Sint-Pancratiusbasiliek (Rome)

Villa Doria Pamphilj (ook wel Villa Doria Pamphili) is een park in Rome, gelegen op de helling van de Gianicolo die eigendom was van de prinsen en prinsessen Doria Pamphili. De villa en het omliggende park aan de Via Aurelia Antica zijn nu eigendom van de staat en het ommuurde park is vrij toegankelijk. Centraal in het park staat een klein buitenhuis, het Casino del Bel Respiro dat vermoedelijk ontworpen werd door Alessandro Algardi voor Paus Innocentius X.. Ook is er een 'slangenfontein' van Bernini te vinden in het park. Het park is een geliefd toevluchtsoord voor joggers, wandelaars en fietsers. Ook is er een (biologisch) restaurant. Het park wordt doorsneden door een drukke verkeersweg, de Via Leone XIII. Voor fietsers en voetgangers is er een loopbrug om over te steken. Het park is door de Verenigde Naties (FAO) uitverkoren om 90 vanuit alle continenten op aarde afkomstige boomsoorten te huisvesten. Een meerjarenplan, waar op 15 oktober 2023 mee is begonnen. https://www.fao.org/fao-italy/projects/park

De Porta San Pancrazio is een stadspoort in de Muur van Urbanus VIII in Rome. Bij deze poort begint de Via Aurelia.

De Porta Aurelia was een stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome.

Het Garibaldimonument is een ruiterstandbeeld in Rome op het hoogste punt van het Janiculum op het plein Piazza Garibaldi. Het monument werd gemaakt door Emilio Gallori en op 20 september 1895 onthuld. Het had aanvankelijk als titel "De Held van Twee Werelden", verwijzend naar de strijd die Giuseppe Garibaldi leverde in zowel Zuid-Amerika als in Italië

De Janiculum (Latijn: Ianiculum; Italiaans: Gianicolo) is een heuvel in Rome. Zoals Monte Mario en de Vaticaanse heuvel wordt hij - gelegen aan de rechteroever van de Tiber - niet gerekend tot de spreekwoordelijke zeven heuvels van Rome die aan de linkeroever zijn. De heuvelrug ligt ten zuiden van Vaticaanstad, bij Trastevere. De Via del Gianicolo en de Passeggiata del Gianicolo leiden naar de heuveltop.

De Aqua Traiana was een antiek aquaduct in het oude Rome.

De Fontana dell'Acqua Paola is na de (pas later gebouwde) Trevifontein de grootste en meest imposante fontein van Rome; wegens haar omvang wordt ze door de Romeinen gemeenzaam "il Fontanone" genoemd (de enorme fontein). Ze bevindt zich op de Janiculum (Gianicolo), meer bepaald aan de Via Garibaldi.

De Catacombe van Pontianus of Pontianus-catacombe (Italiaans: Catacombe di Ponziano) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt nabij de Via Portuensis in de heuvel Monteverde in de wijk Gianicolense.

Trastevere is een rione (wijk) XIII van Rome, op de westoever van de Tiber, ten zuiden van Vaticaanstad. De naam komt van het Latijnse trans Tiberim, "aan de andere zijde van de Tiber". Het logo van Trastevere is een gouden kop van een leeuw op een rode achtergrond, waarvan de betekenis niet duidelijk is. Trastevere grenst aan de noordkant aan rione XIV, Borgo.

De Santa Maria delle Grazie alle Fornaci fuori Porta Cavalleggeri is een kleine rooms-katholieke kerk in Rome, gelegen aan de Piazza di Santa Maria alle Fornaci 30. In 1694 werd de kerk gebouwd. Het oratorium Chiesa Nuova stond er model voor. De gevel werd in 1727 gebouwd door Filippo Raguzzini. Het schilderij Madonna van de dankbaarheid van de hand van Gillis Hallet in een gouden schrijn is een onderdeel van het altaar.

Het Tempietto van San Pietro in Montorio is een cilindervormig kerkje op de binnenplaats van de San Pietro in Montorio-kerk in Rome, gebouwd door Donato Bramante in het begin van de zestiende eeuw. Het wordt beschouwd als het gebouw dat de Hoge Renaissance in de architectuur inluidde. De San Pietro in Montorio is de titelkerk van de Amerikaanse kardinaal James Francis Stafford.

De San Pietro in Montorio is een kerk op de heuvel Janiculum in de wijk Trastevere in Rome. San Pietro in Montorio is een titelkerk, titelkardinaal is James Francis Stafford. De kerk is opgedragen aan Petrus, een van de twaalf apostelen. De heuvel Janiculum werd traditioneel in Rome gebruikt voor kruisigingen. Petrus werd hier ook gekruisigd. In de 9e eeuw was er zeker een klooster op de locatie, een klooster waar doorheen de tijd benedictijnen, celestijnen, ambrosianen en benedictijnenzusters huisden. In 1472 werden de vervallen gebouwen door paus Sixtus IV, Della Rovere, aan de amedeanen, een scheurorde van franciscanen ter beschikking gesteld. Zij herbouwen vanaf 1481 kerk en klooster. De pauselijke steun brengt ook kapitaal aan van Lodewijk XI van Frankrijk, en van het echtpaar Ferdinand II van Aragon en Isabella I van Castilië. In 1500 wordt de kerk ingewijd door paus Alexander VI, ook gekend als Roderic Llançol i Borja. Op een binnenplein tussen kerk en klooster bevindt zich het Tempietto van San Pietro in Montorio, een beroemd bouwwerk van architect Donato Bramante. De kerk zelf werd ontworpen door Baccio Pontelli. De kerk heeft een rijkelijk interieur, met werk van Sebastiano del Piombo, Niccolò Circignani, Baldassare Peruzzi, Giorgio Vasari, Bartolomeo Ammanati en Gian Lorenzo Bernini. De transfiguratie van Rafaël bevond zich boven het hoofdaltaar, totdat het in 1797 werd meegenomen door de Franse troepen van Napoleon Bonaparte. Na teruggave in 1816 werd het opgenomen in de collectie van de Vaticaanse Pinacotheek.