Jefferson Memorial

Het United States Holocaust Memorial Museum is een nationaal museum in de Amerikaanse hoofdstad Washington, D.C. dat de geschiedenis van de Holocaust documenteert, presenteert en studeert. Het dient ook als het officiële Amerikaanse monument ter herdenking aan de Holocaust. Het museum werd in 1993 geopend, en ligt nabij de National Mall, hoewel het geen deel uitmaakt van het Smithsonian Institution. De straat waar het museum aan ligt is vernoemd naar Raoul Wallenberg. De plannen voor de bouw van het museum werden in 1980 goedgekeurd door het Amerikaans Congres. Het project werd deels gefinancierd door de Amerikaanse federale overheid en deels door particulieren. Het gebouw werd ontworpen door de Duits-Amerikaanse architect James Ingo Freed. De permanente tentoonstelling geeft een chronologisch overzicht van de Holocaust, van de machtsgreep door de nazi's in 1933 tot de bevrijding van de concentratiekampen in 1945 en het uitroepen van de staat Israël in 1948. Onderdeel van de permanente tentoonstelling is de Tower of Faces, een drie etages hoge toren met duizend foto's van het dagelijks leven voor de Holocaust in Eisiskes, een klein dorpje in Litouwen. Voor de Tweede Wereldoorlog had dit dorpje in de gemeente Šalčininkai zo'n 3500 inwoners, voornamelijk Joods. In september 1941 werden de inwoners systematisch vermoord door de Duitse SS en Litouwse troepen. Het museum beheert een register van Holocaustoverlevenden, dat de namen van circa 195.000 overlevenden en hun familieleden bevat. Ook beheert het museum de Holocaust Encyclopedia, een online-encyclopedie over de Holocaust, en werkt het samen met Google aan het Genocide Prevention Mapping Initiative om met Google Earth het conflict in Darfoer te documenteren.

Het Washington Monument staat in de stad Washington. Het werd opgericht voor de eerste Amerikaanse president, George Washington, en werd ontworpen door Robert Mills. Met een hoogte van ruim 169 meter is het Washington Monument de hoogste obelisk ooit gebouwd. Hij is gemaakt van marmer, graniet en zandsteen. Het monument maakt deel uit van de zogenaamde National Mall, die zich uitstrekt van het Capitool tot aan het Washington Monument. Het monument is voor het publiek toegankelijk. Een lift neemt de bezoekers mee naar de top van de obelisk waar in alle vier de wanden vrij kleine (ca. 1 m2) ramen zijn aangebracht.

Het Martin Luther King, Jr. National Memorial is een monument in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. ter ere van Martin Luther King, baptistendominee, politiek leider, een van de boegbeelden van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging tegen de rassenscheiding en winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede. King was de eerste Afro-Amerikaan, en pas de vierde niet-president die geëerd wordt met een nationaal gedenkteken op of bij de National Mall. Het monument bevindt zich in West Potomac Park, ten zuidwesten van het Washington Monument en de rest van de National Mall. Het ligt aan de noordwestelijke oever van het Tidal Basin dicht bij het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Het ligt pal op de lijn die getrokken kan worden tussen twee van de grootste monumenten in het gebied, Lincoln Memorial in het noordwesten en Jefferson Memorial in het zuidoosten. Het officieel adres van het monument is 1964 Independence Avenue, S.W. waarmee met 1964 het jaar van de Civil Rights Act of 1964 wordt herdacht. Het 9,1 m hoge standbeeld Stone of Hope is een beeltenis van King, uitgevoerd door de beeldhouwer Lei Yixin die oprijst uit een stenen blok. Het is een verbeelding van een van de uitspraken van King tijdens de I Have a Dream speech: ""Out of a mountain of despair, a stone of hope." Bezoekers van het monument gaan eerst door een opening in de Mountain of Despair, twee andere granietblokken, om het beeld te bereiken. Bij het 1,6 hectare grote gebied waarop het monument staat hoort ook een Inscription Wall, een lange muur waarop 14 fragmenten uit Kings speeches, preken en geschriften staan waaruit zijn streven naar gerechtigheid, democratie, hoop en liefde blijkt. De quotes en hun datum zijn: Het monument werd op 22 augustus 2011 geopend na meer dan twintig jaar planning, geldinzameling en constructie. Een openingsplechtigheid was voorzien voor zondag 28 augustus 2011, een symbolische datum en de 48ste verjaardag van de "I Have a Dream" speech die King gaf van op de trappen van Lincoln Memorial op 28 augustus 1963. De doortocht van orkaan Irene maakte deze viering evenwel niet mogelijk. Een nieuwe symbolische datum werd gezocht en gevonden in 16 oktober 2011, de 16de verjaardag van de slotbijeenkomst van de Million Man March die op de National Mall werd gehouden op 16 oktober 1995. Sprekers waren onder meer Barack Obama, Jesse Jackson, Andrew Young, Al Sharpton en zoon Martin Luther King III. Muzikaal werd het evenement opgeluisterd door onder meer Aretha Franklin en Stevie Wonder. Het standbeeld is niet het eerste standbeeld voor een Afro-Amerikaans persoon in Washington D.C., dat is een standbeeld van Mary McLeod Bethune in Lincoln Park. Het is wel het eerste standbeeld voor een zwarte Amerikaan op of bij de National Mall. De drie andere niet-presidenten die er geëerd worden zijn George Mason, John Ericsson en Amerikaans marinegezagvoerder John Paul Jones.

Het District of Columbia War Memorial eert de inwoners van Washington D.C. die tijdens de Eerste Wereldoorlog in de Amerikaanse strijdkrachten hebben gediend. Het monument staat in West Potomac Park, vlak bij de Lincoln Memorial Reflecting Pool en werd gebouwd in 1931. Op 11 november 1931, op de herdenkdag voor de wapenstilstand van 1918, werd het monument onthuld door president Herbert Hoover. Het War Memorial is opgetrokken in de Dorische stijl, is cirkelvormig en meet 14,3 m hoog met een diameter aan de basis van 13,2 m. In een van de hoekstenen van het bouwwerk staan de ruim 26.000 namen van veteranen die uit Washington afkomstig waren. Rond de basis staan de 499 namen van diegene die sneuvelde in het conflict. De koepel wordt ondersteund door 22 pilaren met elk een hoogte van 6,7 m.

Smithsonian is een metrostation in Washington D.C. aan de Silver, Blue en Orange Line van de metro van Washington. Het station is gelegen aan de National Mall en Independence Avenue en is het aangewezen metrostation voor toegang tot de musea van de Smithsonian Institution.

Het National Museum of African American History and Culture (NMAAHC) is een museum aan de National Mall in Washington D.C. gericht op de geschiedenis en cultuur van de Afro-Amerikanen. De collectie geeft informatie over de gemeenschap, familiebanden, religie, burgerrechten, slavernij, kunst en rassensegregatie. Het doel van het museum was om niet alleen de nadruk te leggen op de slavernij en de strijd om gerechtigheid maar ook op de culturele bijdrage van de Afro-Amerikaanse gemeenschap en de successen die velen van hen behaald hebben. Het moest niet alleen over white guilt gaan maar ook over black pride. Het museum maakt deel uit van het Smithsonian Institution dat zich richt op de Amerikaanse identiteit.

Het West Potomac Park is een nationaal park in de Amerikaanse hoofdstad Washington aangrenzend aan de National Mall. Het park wordt in het noorden begrensd door de Lincoln Memorial Reflecting Pool. Het strekt zich uit van Lincoln Memorial in het noordwesten tot de grasvelden die Washington Monument omzomen in het noordoosten en Jefferson Memorial in het zuiden. In het West Potomac Park bevinden zich verder nog het National World War II Memorial, het Korean War Veterans Memorial, het District of Columbia War Memorial, het Martin Luther King, Jr. National Memorial, het Franklin Delano Roosevelt Memorial, het George Mason Memorial en de Tidal Basin. Het park is in beheer van de National Park Service. Het 159,8 ha grote park werd aangelegd van 1881 tot 1912 en werd op 30 november 1973 toegevoegd aan het National Register of Historic Places. Het wordt omgeven door Constitution Ave., 17th Street, Independence Ave., Washington Channel, de Potomac River en Rock Creek Park. In het park is er aanplanting van sakura of Japanse kerselaars die in 1912 door de burgemeester van Tokio aan de burgemeester van Washington werden geschonken, iets wat tegenwoordig jaarlijks wordt herdacht met het National Cherry Blossom Festival in de lente.

De Lincoln Memorial Reflecting Pool is een kunstmatig waterbassin in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. aangrenzend aan de National Mall. Het basin is aangelegd om het zicht op het Lincoln Memorial van aan Washington Monument te versterken door de reflectie van dit gebouw in het water, een eeuwenoude techniek die ook onder meer wordt toegepast bij de Taj Mahal of in het Alhambra. Uiteraard reflecteert ook Washington Monument in het water bekeken vanaf Lincoln Memorial. In 2004 werd tussen de Reflecting Pool en het Washington Monument nog het National World War II Memorial aangelegd en ingehuldigd. Het bassin ligt op de grens van het West Potomac Park, het geheel is in beheer van de National Park Service. De Reflecting Pool werd ontworpen door Henry Bacon en aangelegd tussen 1922 en 1923. 618 m lang en 51 m breed met een diepte die toeneemt van de 46 cm aan de kanten tot 76 cm in het centrum van het bassin. Het heeft een watercapaciteit van 25,5 miljoen liter water. De Reflecting Pool werd gerestaureerd van 2010 tot 2012 met 30,7 miljoen dollar middelen van de American Recovery and Reinvestment Act of 2009. De oude situatie met stilstaand drinkbaar leidingwater dat regelmatig vervangen werd, werd aangepast naar een watercirculatie met water continu aangevoerd en afgevoerd uit het nabijgelegen Tidal Basin. De Pool is het kader waarin Marian Anderson een openluchtconcert gaf op eerste paasdag, 9 april 1939, op de trappen van het Lincoln Memorial. Ze zong voor een publiek van meer dan 75.000 mensen en een radiopubliek van miljoenen, van het concert werd tevens een concertfilm gemaakt. Op 28 augustus 1963 kwamen de deelnemers van de March on Washington for Jobs and Freedom aan de Pool toe. Ze luisterden er onder meer naar "I Have a Dream" van Martin Luther King, Jr.. 250.000 toeschouwers hoorden hem spreken. Op 18 januari 2009 keken er 400.000 personen naar We Are One: The Obama Inaugural Celebration at the Lincoln Memorial.

Het National Museum of American History is een museum aan de Mall in Washington D.C.. Het maakt deel uit van het Smithsonian Institution. Het museum opende in 1964 zijn deuren als het Museum of History and Technology maar kreeg in 1980 zijn huidige naam. Het museum vertelt de geschiedenis van de Verenigde Staten met tentoonstellingen die alle aspecten daarvan belichten. De belangrijkste galerijen hebben als thema onder andere het belang van transport in de ontwikkeling van het land, de Presidenten van de Verenigde Staten en diverse elementen uit de Amerikaanse cultuur, met name uit de film en televisie industrie. Het topstuk van het museum is de originele vlag die tijdens de Oorlog van 1812 boven Fort McHenry wapperde en die Francis Scott Key inspireerde tot het componeren van het nationale volkslied The Star-Spangled Banner. Tussen 2006 en 2008 was het museum gesloten voor renovatiewerkzaamheden.

Het Korean War Veterans Memorial is een herdenkingsmonument in het West Potomac Park te Washington D.C., zuidoost van het Lincoln Memorial en net ten zuiden van de Reflecting Pool van de National Mall.

De Smithsonian Institution is een Amerikaans onderwijs- en onderzoeksinstituut met bijbehorend museumcomplex. Het grootste deel van de faciliteiten is gevestigd in Washington D.C., met name aan de National Mall. Gezamenlijk bestaat de instelling uit negentien musea en zeven onderzoekscentra en beheert ze collecties met 142 miljoen voorwerpen. Het instituut en de musea worden gefinancierd en indirect beheerd door de Amerikaanse overheid.

Het National Museum of African Art is een museum aan de National Mall in Washington D.C. en maakt deel uit van het Smithsonian Institution. Het specialeert zich in Afrikaanse kunst en cultuur. De hoofdingang van het museum is gesitueerd aan de tuinen van het Smithsonian Institution Building langs Independence Avenue. Het museum is, net als de Freer Gallery of Art en de Arthur M. Sackler Gallery, een ondergronds museum. Het heeft een rechtstreekse verbinding met de Arthur M. Sackler Gallery via een ondergrondse gang.