum (in oktober 2006) werden eerst afgerond. Het Neues Museum werd in oktober 2009 heropend, het Altes Museum in 2011. De restauratie van het Pergamonmuseum in verschillende fases werd opgestart in 2008. Sinds 2019 is aan de vijf musea ook een centraal bezoekerscentrum toegevoegd, de James-Simon-Galerie. Het huisvest naast een foyer en de ingang tot het Pergamonmuseum ook ruimtes voor speciale tentoonstellingen, een informatiecentrum, een museumwinkel, een koffiehuis en restaurants. Het gebouw dient ook als toegang tot de Archeologische Promenade, die bij afwerking van het Masterplan vier van de vijf eilandmusea zal verbinden. Het Museumsinsel is door de UNESCO in 1999 tot werelderfgoed verklaard. De Berliner Dom ligt ook op dit eilanddeel.