Friezenkerk

De Piazza Pio XII of het Pius XII-plein is een plein in Rome, vernoemd naar paus Pius XII. Het plein is gelegen aan de belangrijkste route van de binnenstad van Rome naar Vaticaanstad. Het plein grenst in het oosten aan de Via della Conciliazione, de belangrijkste toegangsweg tot Vaticaanstad. In het westen bevindt zich de grens tussen Italië en Vaticaanstad, met aan de andere zijde van de grens het Sint-Pietersplein. In het noorden geeft het plein toegang tot de Via dei Mascherino; in het zuiden komt de Via Paolo VI uit op het plein.

De Vaticaanse obelisk is een antieke obelisk op het Sint-Pietersplein in Rome. De obelisk is 25,36 meter hoog. Met de voet en het kruis bovenop is de hoogte 40,23 meter. Hij weegt ongeveer 340.000 kilo. Het is een monoliet, gemaakt van rood graniet. Er zijn geen hiërogliefen op aangebracht.

Het Sint-Pietersplein (Italiaans: Piazza San Pietro) is een plein in Vaticaanstad. De Sint-Pietersbasiliek bevindt zich aan het plein. Het is ontworpen in opdracht van Paus Alexander VII door Gian Lorenzo Bernini, die daarbij gebruikgemaakt heeft van een klassieke stijl als een platform gecombineerd met barokke stijlelementen. Het Sint-Pietersplein is gebouwd tussen 1656 en 1667. Het plein is 240 meter breed en de lengte is 340 meter.

De Via della Conciliazione is een straat in Rome. De straat loopt van de Tiber nabij de Engelenburcht naar het Piazza Pio XII, dat aansluit op het Sint-Pietersplein. Daarmee is de Via della Conciliazione de belangrijkste toegangsweg tot Vaticaanstad.

De Passetto di Borgo is een versterkte ontsnappingsroute die over een afstand van ongeveer 800 meter het Apostolisch Paleis in Vaticaanstad verbindt met de Engelenburcht. In vroegere eeuwen kon de paus in geval van een belegering via deze verhoogde gang naar de burcht vluchten.

Het Apostolisch Paleis (Italiaans: Palazzo Apostolico), ook wel Pauselijk Paleis of Heilig Paleis, is het officiële woon- en werkpaleis van de paus in Vaticaanstad. Het maakt deel uit van de Vaticaanse paleizen, die met zo'n 1.400 zalen en kamers en een oppervlakte van 55.000 m² tot de grootste gebouwencomplexen ter wereld behoren. De Vaticaanse paleizen bevinden zich op een heuvel ten noorden van de Sint-Pietersbasiliek en het Sint-Pietersplein en omvatten onder meer het middeleeuwse Apostolisch Paleis, de kantoren van het Staatssecretariaat, de Sixtijnse Kapel, de Biblioteca Apostolica Vaticana, het Vaticaans Archief en grote delen van de Vaticaanse Musea. Voor het ontwerp, de bouw en de inrichting van deze paleizen werden eeuwenlang de beste kunstenaars van hun tijd ingeschakeld, zoals Fra Angelico, Michelangelo, Rafaël en Bernini. Als onderdeel van Vaticaanstad zijn de apostolische paleizen dan ook door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. Zie ook: Werelderfgoedlijst.

De Santa Maria in Transpontina (ook wel: Traspontina) is een kerk van de karmelieten aan de Via della Conciliazione in Rome, in de nabijheid van het Sint-Pietersplein. De oorspronkelijke kerk op deze plaats werd in de tweede helft van de vijftiende eeuw gebouwd op last van paus Alexander VI. Tijdens het pontificaat van Pius IV (1559-1565) werd de kerk weer afgebroken, omdat deze in de vuurlinie lag van de kanonnen van de Engelenburcht. Al spoedig daarna werd opdracht gegeven voor een herbouw van de kerk, aan de architect Giovanni Sallustio Peruzzi, die evenwel bij het bepalen van de hoogte van het gebouw, uitdrukkelijk rekening moest houden met de eerdere problemen. De kerk werd daardoor relatief laag. De kerk heeft aan weerszijden van het schip vier kapellen. In een van die kapellen worden de zuilen bewaard, waaraan Petrus en Paulus zouden zijn vastgeketend in het Circus van Nero.

De Paus Paulus VI Aula (Italiaans: Aola Paolo VI) is een multifunctionele hal in Vaticaanstad, genoemd naar Paus Paulus VI. Het gebouw ligt slechts ten dele in het Vaticaan, de oostzijde van het gebouw ligt op Italiaanse grond. Op woensdagen vinden in de aula de wekelijkse audiënties van de paus plaats, voorzover deze niet plaats vinden op het Sint Pietersplein.

De Pietà van Michelangelo is een beroemd marmeren beeld van Michelangelo. De pietà bevindt zich in een kapel aan de rechterkant van het schip van de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad. De afmetingen zijn 174 cm bij 195 cm. Hoewel het beeld in de Sint-Pietersbasiliek met afstand het meest bekende exemplaar is, maakte Michelangelo hierna nog enkele andere beeldengroepen met hetzelfde onderwerp, waaronder de Rondanini Pietà in Milaan en de Florence Pietà in de Kathedraal van Florence.

Het Campo Santo dei Teutonici e dei Fiamminghi ("begraafplaats der Duitsers en Vlamingen"), meestal aangeduid als Cimitero Teutonico, is een begraafplaats in Rome. De begraafplaats bevindt zich net ten zuiden van de Sint-Pietersbasiliek, op de plaats waar vroeger een deel van het Circus van Nero stond.

L'Osservatore Romano is het dagblad van het Vaticaan. Het kwam voor het eerst uit op 1 juli 1861, onder het pontificaat van paus Pius IX. Het blad komt dagelijks uit in het Italiaans en er zijn wekelijkse edities in het Frans, Engels, Spaans, Portugees, Duits en Malayalam. Onder het pontificaat van paus Johannes Paulus II kwam er een maandelijkse editie bij in het Pools. De dagelijkse uitgave in het Italiaans wordt 's middags uitgebracht, maar draagt de datum van de volgende dag, wat soms tot misverstanden leidt. Sinds 2012 is er een maandelijkse bijlage "Vrouwen, Kerk,Wereld". Deze werd gecoördineerd door Lucetta Scaraffia, die in maart 2019 plotseling ontslag nam. Naar eigen zeggen met de voltallige redactie, maar drie redactieleden blijken te zijn gebleven bij de doorstart die de bijlage maakt vanaf mei 2019. De nieuwe coördinator is Rita Pinci (1956, sociologe), voormalig hoofdredacteur van Il Messagero. Zij zei volledige vrijheid te hebben gekregen als redactrice. Onder haar voorgangster publiceerde de bijlage opvallende artikelen, onder meer over de uitbuiting van vrouwelijke religieuzen in Rome door hooggeplaatste geestelijken. Op 27 juni 2015 werd L'Osservatore Romano geplaatst onder de jurisdictie van het Secretariaat voor Communicatie.

De Ponte Principe Amedeo Savoia Aosta is een brug over de Tiber in Rome. De brug verbindt de wijk Ponte op de linkeroever met de wijk Borgo op de rechteroever. De met wit marmer beklede brug werd in 1942 voltooid na een bouwtijd van 34 maanden. De brug is ongeveer 110 meter lang, heeft drie grote bogen, die rusten op twee pijlers, waarin zich kleinere boog bevinden, die bij hoogwater de waterdruk kunnen verminderen. Het geheel is opgetrokken in een strakke, vereenvoudigde neoclassicistische stijl die tijdens het fascisme gebruikelijk was. De brug is vernoemd naar prins Amadeus van Savoye, Hertog van Aosta en vicekoning van Ethiopië.