Vaticaanse Obelisk

Het Sint-Pietersplein (Italiaans: Piazza San Pietro) is een plein in Vaticaanstad. De Sint-Pietersbasiliek bevindt zich aan het plein. Het is ontworpen in opdracht van Paus Alexander VII door Gian Lorenzo Bernini, die daarbij gebruikgemaakt heeft van een klassieke stijl als een platform gecombineerd met barokke stijlelementen. Het Sint-Pietersplein is gebouwd tussen 1656 en 1667. Het plein is 240 meter breed en de lengte is 340 meter.

De Piazza Pio XII of het Pius XII-plein is een plein in Rome, vernoemd naar paus Pius XII. Het plein is gelegen aan de belangrijkste route van de binnenstad van Rome naar Vaticaanstad. Het plein grenst in het oosten aan de Via della Conciliazione, de belangrijkste toegangsweg tot Vaticaanstad. In het westen bevindt zich de grens tussen Italië en Vaticaanstad, met aan de andere zijde van de grens het Sint-Pietersplein. In het noorden geeft het plein toegang tot de Via dei Mascherino; in het zuiden komt de Via Paolo VI uit op het plein.

Het Apostolisch Paleis (Italiaans: Palazzo Apostolico), ook wel Pauselijk Paleis of Heilig Paleis, is het officiële woon- en werkpaleis van de paus in Vaticaanstad. Het maakt deel uit van de Vaticaanse paleizen, die met zo'n 1.400 zalen en kamers en een oppervlakte van 55.000 m² tot de grootste gebouwencomplexen ter wereld behoren. De Vaticaanse paleizen bevinden zich op een heuvel ten noorden van de Sint-Pietersbasiliek en het Sint-Pietersplein en omvatten onder meer het middeleeuwse Apostolisch Paleis, de kantoren van het Staatssecretariaat, de Sixtijnse Kapel, de Biblioteca Apostolica Vaticana, het Vaticaans Archief en grote delen van de Vaticaanse Musea. Voor het ontwerp, de bouw en de inrichting van deze paleizen werden eeuwenlang de beste kunstenaars van hun tijd ingeschakeld, zoals Fra Angelico, Michelangelo, Rafaël en Bernini. Als onderdeel van Vaticaanstad zijn de apostolische paleizen dan ook door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. Zie ook: Werelderfgoedlijst.

De Friezenkerk (Italiaanse naam Santi Michele e Magno) is een rooms-katholieke kerk in Rome en de kerkgemeenschap die de Nederlandse rooms-katholieke kerkprovincie in deze stad vertegenwoordigt.

De Pietà van Michelangelo is een beroemd marmeren beeld van Michelangelo. De pietà bevindt zich in een kapel aan de rechterkant van het schip van de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad. De afmetingen zijn 174 cm bij 195 cm. Hoewel het beeld in de Sint-Pietersbasiliek met afstand het meest bekende exemplaar is, maakte Michelangelo hierna nog enkele andere beeldengroepen met hetzelfde onderwerp, waaronder de Rondanini Pietà in Milaan en de Florence Pietà in de Kathedraal van Florence.

Het Campo Santo dei Teutonici e dei Fiamminghi ("begraafplaats der Duitsers en Vlamingen"), meestal aangeduid als Cimitero Teutonico, is een begraafplaats in Rome. De begraafplaats bevindt zich net ten zuiden van de Sint-Pietersbasiliek, op de plaats waar vroeger een deel van het Circus van Nero stond.

De Paus Paulus VI Aula (Italiaans: Aola Paolo VI) is een multifunctionele hal in Vaticaanstad, genoemd naar Paus Paulus VI. Het gebouw ligt slechts ten dele in het Vaticaan, de oostzijde van het gebouw ligt op Italiaanse grond. Op woensdagen vinden in de aula de wekelijkse audiënties van de paus plaats, voorzover deze niet plaats vinden op het Sint Pietersplein.

De Sixtijnse Kapel (Italiaans: Cappella Sistina) is de bekendste kapel in het Apostolisch Paleis, de residentie van de paus in Vaticaanstad en vaak te bezichtigen als onderdeel van de Vaticaanse musea. Het is een van de bekendste binnenruimten ter wereld, vanwege de beroemde fresco's van Michelangelo en omdat het de ruimte is waar in conclaaf de kardinalen bijeenkomen om er een nieuwe paus te kiezen. Voor dit conclaaf wordt op het dak van de kapel een extra schoorsteen geplaatst, waaruit tijdens het conclaaf twee keer per dag rook komt. Dit is afhankelijk van de uitslag van de stemrondes zwarte of witte rook, zodat de mensen op het Sint Pietersplein kunnen zien of er al dan niet een nieuwe paus is gekozen. Ook buiten Rome kan de rook worden gezien. Deze wordt zodra deze uit de schoorsteen komt, rechtstreeks op tv vertoond, zodat ook mensen die niet in Rome zijn, kunnen zien of er al dan niet een nieuwe paus is gekozen.

L'Osservatore Romano is het dagblad van het Vaticaan. Het kwam voor het eerst uit op 1 juli 1861, onder het pontificaat van paus Pius IX. Het blad komt dagelijks uit in het Italiaans en er zijn wekelijkse edities in het Frans, Engels, Spaans, Portugees, Duits en Malayalam. Onder het pontificaat van paus Johannes Paulus II kwam er een maandelijkse editie bij in het Pools. De dagelijkse uitgave in het Italiaans wordt 's middags uitgebracht, maar draagt de datum van de volgende dag, wat soms tot misverstanden leidt. Sinds 2012 is er een maandelijkse bijlage "Vrouwen, Kerk,Wereld". Deze werd gecoördineerd door Lucetta Scaraffia, die in maart 2019 plotseling ontslag nam. Naar eigen zeggen met de voltallige redactie, maar drie redactieleden blijken te zijn gebleven bij de doorstart die de bijlage maakt vanaf mei 2019. De nieuwe coördinator is Rita Pinci (1956, sociologe), voormalig hoofdredacteur van Il Messagero. Zij zei volledige vrijheid te hebben gekregen als redactrice. Onder haar voorgangster publiceerde de bijlage opvallende artikelen, onder meer over de uitbuiting van vrouwelijke religieuzen in Rome door hooggeplaatste geestelijken. Op 27 juni 2015 werd L'Osservatore Romano geplaatst onder de jurisdictie van het Secretariaat voor Communicatie.

Het Instituut voor Religieuze Werken (officiële naam: Istituto per le Opere di Religione (IOR), vaak naar verwezen met de naam Vaticaanse Bank) is bedoeld voor alle financiële zaken die het Vaticaan aangaan. Behalve dat de bank garant staat voor projecten van de zittende paus, doet zij dat ook voor eventuele projecten van lokale rooms-katholieke kerken en organisaties.

De Vaticaanse Bibliotheek, de Biblioteca Apostolica Vaticana, is de nationale bibliotheek van de Heilige Stoel, het Vaticaan, gevestigd in Vaticaanstad.

De Sint-Pietersbasiliek (Italiaans: Basilica di San Pietro) is een katholieke kerk en basilica major aan het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad. De kerk werd tussen 1506 en 1626 gebouwd in late-renaissance- en barokarchitectuur op de plaats van het vroegere Circus van Nero in Rome, waar volgens de overlevering de apostel en eerste paus, Petrus, gekruisigd en begraven werd. Het is een belangrijk bedevaartsoord voor katholieken en geldt als de eerste van de zeven pelgrimskerken van Rome. De Sint-Pietersbasiliek was de grootste kerk ter wereld tot 1989, toen ze in grootte werd overtroffen door de Basilique Notre-Dame de la Paix in Yamoussoukro, de hoofdstad van Ivoorkust (zie Lijst van grootste kerken).