Ouders Vrucht (Willeskop)

Ojerslust (Willeskop 75) is de naam van een oude langhuisboerderij in Willeskop, een plaats in de gemeente Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht.

De Pleyt is een gemaal in de Nederlandse polder Lopikerwaard.

Welegelegen (Willeskop 79) is de naam van een boerderij in Willeskop in de Utrechtse plaats Montfoort. De boerderij is gelegen aan de N228. Deze weg loopt over de dijk die de Hollandse IJssel scheidt van de polder Lopikerwaard. Welgelegen is door het Monumenten Inventarisatie Project beoordeeld met twee sterren.

Steenfabriek IJsseloord werd in 1865 opgericht door B.J.A. van Limbeek. Het was een van de steenfabrieken die destijds werden gebouwd aan de huidige N228 tussen Montfoort en Oudewater ter hoogte van Willeskop.

Willeskop is een buurtschap dat deels in de gemeente Montfoort en deels in de gemeente Oudewater ligt in de Nederlandse provincie Utrecht en bestaat uit een aantal boerderijen en huizen langs de N228. De plaats ligt in de polder Lopikerwaard en was van 1818 tot 1989 een zelfstandige gemeente. Voor de postcodes ligt Willeskop deels in Montfoort, deels in Oudewater.

De Waardsedijk is een straat die voor het grootste gedeelte in de gemeente Oudewater ligt, maar ook gedeeltelijk in de gemeente Montfoort. Vroeger vormde de straat samen met de Noord- en Zuid-Linschoterzandweg de zelfstandige gemeente Snelrewaard. De Waardsedijk verbindt het IJsselveld in Montfoort met de Kapellestraat in Oudewater. De Waardsedijk is de zuidgrens van de Polder Snelrewaard en Zuid-Linschoten en loopt parallel met de Hollandse IJssel. De boerderij Waardsedijk 44 is een rijksmonument. De Waardsedijk is zeer smal en daarom zijn er op diverse plaatsen passeerhavens aangelegd.

De Waardsebrug is een brug in de provinciale weg 204 die ter hoogte van Snelrewaard in de gemeente Montfoort de Hollandse IJssel overspant. Het Hollandse IJsselpad loopt onder de brug door. De brug dankt haar naam aan de nabijgelegen Waardsedijk.

Bedelaarskerkhof Willeskop is een voormalige begraafplaats aan de N228 in de plaats Willeskop in de Nederlandse provincie Utrecht. De begraafplaats was bedoeld voor dak- en thuislozen en voor mensen die onvoldoende geld bezaten om een uitvaart te kunnen betalen. De grond voor de begraafplaats werd op 28 mei 1875 aangekocht door de gemeenten Hoenkoop en Willeskop voor een bedrag van 425 gulden. Wettelijk waren gemeenten in die tijd namelijk verplicht om een eigen begraafplaats te hebben. Ook mochten gemeenten samenwerken op dit gebied. Het terrein van 700 m² is opgehoogd en wordt omringd door iepen, kastanjebomen, essen en meidoorn. Oorspronkelijk liep er een grindpad over het terrein en stond er een lijkenhuisje aan het eind van dit pad. Het is onduidelijk of er nog mensen begraven liggen op het terrein. De laatste uitvaart vond plaats in 1907. Het betrof een verdrinkingsgeval in Blokland. In de Tweede Wereldoorlog zouden er enkele kinderen begraven zijn. In 1959 werd er een verzoek ingediend voor opheffing van de begraafplaats.

De Willeskopper stier is een kunstwerk van brons in de Nederlandse plaats Willeskop, dat onderdeel uitmaakt van zowel de gemeente Montfoort als Oudewater. Het beeld is een ontwerp van Toon Grassens en werd op 4 november 1989 onthuld. De stier staat met de horens richting Montfoort alsof het zo de voormalige gemeente Willeskop verdedigt. De stier staat op een bronzen plaat met daarop een plattegrond van Willeskop en het gemeentewapen. Ook is de plaat voorzien van een tekst: GEMEENTE WILLESKOP01-01-181831-12-1988 Op de plaat is het kunstwerk voorzien van de signatuur van Toon Grassens. De stier staat symbool voor de voormalige gemeente Willeskop. Toen deze bij Montfoort gevoegd dreigde te worden in verband met de gemeentelijke herindeling van 1989, was hiertegen veel verzet onder de bewoners. Zij hingen borden met de beeltenis van een stier op met daaronder de tekst Willeskoppig. Toen Willeskop uiteindelijk toch bij Montfoort werd gevoegd, plaatste de gemeente een bronzen stier op de voormalige gemeentegrens aan de N228.

Heulestein is een voormalig kasteel bij Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. In 1320 gaf graaf Willem III van Holland deze grond aan Roelof de Rover, broer van burggraaf Zweder I van Montfoort, op voorwaarde dat deze er een 'steenhuus' zou bouwen. In 1345 sneuvelde hij tijdens de Slag bij Warns, in het leger van graaf Willem IV. Roelofs zoon, Hendrik de Rover van Heulestein, raakte zwaargewond. In 1384 deed Hubrecht Heulestein over aan zijn broer burggraaf Hendrik III van Montfoort. De zoon van burggraaf Hendrik III, Jan II van Montfoort, bekleedde onder gravin Jacoba van Beieren belangrijke functies als thesaurier en stadhouder van Holland. Hij steunde Jacoba in haar strijd tegen haar oom Jan van Beieren. Eind oktober 1418 werd er een bestand gesloten en vroeg Jan van Montfoort haar toestemming om Heulestein af te breken. Die toestemming werd op 26 november 1418 verleend. Op het kasteelterrein staat nu een boerderij. De slotgracht is nog aan drie zijden aanwezig.

Algemene Begraafplaats Montfoort is een begraafplaats gelegen aan de Julianalaan in Montfoort.

Lange Linschoten is een buurtschap behorende tot de gemeente Oudewater in de provincie Utrecht. Het ligt aan de rivier de Lange Linschoten tussen Oudewater en Linschoten. Binnen Lange Linschoten werden Noord-Linschoten en Zuid-Linschoten onderscheiden. De hoge heerlijkheden Lange Linschoten en Snelrewaard behoorden tot het gewest Holland. Beide heerlijkheden hadden dezelfde eigenaar, welke ook de heerlijkheid Hekendorp bezat. Op 1 januari 1812 werden Lange Linschoten en Snelrewaard bij de Utrechtse gemeente Linschoten gevoegd. Omdat vervolgens de oude provinciegrenzen werden hersteld, bestond van 19 september 1814 tot 1 april 1817 de vreemde situatie dat de gemeente Linschoten in twee provincies lag. Op 1 januari 1818 gingen Snelrewaard en Lange Linschoten samen de nieuwe gemeente Snelrewaard vormen. Per 1 januari 1989 werd Lange Linschoten samen met het grootste deel van Snelrewaard bij Oudewater gevoegd.