Willem de Zwijgerkerk (Utrecht)

Tuindorp, in de wijk Utrecht-Noordoost, is een vroegere buitenwijk van Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. Het is gebouwd tussen 1930 en 1937 op wat toen nog grondgebied was van de voormalige gemeente Maartensdijk. Tuindorp behoort sinds 1 januari 1954 tot de gemeente Utrecht. Het is een buurt naar het Engelse tuindorp-model, met veel ruimte voor groen, maar desondanks een compacte opzet. Tuindorp grenst aan de wijk Overvecht in het noorden, de buurten Tuindorp Oost in het oosten en Tuinwijk in het zuiden. De buurt heeft de vorm van een driehoek. In de westpunt ervan werden in de jaren 1970 studentenflats gebouwd, het zogeheten Tuindorp-West Complex.

De Sint-Pauluskerk was een rooms-katholieke kerk in Utrecht. De Sint-Paulusparochie werd in 1932 opgericht op een plaats die destijds nog tot de gemeente Maartensdijk behoorde. De eerste jaren werd gebruikgemaakt van een noodkerk, die werd ontworpen door Hendrik Willem Valk. In 1936 werd begonnen met de bouw van de definitieve kerk aan de Linnaeuslaan in Tuindorp. Het ontwerp kwam van architect Giacomo Stuyt, zoon van de bekende, toen net overleden kerkarchitect Jan Stuyt. Voor Giacomo was dit echter de enige kerk die hij zelf ontwierp. De Pauluskerk werd in 1972 verbouwd. In de jaren 1990 werd besloten dat de kerk te groot was voor de kleiner wordende parochie. Men verhuisde in 1993 naar de voormalige hervormde Willem de Zwijgerkerk, waarna de Pauluskerk werd afgebroken.

De Tuindorpkerk is een protestantse kerk op de hoek van de Professor Suringarlaan en de H.F. van Riellaan in de wijk Tuindorp in de Nederlandse stad Utrecht. Dit kerkgebouw is in gebruik genomen in 1936 als gereformeerde kerk. Het werd ontworpen door architect Abraham van der Kraan. De eenvoudige zaalkerk heeft een slanke kerktoren met ingesnoerde torenspits en is gebouwd in traditionalistische stijl met enige invloed uit Scandinavië. De kerk is een gemeentelijk monument, het 18e-eeuwse kerkorgel heeft de status van rijksmonument.

Noordoost is een wijk van de gemeente Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. De wijk heeft 39.282 inwoners (2019, bron: gemeente Utrecht) en is hiermee qua inwoners de derde wijk. De wijk wordt grofweg begrensd door de spoorlijn Utrecht - Kampen, de A27, de Biltstraat en diens verlengde, de noordoostelijke Stadsbuitengracht en de rivier de Vecht. De wijk wordt in oost-west richting doorsneden door een drukke verkeersader, de Kardinaal de Jongweg. In de wijk ligt het Griftpark, in het oosten de Voorveldse Polder. De gemeente deelt de wijk op in de volgende subwijken en buurten: ten zuiden van de Kardinaal de Jongweg: Votulast (ten westen van het Griftpark) Vogelenbuurt Lauwerecht Staatsliedenbuurt Tuinwijk-West Tuinwijk-Oost Wittevrouwen/Zeeheldenbuurt (ten oosten van het Griftpark) Wittevrouwen Zeeheldenbuurt, Hengeveldstraat en omgeving Huizingabuurt, Karel Doormanlaan en omgevingten noorden van de Kardinaal de Jongweg, inclusief de Voorveldse Polder: Tuindorp/Voordorp Tuindorp (inclusief Tuindorp-West Complex) Tuindorp Oost Voordorp en Voorveldse Polder VeemarktHet Veeartsenijterrein in de wijk valt onder beschermd stadsgezicht.

De Blauwkapelseweg is een straat in de Nederlandse stad Utrecht in de wijk de Wittevrouwen, die loopt vanaf de rotonde met daaraan de Kardinaal de Jongweg, Eykmanlaan, Van Esveldstraat en de Pieter Nieuwlandstraat tot aan de Kleine Singel, Gildstraat en Kapelstraat waar hij in over gaat. Zijstraten van de Blauwkapelseweg zijn de Zandhofsestraat, Griftstraat, Bollenhofsestraat, Alexander Numankade en de Thomassenstraat. De Blauwkapelseweg dankt zijn naam aan het voormalige plaatsje Blauwkapel waar deze weg naartoe liep. De woningen aan de Blauwkapelseweg zijn heel gevarieerd, zo zijn er die verdiept ten opzichte van de straat liggen. Vroeger waren er aan de Blauwkapelseweg een aantal winkels, maar die zijn in de loop der jaren praktisch allemaal verdwenen.

Het Griftpark is een park in de Nederlandse stad Utrecht, gelegen in de wijk Noordoost aan de straten Blauwkapelseweg en Kleine Singel. Door het park loopt het stroompje de Biltsche Grift waar het park zijn naam aan dankt.

Het Willem van Noortplein is een plein in Tuinwijk in de Nederlandse stad Utrecht. Het plein is vernoemd naar stadsbouwmeester Willem van Noort. Op het plein komen onder andere de Antonius Matthaeuslaan, Pieter Nieuwlandstraat, Van Swindenstraat, Van Humboldtstraat en Willem van Noortstraat uit. Op het plein ligt een plantsoen dat aansluit op het plantsoen dat in de jaren 60-'70 gevormd werd door de demping van het Zwarte Water. Tussen de Zaagmolenkade en Ingen Houszstraat zijn nog delen van de Willem van Noortbrug zichtbaar in het huidige straatbeeld.In 1927 werd het Volksbadhuis gebouwd (Willem van Noortplein 19) naar een ontwerp van Petrus Johannes Houtzagers in een lineair geometrische stijl. In 1974 verloor het gebouw zijn oorspronkelijke functie en werd er een dienstencentrum voor ouderen in gehuisvest. Dat was tot 2005 in gebruik; van 2008 tot 2020 was het Arabisch hotel-restaurant Badhu er in gevestigd.Het postkantoor, gelegen aan het Willem van Noortplein 6, was een ander gebouw met een buurtfunctie. Na de sluiting kreeg het in de 21e eeuw de functie van supermarkt met een vestiging van Albert Heijn. Het gebouw werd in twee stappen uitgebreid. In 2006 van werd het naastgelegen winkelpand van nummer 8 samengetrokken met het voormalige postkantoor, ten behoeve van de vestiging van een filiaal van Albert Heijn. In 2010 werd opnieuw uitgebreid van circa 400 m² tot een oppervlak van circa 780 m², waarmee de supermarkt de panden Willem van Noortplein 6 tot en met 13 omvat.

De Gemeentelijke Gasfabriek was een Utrechtse gasfabriek aan de Wittevrouwensingel, Kleine Singel en de Blauwkapelseweg, die tussen 1862 en 1959 stadsgas leverde.

De Vogelenburcht is een gebouw in de Nederlandse stad Utrecht dat oorspronkelijk voor de gemeentelijke draadomroep (radiodistributie) werd gebruikt.

De Hoefsmederijpad is een pad in de Nederlandse stad Utrecht in de wijk Wittevrouwen, dit pad begint bij de Hoefsmederijstraat en eindigt bij de Bekkerstraat. Ook is er een pad vanaf de Bollenhofsestraat tussen nummer 126 en 128 die leidt naar Hoefsmederijpad waar de oefenruimte en kantoor van theatergezelschap "Stichting De Utrechtse Spelen" staat. Dit was het voormalig instituut voor Veterinaire Anatomie, aan de Bekkerstraat 141 hoek Hoefsmederijpad ter hoogte van de Griftkade. Aan de Hoefsmederijstraat bevinden zich talrijke panden uit de periode dat hier nog de Faculteit der Diergeneeskunde van de Rijksuniversiteit was gevestigd zoals onder andere het voormalig Instituut voor Veterinaire Anatomie.

De Kleinesingel, ook gespeld als Kleine Singel, is een straat in de Nederlandse stad Utrecht in de wijk de Wittevrouwen, die loopt van de Wittevrouwensingel tot de Kapelstraat, Gildstraat en de Blauwkapelseweg waar hij in over gaat. Zijstraten van de Kleinesingel zijn de Grifthoek en het Marmerplein. Deze straten zijn door de stedenbouwkundige ontwikkelingen van na het jaar 2000 ontstaan, daarvoor kende de Kleinesingel geen zijstraten. De Kleinesingel dankt zijn naam aan de gelijknamige in 1933 gedempte waterloop tussen de Stadsbuitengracht en de Oostveense Vaart, die zich bevond ter hoogte van de huidige Kapelstraat en Blauwkapelseweg.Vroeger stond aan de Kleinesingel de Gemeentelijke Gasfabriek. Nadat deze was afgebroken bleek de bodem zo verontreinigd dat ze niet gesaneerd kon worden. De vervuiling is ter plaatse vastgelegd door er een enorme diepwand omheen te plaatsen. Een diepwand is een gewapend betonnen damwand, die volgens een bepaalde procedure in de grond is gemaakt. De wand heeft een zeer lange levensduur. De grond binnen de wand wordt continu als een polder bemalen, daardoor kan geen lekkage (van eventueel gif) naar buiten ontstaan. Op het afgedekte vervuilde gebied is het Griftpark aangelegd. Hier komen veel stadsbewoners om te recreëren. Behalve de Gemeentelijke gasfabriek was op de hoek van de Wittevrouwensingel en de Kleinesingel ook de Gemeentelijke Sociale Dienst gevestigd. Het Bureau en Wijkgebouw van de Gemeentelijke Geneeskundige Dienst werd al in 1931 gesloopt om de straat te kunnen verbreden. Vroeger waren er aan deze straat ook tal van winkels en een benzinestation gevestigd. Ter hoogte van waar nu het Marmerplein is had een hoefsmid zijn werkplaats. N.V. Takken's Brandstoffenhandel had achter zijn pand een groot terrein met een enorme bergen steenkool liggen die bestemd was om als huisbrandstof te worden verkocht.Van de Kleinesingel kan gezegd worden dat het stedelijk karakter totaal is gewijzigd. De meeste oude bebouwing is afgebroken en vervangen door nieuwbouw, ook wat is gebleven is sterk veranderd.

Het pand Kapelstraat 103 in de Nederlandse stad Utrecht is een vroeg-20e-eeuws gebouw. Dit in de woonwijk Wittevrouwen gelegen pand was oorspronkelijk bedoeld als kerkgebouw. Het kreeg echter al snel na ingebruikname een andere bestemming. Bekendheid verwierf het vooral vanwege de radiatorenfabriek die er vele jaren in was gevestigd. Informeel wordt het gebouw De Oude Tabaksdoos genoemd, vermoedelijk vanwege de op een ouderwetse tabaksdoos gelijkende vormgeving.