Schipluiden

Het oorlogsmonument in de Nederlandse plaats Schipluiden is een monument ter nagedachtenis aan slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

Het Hofje is een gemeentelijk monument aan het begin van de Dorpsstraat in Schipluiden, in de Nederlandse gemeente Midden-Delfland. Het rijtje huizen bestaat uit vijf woningen met als straatnaam Hofje. Het geelbakstenen blok staat west van de Hervomde kerk. Het Hofje is bereikbaar via het Kerkplein. Aan de rechterzijde bevindt zich een nauwe steeg. De woningen zijn gespiegeld ten opzichte van elkaar.

De Hervormde Kerk van Schipluiden is het oudste gebouw van het Nederlandse dorp Schipluiden (gemeente Midden-Delfland). Er bestaat al sinds 1294 een parochie op deze plaats. Na veel verbouwingen (in de 16e, 17e, 19e en 20e eeuw) heeft de kerk zijn huidige vorm gekregen. De kerk werd gebouwd in de traditie van de Hollandse gotiek. Het kerkgebouw heeft een eenbeukig schip en een drie traveeën diep, smaller koor met een driezijdige sluiting en houten tongewelven met trekbalken en korbelen. De vensters hebben bakstenen traceringen. Het bevat vele bezienswaardigheden, onder andere enkele 17e-eeuwse heren- en schepenbanken, waarvan sommige met gesneden wapenschilden, een doophek en gesneden koorhek uit dezelfde eeuw, een grafkelder van het voormalige kasteel Keenenburg, grafzerken uit de 17e en 18e eeuw, en een 17e-eeuwse preekstoel. Een stenen zonnewijzer in een steunbeer van de kerk. In de toren een mechanisch uurwerk met elektrische opwinding, van klokkengieterij Van Bergen.

Keenenburg was een waterburcht in Schipluiden, dat in de Zuid-Hollandse gemeente Midden-Delfland ligt. Een deel van het kasteel is gereconstrueerd op de resten van Keenenburg. De Keen is een veenwater in de Zouteveense polder. Bij opgravingen tussen 1966 en 1989 werden de fundamenten van het kasteel bloot gelegd. Hieruit is gebleken dat de oudste delen stammen uit de veertiende of vijftiende eeuw. Het oudste deel was een zware donjon die in de zuidwestelijke hoek stond van acht bij negen meter. Deze toren stond op een stuk land van 44 bij 44 meter. Toen Philips de Blote in 1411 de heerlijke rechten van Sint Maartensregt verkreeg bouwde hij het kasteel Keenenburg. Mogelijk stond er voordien al een aanzienlijk stenen gebouw. De Keenenburg is in de Tachtigjarige Oorlog ontmanteld. In de zeventiende eeuw heeft een gedeeltelijke herbouw plaatsgevonden. De voorburcht werd aan de noordzijde langs de Gaag herbouwd. Later in de zeventiende eeuw is het kasteel uitgebreid met torentjes en een aanbouw. Aan de Gaag werd in de zeventiende eeuw een nieuwe voorburcht gebouwd met een stenen poort. Deze poort werd later vervangen door een smeedijzeren hek dat nog bij de villa Sonnenburgh in Wassenaar staat.

De Korpershoek is een korenmolen iets ten westen van de Nederlandse plaats Schipluiden. Al in 1541 wordt melding gemaakt van een molen op deze plaats. De molen dankt zijn naam aan de karpers die op deze plek paaien en kuit schieten. In 1625 werd een nieuwe molen op de plaats gebouwd, die tot 21 juli 1865 dienstdeed. Na blikseminslag op die dag werd de molen herbouwd. Op 2 februari 1945 ontstond opnieuw een grote brand, waarna besloten werd de Korpershoek te bouwen, met gebruikmaking van onderdelen uit de molen De Jonge Pieter uit Leimuiden. De eerste steen voor de herbouw werd gelegd op 13 mei 1950. Op 10 november 1951 werd de herbouw afgesloten en de molen weer in gebruik gesteld. In 1991 werd de molen gerestaureerd. Op een gedenksteen in de muur valt te lezen: 1772 - 1950 Brand velde de oude molen neer Maar vrolijk draait de nieuwe weer Eerst werkloos in Leimuiden Maal ik nu voor Schipluiden De tekst herinnert eraan dat de molen die er nu staat, in 1772 in Leimuiden is gebouwd en in 1950 naar Schipluiden is verplaatst.

De Trambrug over de Vlaardingervaart bij de Nederlandse plaats Schipluiden is een fietsbrug. Hier reden vroeger stoomtrams van de Westlandsche Stoomtramweg Maatschappij die groenten uit het Westland vervoerden naar Delft. Tussen 1912 en 1932 werden er ook passagiers vervoerd. Na de oorlog reden er diesellocomotieven. De karakteristieke ijzeren vakwerkboogbrug werd van 1910 tot 1912 bij Werkspoor gebouwd ten behoeve van de tramverbinding Delft-Schipluiden-Maassluis. De brug werd op het terrein van Werkspoor opgebouwd opdat de directie van de WSM deze kon inspecteren en goedkeuren. Hierna werd de brug gedemonteerd en in onderdelen naar de plaats van bestemming vervoerd. Voor de fundering bleken palen ongeschikt; daarom werd gekozen voor grote bakken beton. Dat is niet het enige bijzondere; de brug is maar één kant vastgezet. Op de Vlaardingse kade rust de brug op stalen rollen, waardoor de constructie enigszins flexibel is. In 1917 bleek de brug door zijn gewicht en de slappe ondergrond iets te zijn verzakt. De firma W. Bijker uit Utrecht (Oudenrijn) heeft de brug toen 25 cm omhoog gebracht en 11 cm oostwaarts verlegd. Voor het hoogteverschil van de opliggers zijn vulstukken aangebracht. In 1968 werd de WSM-tramlijn opgeheven. De brug is sinds 1974 in gebruik als fietsbrug en vormt een belangrijke schakel in de fietsroutes van Midden-Delfland. Tussen Schipluiden en Maasland / De Lier is de oude trambaan fietspad geworden. Tussen Schipluiden en Den Hoorn ook, maar grotendeels is dat ook een weg. (Tramkade) In Schipluiden zelf is de baan bijna geheel verdwenen. Het oude stationsgebouw staat daardoor verborgen tussen de moderne huizen. In 2019 werd groot onderhoud gepleegd aan de brug. Geroeste en kapotte onderdelen werden gerepareerd, en de brug werd weer in de originele groene kleur geschilderd. Omdat deze brug origineel met klinknagels werd geassembleerd moesten reparaties, vanwege zijn status als rijksmonument, ook met klinknagels worden uitgevoerd. Het repareren (of bouwen) met klinknagels gebeurt nog maar zelden. In de nieuwe situatie zitten de hekken niet meer aan de brug zelf vast, maar aan het fietsdek. Ook zijn voor het eerst inscripties aangebracht (WSM 1881-1969). Met twee grijze lijnen op het fietsdek wordt rails gesuggereerd.Tijdens de renovatie werd het (brom)fietsverkeer omgeleid via een tijdelijke brug naast de trambrug, die na een hoek eindigde op het Windrecht ter hoogte van no. 34.

Schippop is een jaarlijks terugkerend muziekfestival dat gehouden wordt in de Nederlandse plaats Schipluiden (gemeente Midden-Delfland). Het festival is in 1999 ontstaan als onderdeel van de Schipluidense Hemelvaartsfeesten met als doelstelling regionale bands een podium te geven. Al snel koppelde het festival zich los en ging het op eigen benen staan. In de loop der tijd is het gratis toegankelijke festival langzaam uitgegroeid van een kleinschalig Schipluidens evenement tot een professioneel festival met een grote regionale uitstraling, waarbij het festivalterrein nog altijd jaarlijks in omvang toeneemt. Waar de organisatie in 1999 al blij was met 300 bezoekers is dat in de loop der jaren gegroeid tot ca. 2000 festivalgangers. De programmering is veelzijdig, van singer-songwriters tot zwaar gitaargeweld en van ska tot dance. Onder andere Kensington, Tangarine, Splendid, Revere, 16 down, Chef' Special, Triggerfinger, DeWolff en Kraak & Smaak traden hier op.

VV Schipluiden is een amateurvoetbalvereniging uit Schipluiden, gemeente Midden-Delfland in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het tenue bestaat uit een geel shirt, blauwe broek en blauwe sokken. Het standaardelftal speelt in de Derde klasse zaterdag van het district West II (2020/21).

Sint Maartensregt was een ambachtsheerlijkheid in het graafschap Holland. Na 1795 vormde de voormalige heerlijkheid samen met de heerlijkheid Dorp de gemeente Sint Maartensregt die soms ook Sint Maartensregt en Dorppolder werd genoemd. In 1855 werd de gemeente tegelijk met de gemeente Hodenpijl bij Schipluiden gevoegd. In 2004 fuseerde deze gemeente met Maasland tot de gemeente Midden-Delfland. Het grondgebied van de gemeente bestond uit verscheidene delen: een deel lag in de Dorppolder, een ander deel in de Duifpolder en de Zouteveense polder ter weerszijden van de Vlaardingsevaart. Een derde deel strekte zich over twee polders uit, de Kerkpolder en de Papsouwse polder, tussen de huidige Keenenburgweg in het westen en de Schie in het oosten. In het uiterste westen van de Kerkpolder stond het kasteel Keenenburg. De (voormalige) heerlijkheid Sint Maartensregt is tegenwoordig eigendom van de adellijke familie Gevaerts.

Op Hodenpijl (voorheen: Jacobus de Meerderekerk) is een cultuurkerk in Hodenpijl, vlakbij Schipluiden. Op Hodenpijl is een biologisch restaurant, cultuurkerk, trouw- en rouwlocatie, centrum voor gezondheid en welzijn, vergaderplek en buitenplaats met eigen moestuin. De kerk was voorheen een rooms-katholiek kerkgebouw. Het gebouw betreft een zogenoemde waterstaatskerk en staat aan de dijk van het kanaal de Gaag. Het gebouw fungeerde tot 1963 als kerk en tot 2004 als pakhuis en groothandel. Na een intensieve verbouwing en restauratie opende het centrum Op Hodenpijl haar deuren in 2007.

Hodenpijl is een Nederlandse buurtschap (voormalig dorp) en voormalige gemeente tussen Schipluiden en Den Hoorn.

De Gaag is een Nederlands kanaal van ongeveer 2 km lengte tussen Schipluiden en Den Hoorn. Het deel na Den Hoorn tot Delft wordt de Buitenwatersloot genoemd. Bij Schipluiden komt de Gaag samen met de Vlaardingervaart. De Oostgaag gaat ten zuidwesten van Schipluiden verder richting Maasland, de Zuidgaag, en gaat verder over in de Westgaag. De Westgaag kruist de A20 en komt bij de voet van de Maasdijk uit op het Nieuwe Water. In 1998 werd een aquaduct onder de Gaag geopend (Gaag-aquaduct) ten behoeve van de A4. De bewoning langs de vaart wordt als afzonderlijke buurtschap gezien en heeft de naam Gaag (ook wel bekend als Oostgaag). De Gaag tussen Den Hoorn en Schipluiden is in het midden van de dertiende eeuw gegraven.