Heuvelpoort

De Overpoortstraat, kortweg Overpoort genoemd, is een straat in het centrum van de Belgische stad Gent. De Overpoortstraat loopt van het kruispunt Heuvelpoort met de R40 en de Normaalschoolstraat in het zuiden naar het Sint-Pietersplein in het noorden. De straat staat bekend als de uitgaansbuurt voor studenten in Gent en wordt soms door hen de Toverpoort genoemd. Er zijn tientallen cafés, restaurants en nachtclubs. In de nabijheid van de Overpoort zijn er ook verschillende studentenhomes en koten. Tot in 2011 was er ook een studentenrestaurant in de Overpoortstraat, de Resto Overpoort (of Octopus-resto). Sindsdien huisvest het gebouw onder meer een fitness en een supermarkt. In het verlengde van de Overpoortstraat ligt in het noorden het Sint-Pietersplein, de Blandijnberg en de Sint-Pietersnieuwstraat. In zuidelijke richting ligt de campus Ledeganck. Die as vormt de ruggengraat van de Gentse studentenbuurt.

Het Gentse Museum voor Schone Kunsten of MSK is een van de oudste musea van België. De collectie bestaat uit schilderijen, beelden, tekeningen, etsen en wandtapijten van de middeleeuwen tot de eerste helft van de 20e eeuw gaande van Bosch tot Magritte. Het museum bezit een uitgebreide collectie Belgische, maar ook internationale kunst. Elk jaar worden er een drie- tot viertal exposities georganiseerd.

De N.V. Cruyplants was een katoenweverij te Gent, gelegen aan Stalhof 6.

Het Museum voor Dierkunde is een wetenschappelijk museum in de Vlaamse stad Gent. Het museum werd in 1817 samen met de Universiteit Gent opgericht, met het doel een didactische collectie bijeen te brengen die kon bijdragen aan het onderwijs in dierkunde en vergelijkende anatomie. Tegenwoordig richt het museum zich niet meer enkel op universitaire studenten, maar ook op het bredere publiek. Het museum bezit een uitgebreide collectie gewervelde en ongewervelde dieren en anatomische preparaten.

De Peperbus is een restant van de voormalige stadsomwalling van de Vlaamse stad Gent. De kleine, monumentale wachttoren is van het type erkertoren of arkel en gelegen aan de Isabellakaai, op de oever van de Muinkschelde. De peperbus dankt zijn bijnaam aan zijn typische vorm en is een beschermd monument sinds 1987. Het torentje stamt uit het midden van de zeventiende eeuw (1658 of 1659) en werd gebouwd in het kader van een reeks aanpassingen aan de vestingwerken van de stad. Zo werd er een muur gebouwd tussen Schelde en Leie, van de Heuvelpoort tot de Kortrijkse Poort. De Oostenrijkse Nederlanden gaven de gebastioneerde verdediging van de stad op en de functie van deze toren verdween. Met de aansluitende muur deed het enkel nog dienst als grens van het stedelijke tolgebied. De Peperbus is het enig overblijvende van twee torentjes aan het uiteinde van deze muur. Het bouwwerk wordt inmiddels omringd door moderne bebouwing. In 2009 kwamen er berichten naar buiten over onenigheid tussen de Stad Gent en het Vlaams Gewest met betrekking tot de verantwoordelijkheid voor de toren en kosten van restauratie. Net voor de Gentse Feesten van 2019 was de restauratie compleet.

De N.V. Cotonnière de Gand was een katoenspinnerij te Gent. Ze werd gesticht aan de Muinkbrugstraat 46, tegenwoordig Kantienberg 28. Het terrein ligt iets ten zuiden van de Sint-Pietersabdij.

Campus Ledeganck, of kortweg de Ledeganck, is een campus van de Universiteit Gent in de Belgische stad Gent. Campus Ledeganck is ook de eerste locatie van de lerarenopleiding van HOgent. De campus van de universiteit kwam er pas later. De neo-classicisistsche gebouwen werden er gebouwd in het begin van de 19e eeuw in opdracht van Willem I. Later werden de modernistische gebouwen van de afdelingen van de UGent er gebouwd. De gebouwen huisvesten enkele vakgroepen van de faculteit Wetenschappen en is gevestigd aan de Karel Lodewijk Ledeganckstraat, vlak bij het Citadelpark. De gebouwen aan de overkant van de straat huisvesten sinds mensenheugenis de lerarenopleiding of de "Normaalschool". De straat waarin de gebouwen gevestigd zijn is genoemd naar de Vlaamse dichter Karel Lodewijk Ledeganck. Ook is er nu het universitair museum, GUM, er nu gevestigd. Op de gevel kan men een kunstwerk van ROA bewonderen.

Het Gents Universiteitsmuseum of GUM is een museum met een verzameling academisch erfgoed, met objecten uit verschillende wetenschappen. De collectie is eigendom van de Universiteit Gent. Het werd geopend op 3 oktober 2020. Het universiteitsmuseum is gevestigd op campus Ledeganck, vlak naast de Plantentuin. De gevel werd voorzien van een reusachtige muurschildering van enkele dierskeletten van kunstenaar ROA.

De Gouden Saté (in de volksmond ook bekend als bij Julien) is een frituur aan het Sint-Pietersplein in de Gentse Overpoort. Het staat bekend om de creatie van het Julientje, een snack vernoemd naar Julien Taghon (1939–2013), de oorspronkelijke uitbater van De Gouden Saté en een legendarische friturist in Gent en omstreken. Ook het in Vlaanderen te verkrijgen Romboutje wordt geassocieerd met De Gouden Saté.

Het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst (S.M.A.K.) in Gent werd opgericht in 1999. De oorsprong van dit museum gaat terug tot 1957 toen wegbereider Karel Geirlandt de 'Vereniging voor het Museum van Hedendaagse Kunst' oprichtte en er de eerste voorzitter van werd. Zijn opvolgers daarin waren Marc De Cock, Dirk Schutyser en Philippe Leeman werd dan de voorzitter van de Vereniging van het S.M.A.K. die nu door het leven gaat als 'Vrienden van S.M.A.K.'. In 1975 werd Jan Hoet de conservator van het 'Museum van Hedendaagse Kunst', toen gelegen in enkele zalen van het Museum voor Schone Kunsten te Gent. In 1999 kreeg het een eigen locatie in het gerenoveerde casinogebouw en veranderde de naam in het 'Stedelijk Museum voor Actuele Kunst' (S.M.A.K.). De twee musea kwamen tegenover elkaar te liggen in het Gentse Citadelpark en vormen zo een belangrijke museumsite. Op het dak van het S.M.A.K. staat de sculptuur 'De man die de wolken meet' (1998) van Jan Fabre. Nadat Jan Hoet met pensioen was gegaan, kreeg Peter Doroshenko op 1 december 2003 de leiding. Hij werd na een proefperiode van een jaar echter bedankt voor bewezen diensten. Het ontslag van Doroshenko zorgde voor opschudding. Kunstenaars en curatoren onder leiding van Luc Tuymans vreesden voor de toekomst en onafhankelijkheid van het museum. Een petitie werd overhandigd aan de voorzitter van de raad van bestuur; cultuurschepen Sas Van Rouveroij. Het ontslag werd niet ongedaan gemaakt, maar er werden een aantal wijzigingen doorgevoerd in de organisatiestructuur van het museum. Zo gaf Jan Hoet zijn plaats in de raad van bestuur op. Philippe Van Cauteren, die in 1999 aan de zijde stond van Hoet, maar ondertussen in Duitsland actief was als zelfstandig curator, werd vervolgens aangesteld als artistiek directeur.

Kina is een museum voor kind en natuur, op twee locaties in Gent. Kinderen ontdekken er spelenderwijs meer over de wereld rond ons. Van 1924 tot 2003 was de naam van dit museum het Schoolmuseum Michel Thiery. 'Kina: Huis' is ondergebracht in een zijvleugel van de Sint-Pietersabdij op het Sint-Pietersplein. Via fossielen wordt getoond hoe het leven op aarde zich ontwikkeld heeft. In andere zalen komen de inheemse vogels aan bod. In 'Kina: Tuin' zijn een 1500 planten verspreid over talrijke thematische perken zoals geneeskrachtige planten, verfplanten, bos en duinen. In de plantenzaal wordt informatie gegeven over het plantenrijk en het leven van bijen. De bezoeker kan hen gadeslaan in een glazen observatiekast. Een twintigtal levende vogelspinnen zijn de blikvangers in de spinnenzaal.

Kunsthal Sint-Pietersabdij is een organisator van tijdelijke tentoonstellingen in de Gentse Sint-Pietersabdij. Er is ook een permanente tentoonstelling met de naam "Tussen Hemel en Aarde" over de geschiedenis van de abdij zelf.