Brouwerij De Brabandere (Bavikhove)

De Sint-Pieterskerk is de parochiekerk van de tot de Oost-Vlaamse gemeente Oudenaarde behorende plaats Bevere, gelegen aan de Deinzestraat.

Bevere is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Oudenaarde, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1965. Bevere ligt net ten noordwesten van het centrum van Oudenaarde, en de dorpskern is er tegenwoordig mee vergroeid.

Het station van Oudenaarde is een spoorwegstation op de kruising van de Belgische spoorlijn 89 (Denderleeuw - Kortrijk) en spoorlijn 86 (Ronse - De Pinte). Het station was ontworpen in Vlaamse neo-barokke stijl door architect Henri Fouquet, hoofdarchitect van de Belgische spoorwegen

De watertoren aan de Jozef Braetstraat in Oudenaarde werd in 1938 gebouwd.

Villa De Varens is een villa uit circa 1900 met links een circa 1910 aangebouwde conciërgewoning palend aan de Leenvoetweg in Oudenaarde in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Het gebouw heeft een grote achterliggende tuin met paviljoen en paardenstallen. Ook is er een lange oprit afgezoomd met varens.

Doorn is een straat in Eine en Mullem, deelgemeenten van de Belgische stad Oudenaarde in de Vlaamse Ardennen. De straat is een onderdeel van de weg van Eine naar Lede. De weg begint op grondgebied Eine aan de gewestweg N60. Het eerst stuk is een asfaltweg door het industriepark De Bruwaan en een woonzone. Het laatste stuk van ruim anderhalve kilometer is een landelijke kasseiweg.

Saffre Frères is een voormalige textielfabriek in de Belgische stad Oudenaarde. Het complex ligt aan de Dijkstraat en de Blekerijstraat in de kern van de stad in het gebied tussen het station en de Schelde.

Het Tacambaroplein is een plein in de Belgische stad Oudenaarde waar twee oorlogsmonumenten staan: Een herdenkingszuil voor Amerikaanse infanteriesoldaten die in de Eerste Wereldoorlog tijdens de Slag aan de Schelde op 1 november 1918 in Oudenaarde de Schelde overstaken. Het monument van Tacambaro op het gelijknamige plein, bestaande uit een liggende vrouw die richting Mexico kijkt. Het monument is vernoemd naar de plaats Tacámbaro de Collados, 55 kilometer ten zuidoosten van Pátzcuaro in Mexico. Het werd opgericht ter nagedachtenis van enkele tientallen Oudenaardse vrijwilligers die omkwamen in het Mexicaanse avontuur van Maximiliaan van Habsburg en Charlotte van België in de periode tussen 1863-1867. Tussen 7 april 1865 en 11 april 1865 vocht het Belgisch Legioen in Tacámbaro de Slag van Tacambaro.

Het monument van Tacambaro op het gelijknamige Tacambaroplein in de Oost-Vlaamse stad Oudenaarde werd opgericht ter nagedachtenis van Slag bij Tacámbaro toen enkele tientallen Oudenaardse vrijwilligers omkwamen tijdens het Mexicaanse avontuur van Maximiliaan van Habsburg en Charlotte van België, tussen 7 en 11 april 1865 in Tacámbaro de Collados, 55 kilometer ten zuidoosten van Pátzcuaro in de staat Michoacan. Het monument bestaat uit een liggende vrouw die richting Mexico kijkt. Het standbeeld is van Willem Geefs uit 1867. Het stelt een treurende liggende vrouw voor, die leunt op een wereldbol en een kroon neerlegt op een graf. Op 3 april 1865 bezetten driehonderd soldaten van het legioen van Belgische vrijwilligers de stad Tacámbaro. Onder de orders van majoor Constant Tydgadt trokken ze zich terug in de stad, meer bepaald in de kerk die ze ombouwden tot een versterking. Op 11 april werden ze aangevallen door de troepen van generaal-juarist Nicolàs Régules, die beschikte over een verpletterende numerieke meerderheid. Omsingeld langs alle kanten probeerden de Belgen stand te houden tot de komst van versterkingen die nooit kwamen opdagen. Zij moesten zich uiteindelijk overgeven. Het legioen verloor in één klap ongeveer een kwart van zijn slagkracht. Onder de doden waren majoor Tydtgadt, de bevelhebber van de eenheid, en zijn adjunct kapitein Ernest Chazal, de zoon van de Belgische minister van oorlog. Er bevindt zich ook een Tacámbaromonument in Leopoldsburg. Deze zuil is zes en een halve meter hoog en draagt de namen van de gesneuvelden van de veldslagen Tacámbaro Loma en Morelia. Het monument werd opgericht in 1867 en in alle stilte ingewijd wegens de grote opwinding door de expeditie in België veroorzaakt.

Het Recreatiedomein De Donk is gelegen aan de westelijke rand van de Belgische stad Oudenaarde. Het accent ligt op sportieve recreatie, op en rond een aangelegde vijver. Het domein is 85 ha groot, de vijver 30 ha. De Donkvijver is ontstaan in de jaren 60 door uitgraving in functie van de wegenbouw, waarbij de grond werd aangewend voor de aanleg van de N60. Sinds de middeleeuwen zijn er al vijvers en meren in het gebied dat toen al Den Donk werd genoemd. Het gebied was toen enerzijds een verdedigingsgordel van Oudenaarde, maar daarnaast ook gemeenschappelijke weidegrond waar dorpsbewoners hun vee lieten grazen onder toezicht van de Donkmeesters. Dit bleef zo tot begin van de 19e eeuw.

Het MOU Museum is een museum in de Belgische stad Oudenaarde. Het museum stelt een aantal voorwerpen tentoon die vroeger op andere locaties werden bewaard. In de voormalige lakenhal, tegen het Stadhuis van Oudenaarde gebouwd, bewaart men onder meer de wandtapijtencollectie en zilverwerk waarvoor Oudenaarde in het verleden bekend was. Het belicht ook de geschiedenis van de stad, de Schelde en de slag bij Oudenaarde. Het educatief aanbod omvat workshops en stadswandelingen.

Het stadhuis van de Belgische stad Oudenaarde staat bekend als een schoolvoorbeeld van Brabantse laatgotiek. Het is opgetrokken op de plaats van het oude schepenhuis, waaraan de nu nog bestaande veertiende-eeuwse lakenhalle verbonden was. In 1525 was het oude schepenhuis in verval en de kans was groot dat het zou instorten. Noodgedwongen maar ook verlangend naar een nieuw, mooier en meer aangepast gebouw, ging het stadsbestuur op zoek naar een bouwmeester. Uiteindelijk viel de keuze op Hendrik van Pede uit Brussel, die het monumentale Oudenaardse stadhuis in tien jaar tijd optrok (1526-1536).